Odwołanie od wyroku Sądu (dziewiąta izba) wydanego w dniu 8 września 2016 r. w sprawie T-467/13 Arrow Group ApS, Arrow Generics Ltd / Komisja, wniesione w dniu 24 listopada 2016 r. przez Arrow Group ApS, Arrow Generics Ltd

(Sprawa C-601/16 P)

Język postępowania: angielski

Strony

Wnoszące odwołanie: Arrow Group ApS, Arrow Generics Ltd (przedstawiciele: C. Firth, S. Kon, C. Humpe, Solicitors)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszących odwołanie

Wnoszące odwołanie wnoszą do Trybunału o:

uchylenie wyroku Sądu z dnia 8 września 2016 r. w sprawie T-467/13 lub stwierdzenie nieważności art. 1, 2 i 3 decyzji Komisji C (2013) 3803 final z dnia 19 czerwca 2013 r. (sprawa AT/39226 – Lundbeck) w zakresie w jakim dotyczą spółki Arrow; albo

tytułem żądania ewentualnego, uchylenie wyroku Sądu z dnia 8 września 2016 r. w sprawie T-467/13 oraz skierowanie sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd; albo

w dalszej kolejności, uchylenie wyroku Sądu z dnia 8 września 2016 r. w sprawie T-467/13 w zakresie w jakim wyrok ten utrzymuje w mocy grzywnę nałożoną na spółkę Arrow w art. 2 decyzji Komisji C (2013) 3803 final w odniesieniu do ugody brytyjskiej i duńskiej lub obniżenie wysokości tej grzywny; oraz

obciążenie Komisji poniesionymi przez spółkę Arrow kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Zarzut pierwszy: Sąd zastosował błędne kryterium w celu oceny czy zaistniała potencjalna konkurencja:

Pierwsza część: Sąd przeniósł ciężar dowodu na spółkę Arrow, zwalniając Komisję z obowiązku wykazania istnienia potencjalnej konkurencji.

Druga część: Sąd wywiódł błędny wniosek o istnieniu potencjalnej konkurencji z serii hipotez, co pozostaje w sprzeczności z zasadą, że stwierdzenie istnienia potencjalnej konkurencji wymaga wykazania rzeczywistej i konkretnej możliwości wejścia na rynek.

Trzeci część: Sąd przypisał nadmierną wagę zamiarowi spółki Lundbeck i błędnie ocenił moc dowodową okoliczności, które nastąpiły po podpisaniu ugód patentowych.

Czwarta część: Sąd nie uwzględnił znaczenia i skutków wyroku sądu angielskiego w sprawie Paroxetine.

Piąta część: Sąd wywiódł błędny wniosek o istnieniu potencjalnej konkurencji z okoliczności, że spółka Arrow podjęła kroki w kierunku przygotowania się do wejścia na rynek.

Szósta część: Sąd błędnie zastosował domniemanie tymczasowej nieważności oraz nienaruszenia patentów spółki Lundbeck.

Zarzut drugi: Sąd dokonał błędnego ustalenia, że ugody patentowe miały na celu ograniczenie konkurencji:

Pierwsza część: Sąd nie uwzględnił faktu, że to iż umowa „może” ograniczać konkurencje nie jest równoznaczne z naruszeniem konkurencji ze względu na cel.

Druga część: Sąd przyjął błędną orientację, kwalifikując ugody patentowe jako umowy, które co do zasady polegają na wyłączeniu dostępu do rynku.

Trzecia część: Sąd błędnie wywiódł, że Komisja mogła ustalić istnienie niekonkurencyjnego celu ugód bez konieczności rozważenia sytuacji, która przeważyłaby w sytuacji braku ugód.

Zarzut trzeci: Sąd błędnie uznał twierdzenia Komisji jakoby spółka Arrow działała umyślnie lub w warunkach zaniedbania w związku z czym nie powinna zostać nałożona żadna grzywna.

____________