Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2006 - Kaimer κ.λπ. κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-379/06)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Kaimer GmbH & Co. Holding KG (Essen, Γερμανία), SANHA Kaimer GmbH & Co. KG (Essen, Γερμανία) και Sanha Italia srl. (Μιλάνο, Ιταλία) (εκπρόσωπος: J. Brück, δικηγόρος)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

να ακυρώσει την από 20 Σεπτεμβρίου 2006 απόφαση της Επιτροπής C(2006) 4180, τελικό, όπως τροποποιήθηκε με την απόφαση της ιδίας της 29ης Σεπτεμβρίου 2006, που κοινοποιήθηκε στις τρεις προσφεύγουσες στις 5 Οκτωβρίου 2006, σχετικά με διαδικασία εφαρμογής του άρθρου 81 της Συνθήκης ΕΕ και του άρθρου 53 της Συμφωνίας ΕΟΧ (υπόθεση COMP/F 1/38.121 - Σύνδεσμοι σωληνώσεων)·

επικουρικώς, να δεχθεί μείωση της προσδιοριζόμενης στο άρθρο 1 της εν λόγω αποφάσεως διάρκειας της προβαλλομένης παραβάσεως των ως άνω τριών προσφευγουσών και να ακυρώσει ή να μειώσει το πρόστιμο που επιβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 3 της αποφάσεως αυτής στις προσφεύγουσες·

να καταδικάσει την καθής στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Οι προσφεύγουσες βάλλουν κατά της από 20 Σεπτεμβρίου 2006 αποφάσεως της Επιτροπής C(2006) 4180, τελικό, στην υπόθεση COMP/F 1/38.121 - Σύνδεσμοι σωληνώσεων. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκε στις προσφεύγουσες εταιρίες πρόστιμο λόγω παραβάσεως του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, καθώς και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ. Κατά την Επιτροπή, οι προσφεύγουσες φέρονται ότι μετέσχαν σε μια σειρά συμφωνιών με μορφή καθορισμού των τιμών, καταρτίσεως τιμοκαταλόγων και προσδιορισμού του ύψους των εκπτώσεων, δημιουργίας μηχανισμών εναρμονίσεως των αυξήσεων των τιμών, κατανομής αγορών και πελατών και ανταλλαγής άλλων εμπορικών πληροφοριών στην αγορά συνδέσμων σωληνώσεων (ρακόρ) από χαλκό και κράματα χαλκού.

Προς στήριξη της προσφυγής τους οι προσφεύγουσες προβάλλουν πέντε λόγους ακυρώσεως.

Καταρχάς, τονίζεται ιδιαίτερα το ότι η καθής έλαβε υπόψη προς στήριξη της αποφάσεώς της έγγραφα τα οποία οι προσφεύγουσες δεν είχαν τη δυνατότητα να αντικρούσουν.

Κατόπιν οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η Επιτροπή παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως που υπέχει από το άρθρο 253 ΕΚ. Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι ανεπαρκώς αιτιολογημένη, κατά την άποψη των προσφευγουσών, λόγω της παράτυπης διαπιστώσεως των πραγματικών περιστατικών. Επιπλέον, δεν ελήφθησαν υπόψη απαλλακτικά στοιχεία, ενώ εκτιμήθηκαν εσφαλμένα ορισμένες αποδείξεις.

Ακόμη, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή εκτίμησε τα πραγματικά περιστατικά ως μια πολλαπλή παράβαση του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ.

Περαιτέρω, προβάλλεται επικουρικά ότι εσφαλμένα ελήφθη υπόψη για τον προσδιορισμό του προστίμου μια υπερβολικά μακρά διάρκεια της παραβάσεως και ότι δεν ελήφθησαν υπόψη ελαφρυντικά στοιχεία υπέρ των προσφευγουσών.

Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι η Επιτροπή παρέβη την αρχή της αναλογικότητας κατά τον προσδιορισμό του ύψους του προστίμου.

____________