Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 24 Νοεμβρίου 2017 η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα κατά της διατάξεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 12 Σεπτεμβρίου 2017 στην υπόθεση T-247/16, Fursin κ.λπ. κατά Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας

(Υπόθεση C-663/17 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (εκπρόσωποι: Ε. Κουπεπίδου και C. Hernández Saseta, B. Schneider, Rechtsanwalt)

Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Trasta Komercbanka AS, Ivan Fursin, Igors Buimisters, C & R Invest SIA, Figon Co. Ltd, GCK Holding Netherlands BV, Rikam Holding SA

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη διάταξη, καθόσον με αυτή κρίθηκε ότι οι προσφεύγοντες μέτοχοι είχαν έννομο συμφέρον και ενεργητική νομιμοποίηση για την άσκηση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου προσφυγής ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως (σκέψη 2 της αναιρεσιβαλλόμενης διατάξεως)·

να αποφανθεί οριστικά επί της ουσίας της διαφοράς και να απορρίψει την προσφυγή που ασκήθηκε από τους προσφεύγοντες μετόχους ως απαράδεκτη· και

να καταδικάσει τους αντιδίκους κατ’ αναίρεση στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της αναιρέσεώς της, η αναιρεσείουσα προβάλλει τρεις λόγους.

Με τον πρώτο λόγο η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι οι προσφεύγοντες μέτοχοι (δηλ. οι μέτοχοι της Trasta Komercbanka και όχι η ίδια η Trasta Komercbanka) δεν είχαν έννομο συμφέρον για την άσκηση προσφυγής ακυρώσεως διαφορετικό από το έννομο συμφέρον της Trasta Komercbanka.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται στα ακόλουθα επιχειρήματα:

Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε εσφαλμένα τη νομολογία, η οποία απαιτεί οι μέτοχοι να αποδείξουν ότι έχουν διακριτό έννομο συμφέρον για την άσκηση προσφυγής κατά αποφάσεως που απευθυνόταν στην επιχείρηση της οποίας είχαν εν μέρει τον έλεγχο. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον με τη διάταξή του της 12ης Σεπτεμβρίου 2017 έκρινε ότι η εν λόγω νομολογία δεν έπρεπε να εφαρμοστεί στην υπόθεση T-247/16.

Οι προσφεύγοντες μέτοχοι δεν απέδειξαν ότι έχουν διακριτό έννομο συμφέρον από το έννομο συμφέρον της Trasta Komercbanka: η προσβαλλόμενη απόφαση δεν επηρέασε τη νομική τους θέση (σε αντίθεση με την έναρξη της διαδικασίας εκκαθάρισης, η οποία αποτελεί διακριτή πράξη). Δεν είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι οι προσφεύγοντες μέτοχοι έχουν έννομο συμφέρον για την απόκτηση άδειας της Trasta Komercbanka για ασκήση τραπεζικών δραστηριοτήτων, το οποίο διαφέρει από το ίδιον έννομο συμφέρον της Trasta Komercbanka για την απόκτηση της εν λόγω άδειας.

Ειδικότερα, το συμφέρον για την άσκηση αγωγής αποζημιώσεως ή το οικονομικό συμφέρον των μετόχων για την είσπραξη μερισμάτων δεν πρέπει να θεωρείται διακριτό έννομο συμφέρον.

Με τον δεύτερο λόγο η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι οι προσφεύγοντες μέτοχοι δεν έχουν έννομο συμφέρον, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν τους αφορούσε ατομικά.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται στα ακόλουθα επιχειρήματα:

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αφορά ατομικά τους προσφεύγοντες μετόχους, καθόσον δεν τους επηρεάζει λόγω ορισμένων ξεχωριστών ιδιοτήτων τους.

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιήγαγε τους προσφεύγοντες μετόχους σε διαφορετική νομική θέση από τους υπόλοιπους μετόχους ή την ίδια την Trasta Komercbanka.

Με τον τρίτο λόγο η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι οι προσφεύγοντες μέτοχοι δεν έχουν έννομο συμφέρον, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν τους αφορούσε άμεσα.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται στα ακόλουθα επιχειρήματα:

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αφορά άμεσα τους προσφεύγοντες μετόχους, καθόσον τα δικαιώματά τους δεν επηρεάστηκαν ουσιωδώς κατά την έννοια της νομολογίας.

Η ύπαρξη απλής οικονομικής ζημίας λόγω της προσβαλλομένης αποφάσεως δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι επηρεάστηκε η νομική τους θέση (σε αντίθεση με τη νομική θέση της Trasta Komercbanka), ανεξαρτήτως της εντάσεως των οικονομικών αυτών συνεπειών.

____________