Skarga wniesiona w dniu 31 stycznia 2018 r. – Komisja Europejska / Republika Bułgarii
(Sprawa C-61/18)
Język postępowania: bułgarski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. von Rintelen, K. Walkerová, G. Koleva, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Republika Bułgarii
Żądania strony skarżącej
Komisja wnosi do Trybunału o:
– ustalenie, iż ze względu na to, że nie przyjęła przed dniem 18 września 2016 r. wszystkich ustawowych, wykonawczych i administracyjnych przepisów niezbędnych dla zapewnienia zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady2014/89/UE1 z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiającą ramy planowania przestrzennego obszarów morskich (Dz.U. L 257, 28.8.2014 r., s. 135–145), lub w każdym wypadku w zakresie, w jakim nie powiadomiła Komisji o takich przepisach, Republika Bułgarii nie wypełniła zobowiązań określonych w art. 15 ust. 1 wskazanej dyrektywy;
– nałożenie na Republikę Bułgarii, zgodnie z art. 260 ust. 3 TFUE, okresowej kary finansowej w wysokości 14 089,6 EUR dziennie, licząc od daty ogłoszenia wyroku ustalającego niewykonanie zobowiązań przez Republikę Bułgarii.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 15 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/89/UE z dnia 23 lipca 2014 r. ustanawiającej ramy planowania przestrzennego obszarów morskich państwa członkowskie wprowadzają w życie przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy do dnia 18 września 2016 r. Niezwłocznie powiadamiają o tym Komisję. Mając na względzie brak powiadomienia o krajowych środkach mających na celu transpozycję dyrektywy, Komisja skierowała sprawę do Trybunału.
W skardze Komisja wnosi o nałożenie na Republikę Bułgarii okresowej kary finansowej w wysokości 14 089,6 EUR dziennie. Wysokość okresowej kary finansowej obliczono uwzględniając wagę i czas trwania naruszenia oraz odstraszający skutek, a także przy uwzględnieniu możliwości płatniczych państwa członkowskiego.
____________
1 Dz.U. 2014, L 257, s. 135.