Odwołanie od postanowienia Sądu (druga izba) wydanego w dniu 12 września 2017 r. w sprawie T-247/16, Trasta Komercbanka AS i in. / Europejski Bank Centralny, wniesione w dniu 28 listopada 2017 r. przez Trasta Komercbanka AS, Ivana Fursina, Igorsa Buimistersa, C & R Invest SIA, Figon Co. Ltd, GCK Holding Netherlands BV, Rikam Holding SA
(Sprawa C-669/17 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Trasta Komercbanka AS, Ivan Fursin, Igors Buimisters, C & R Invest SIA, Figon Co. Ltd, GCK Holding Netherlands BV, Rikam Holding SA (przedstawiciele: O.H. Behrends, L. Feddern, M. Kirchner, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Europejski Bank Centralny
Żądania wnoszących odwołanie
uchylenie pkt 1 sentencji postanowienia, tzn. uznania przez Sąd, że nie ma potrzeby rozpatrywania skargi o stwierdzenie nieważności złożonej przez Trasta Komercbanka AS (TKB);
stwierdzenie, że skarga o stwierdzenie nieważności wniesiona przez TKB nie jest bezprzedmiotowa;
stwierdzenie, że skarga o stwierdzenie nieważności jest dopuszczalna;
przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania w przedmiocie skargi o stwierdzenie nieważności, oraz
obciążenie Europejskiego Banku Centralnego kosztami poniesionymi przez wnoszących odwołanie oraz kosztami postępowania odwoławczego.
Zarzuty i główne argumenty
W pierwszym zarzucie wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd dopuścił się błędu przyjmując, iż środek prawny TKB został powierzony likwidatorowi. Wnoszący odwołanie podnoszą, że owo założenie jest niezgodne z art. 263 TFEU oraz gwarancją skutecznego środka prawnego, jak również z szeregiem powiązanych zasad.
W drugim zarzucie wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd dopuścił się błędu przyjmując, iż skarga akcjonariuszy stanowi alternatywę dla legitymacji akcjonariuszy do obrony zezwolenia TKB poprzez skargę samej TKB.
W trzecim zarzucie wnoszący odwołanie podnoszą szereg dalszych istotnych błędów, w tym brak zastosowania zasady nemo auditur ze względu na interwencję EBC w odniesieniu do środka prawnego TKB.
W czwartym zarzucie wnoszący odwołanie podnoszą, że Sąd nie uwzględnił wymogów (także formalnych) skutecznego odwołania pełnomocnictwa pierwotnie udzielonego przez TKB.
W piątym zarzucie skarżący podnoszą, że Sąd błędnie zastosował art. 51 § 1 zamiast art. 131 regulaminu postępowania oraz podnoszą szereg kolejnych błędów proceduralnych.
____________