Odwołanie od postanowienia Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 19 października 2012 r. w sprawie T-466/11 Ellinika Nafpigeia i 2. Hoern Beteiligungs GmbH przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 31 grudnia 2012 r. przez Ellinika Nafpigeia AE i 2. Hoern Beteiligungs GmbH

(Sprawa C-616/12 P)

Język postępowania: grecki

Strony

Wnoszące odwołanie: Ellinika Nafpigeia AE i 2. Hoern Beteiligungs GmbH (przedstawiciele: adwokaci K. Chrysogonos i A. Kaïdatzis)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

Uchylenie postanowienia Sądu z dnia 19 października 2012 r.;

uwzględnienie skargi zgodnie z przedstawionymi poniżej zarzutami;

obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez wnoszące odwołanie.

Zarzuty i główne argumenty

Zdaniem wnoszących odwołanie:

Sąd błędnie zinterpretował skargę wszczynającą postępowanie, w związku z czym zmienił w niedopuszczalny sposób przedmiot sporu, uznając za akty zaskarżalne łącznie lub za część zaskarżonego aktu dokumenty i inne elementy zawarte w aktach sprawy dotyczących decyzji z dnia 1 grudnia 2010 r., która w rzeczywistości jest jedynym zaskarżonym aktem;

Sąd dopuścił się błędnego zastosowania art. 44 § 1 regulaminu postępowania, orzekając, że zaskarżony akt nie został zidentyfikowany w całości, ponieważ nie zostały wyszczególnione dokumenty i inne elementy zawarte w aktach sprawy dotyczących decyzji z dnia 1 grudnia 2010 r., które jednak w rzeczywistości nie są częścią zaskarżonego aktu ani aktami zaskarżalnymi łącznie. W związku z takim orzeczeniem Sądu doszło do niedopuszczalnego ograniczenia prawa do ochrony sądowej wnoszących odwołanie i naruszenia fundamentalnej zasady do rzetelnego procesu.

Sąd zastosował błędnie art. 263 akapit szósty 6 TFUE, odrzucając jako wniesioną po terminie skargę na decyzję z dnia 1 grudnia 2010 r., której jednak wnoszące odwołanie nie znały - i nadal nie znają - w całości, w związku z czym w chwili wniesienia skargi nie zaczął nawet jeszcze biec dwumiesięczny termin do wniesienia skargi. W związku z takim orzeczeniem Sądu doszło do niedopuszczalnego ograniczenia prawa do ochrony sądowej i prawa do skutecznej skargi do organu sądowego.

Sąd dopuścił się błędnego zastosowania art. 64 i 65 regulaminu postępowania, oddalając wniosek o zastosowanie środków organizacji postępowania i środków dowodowych, ponieważ orzekł, iż dokumenty i elementy akt sprawy dotyczących decyzji z dnia 1 grudnia 2010 r., o których przedłożenie wnioskowano, stanowią część zaskarżonego aktu, podczas gdy w rzeczywistości stanowią one jedynie elementy jej uzasadnienia. W związku z takim orzeczeniem Sądu doszło do niedopuszczalnego ograniczenia prawa do ochrony sądowej wnoszących odwołanie i naruszenia fundamentalnej zasady do rzetelnego procesu.

____________