Sprawa C‑575/12

Air Baltic Corporation AS

przeciwko

Valsts robežsardze

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Administratīvā apgabaltiesa)

Odesłanie prejudycjalne – Przestrzeń wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości – Rozporządzenie (WE) nr 810/2009 – Artykuł 24 ust. 1 i art. 34 – Wiza jednolita – Unieważnienie i cofnięcie wizy jednolitej – Ważność wizy jednolitej umieszczonej w unieważnionym dokumencie podróży – Rozporządzenie (WE) nr 562/2006 – Artykuł 5 ust. 1 i art. 13 ust. 1 – Odprawa graniczna – Warunki wjazdu – Przepisy krajowe wymagające ważnej wizy umieszczonej w ważnym dokumencie podróży

Streszczenie – wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 4 września 2014 r.

1.        Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Polityka wizowa – Wspólnotowy kodeks wizowy – Rozporządzenie nr 810/2009 – Warunki wjazdu obywateli państw trzecich – Ważna wiza jednolita umieszczona w unieważnionym dokumencie podróży – Brak właściwości organów państwa trzeciego do unieważnienia takiej wizy

(rozporządzenie nr 810/2009 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 24 ust. 1, art. 32 ust. 1, art. 34 ust. 1, art. 34 ust. 2)

2.        Prawo Unii Europejskiej – Wykładnia – Teksty wielojęzyczne – Rozbieżności pomiędzy różnymi wersjami językowymi – Uwzględnienie ogólnej systematyki i celu danego uregulowania

3.        Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Wspólnotowy kodeks w sprawie przepływu osób przez granice – Warunki wjazdu obywateli państw trzecich – Wymóg ważnej wizy umieszczonej w ważnym dokumencie podróży – Brak

(rozporządzenie nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 5 ust. 1, art. 13 ust. 1)

4.        Kontrole graniczne, azyl i imigracja – Wspólnotowy kodeks w sprawie przepływu osób przez granice – Warunki wjazdu obywateli państw trzecich – Przepisy krajowe uzależniające wjazd tych obywateli od przedstawienia ważnej wizy umieszczonej w ważnym dokumencie podróży – Niedopuszczalność

(rozporządzenie nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady, art. 5 ust. 1, art. 13 ust. 1)

1.        Artykuł 24 ust. 1 i art. 34 rozporządzenia nr 810/2009 ustanawiającego Wspólnotowy kodeks wizowy (kodeks wizowy) należy interpretować w ten sposób, że unieważnienie przez organ państwa trzeciego dokumentu podróży nie skutkuje z mocy prawa unieważnieniem wizy jednolitej umieszczonej w tym dokumencie.

Wiza jednolita pozostaje bowiem ważna co najmniej do momentu upływu okresu ważności określonego przy wydawaniu wizy przez właściwy organ wydającego ją państwa członkowskiego, chyba że przed upływem tego okresu unieważniono ją lub cofnięto na podstawie art. 34 kodeksu wizowego.

Tymczasem, zgodnie z art. 34 ust. 1 i 2 unieważnienie i cofnięcie wizy jednolitej wymaga podjęcia odrębnej decyzji w tej sprawie przez właściwe organy państwa członkowskiego wydającego tę wizę lub innego państwa członkowskiego. Organy państwa trzeciego nie są zatem właściwe do unieważnienia wizy jednolitej.

W dodatku zgodnie z art. 32 ust. 1 lit. a) ppkt (i) kodeksu wizowego jedyną podstawą unieważnienia wizy, która bezpośrednio dotyczy dokumentu podróży, jest sytuacja, w której przedstawiony dokument podróży był w momencie wydania wizy fałszywy, podrobiony lub przerobiony. Oznacza to, że unieważnienie po wydaniu wizy dokumentu podróży, w którym umieszczona jest wiza, nie stanowi podstawy mogącej uzasadniać unieważnienie wizy przez właściwy organ.

(por. pkt 32, 33, 35, 36; pkt 1 sentencji)

2.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 43)

3.        Artykuł 5 ust. 1 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), zmienionego rozporządzeniem nr 265/2010, w związku z art. 13 ust. 1 tegoż rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że wjazd obywateli państw trzecich na terytorium państw członkowskich nie jest uzależniony od warunku, że ważna wiza przedstawiona podczas odprawy granicznej musi być koniecznie umieszczona w ważnym dokumencie podróży.

(por. pkt 56; pkt 2 sentencji)

4.        Artykuł 5 ust. 1 rozporządzenia nr 562/2006 ustanawiającego wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen), zmienionego rozporządzeniem nr 265/2010, w związku z art. 13 ust. 1 tegoż rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu uzależniającemu wjazd obywateli państw trzecich na terytorium danego państwa członkowskiego od warunku, że ważna wiza przedstawiona podczas odprawy granicznej musi być koniecznie umieszczona w ważnym dokumencie podróży.

W istocie państwo członkowskie nie dysponuje marginesem swobodnego uznania pozwalającym mu odmówić wjazdu obywatelowi państwa trzeciego na swoje terytorium na podstawie warunku wjazdu, który nie jest przewidziany w kodeksie granicznym Schengen.

(por. pkt 69, 70; pkt 3 sentencji)