Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως) της 29ης Μαρτίου 2011 - Anheuser-Busch, Inc. κατά Budějovický Budvar, národní podnik και Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα)
[Αίτηση αναιρέσεως - Κοινοτικό σήμα - Κανονισμός (ΕΚ) 40/94 - Άρθρο 8, παράγραφος 4 - Αίτηση καταχωρίσεως του λεκτικού και εικονιστικού σήματος BUD - Ανακοπή - Ένδειξη γεωγραφικής προελεύσεως "bud" - Προστασία δυνάμει του Διακανονισμού της Λισσαβώνας και διμερών συνθηκών που δεσμεύουν δύο κράτη μέλη - Χρήση στις συναλλαγές - Σημείο του οποίου η ισχύς δεν είναι μόνον τοπική]
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: Anheuser-Busch, Inc. (εκπρόσωποι: V. von Bomhard και B. Goebel, Rechtsanwälte)
Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Budějovický Budvar, národní podnik (εκπρόσωποι: F. Fajgenbaum, T. Lachacinski, C. Petsch και S. Sculy-Logotheti, δικηγόροι) και Γραφείο Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της Εσωτερικής Αγοράς (εμπορικά σήματα, σχέδια και υποδείγματα) (εκπρόσωπος: A. Folliard-Monguiral)
Αντικείμενο
Αίτηση αναιρέσεως κατά της αποφάσεως του Πρωτοδικείου (πρώτο τμήμα) της 16ης Δεκεμβρίου 2008, Budĕjovický Budvar κατά ΓΕΕΑ και Anheuser-Busch (συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-225/06, T-255/06, T-257/06 και T-309/06), με την οποία το Πρωτοδικείο ακύρωσε τις αποφάσεις R 234/2005-2, R 241/2005-2, R 802/2004-2 και R 305/2005-2 του δεύτερου τμήματος προσφυγών του Γραφείου Εναρμονίσεως στο πλαίσιο της εσωτερικής αγοράς (ΓΕΕΑ) απορρίπτοντας τις προσφυγές που ασκήθηκαν κατά των αποφάσεων του τμήματος ανακοπών με τις οποίες απορρίφθηκε η ανακοπή της Budĕjovický Budvar, národní podnik κατά της αιτήσεως καταχωρίσεως του λεκτικού σήματος "BUD" για προϊόντα των κλάσεων 32 και 33 - Παράβαση του άρθρου 8, παράγραφος 4, στοιχείο β', του κανονισμού (ΕΚ) 40/94
Διατακτικό
Το Δικαστήριο αποφασίζει:
Ακυρώνει την απόφαση του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 16ης Δεκεμβρίου 2008, T-225/06, T-255/06, T-257/06 και T-309/06, Budějovický Budvar κατά ΓΕΕΑ - Anheuser-Busch (BUD), καθόσον το Πρωτοδικείο θεώρησε κακώς, όσον αφορά την ερμηνεία του άρθρου 8, παράγραφος 4, του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα, όπως τροποποιήθηκε με τον κανονισμό (ΕΚ) 422/2004 του Συμβουλίου, της 19ης Φεβρουαρίου 2004, καταρχάς, ότι η ισχύς του επίμαχου σημείου, η οποία δεν μπορεί να είναι μόνο τοπική, πρέπει να εκτιμάται αποκλειστικά σε συνάρτηση με την έκταση του εδάφους προστασίας του σημείου αυτού, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η χρήση του εντός του εδάφους αυτού, εν συνεχεία, ότι το έδαφος που έχει σημασία για να εκτιμηθεί η χρήση του εν λόγω σημείου δεν είναι οπωσδήποτε το έδαφος προστασίας αυτού και, τέλος, ότι η χρήση του ίδιου αυτού σημείου δεν πρέπει οπωσδήποτε να έχει γίνει πριν από την ημερομηνία της καταθέσεως της αιτήσεως καταχωρίσεως του κοινοτικού σήματος.
Απορρίπτει την αίτηση αναιρέσεως κατά τα λοιπά.
Αναπέμπει τις συνεκδικαζόμενες υποθέσεις T-225/06, T-255/06, T-257/06, και T-309/06 ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Επιφυλάσσεται ως προς τα δικαστικά έξοδα.
____________1 - ΕΕ C 113 της 16.5.2009.