Αναίρεση που άσκησε την 1η Ιουλίου 2016 η Trioplast Industrier AB κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (έβδομο τμήμα) στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, Trioplast Industrier AB κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-364/16 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Industrier AB (εκπρόσωποι: T. Pettersson, F. Sjövall, A. Johansson, advokater)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

α.    να αναιρέσει την απόφαση που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, Trioplast Industrier κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής·

β.    επικουρικώς:

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής που περιλαμβάνεται στην από 3 Ιουλίου 2014 επιστολή της, στην υπόθεση COMP/38354 – Βιομηχανικοί σάκοι – Trioplast Industrier AB·

να ακυρώσει ή να μειώσει τους τόκους υπερημερίας ύψους 674 033,32 ευρώ που επιβλήθηκαν στην Trioplast με την απόφαση της Επιτροπής η οποία περιλαμβάνεται στην από 3 Ιουλίου 2014 επιστολή της, στην υπόθεση COMP/38354 – Βιομηχανικοί σάκοι – Trioplast Industrier AB;

να διατάξει την Επιτροπή να αποζημιώσει την Trioplast για τις δαπάνες ύψους 4 686,64 ευρώ στις οποίες υπεβλήθη για να ασφαλίσει την καταβολή του τόκου υπερημερίας.

γ.    Όλως επικουρικώς, αποζημίωση βάσει του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, λόγω των αναφερόμενων παραβάσεων του δικαίου της ΕΕ, για:

τον τόκο υπερημερίας ύψους 674 033,32, ευρώ ή τμήμα αυτού·

τις δαπάνες ύψους 4 686,64 στις οποίες υπεβλήθη για να ασφαλίσει την καταβολή του τόκου υπερημερίας·

δ.     Πέραν όσων ζητούνται ανωτέρω υπό β΄ και γ΄, αποζημίωση βάσει του άρθρου 340, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ, λόγω των αναφερόμενων παραβάσεων του δικαίου της ΕΕ:

Για τις παραβάσεις του δικαίου της ΕΕ που αφορούν το διάστημα κατά το οποίο η Επιτροπή δεν αποδέσμευε ούτε μείωνε την τραπεζική εγγύηση μετά την έκδοση της αποφάσεως του Γενικού Δικαστηρίου στην υπόθεση T-40/06, για τις δαπάνες στις οποίες υπεβλήθη για την παροχή ασφάλειας, ύψους 22 783,90, ή για τμήμα αυτών.

ε.    τόκο επί των ποσών που θα κριθεί ότι οφείλονται.

στ.    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα στα οποία υπεβλήθη ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και ενώπιον του Δικαστηρίου.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η Trioplast επαναφέρει ενώπιον του Δικαστηρίου την υπόθεση ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου και τους λόγους στους οποίους είχε στηριχθεί. Βάσει του άρθρου 58 του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των άρθρων 168, παράγραφος 1, περίπτωση δ΄ και 169 παράγραφος 2 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, η Trioplast υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο με την απόφαση που εξέδωσε στις 12 Μαΐου 2016 στην υπόθεση T-669/14, απορρίπτοντας την προσφυγή, υπέπεσε σε πλάνη κατά την εφαρμογή του δικαίου της ΕΕ.

Πρώτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η δικαστική απόφαση του 2010 είχε απλώς τροποποιήσει την απόφαση του 2005. Αντιθέτως, με τη δικαστική απόφαση του 2010 ακυρώθηκε στο σύνολό της η απόφαση του 2005 και ζητήθηκε από την Επιτροπή να εκδώσει νέα απόφαση κατά της Trioplast, όταν γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των υποθέσεων FLS.

Δεύτερον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι η επίμαχη επιστολή δεν αποτελούσε απόφαση δεκτική προσφυγής, δεδομένου ότι με την επίμαχη επιστολή προσδιοριζόταν για πρώτη φορά μια βέβαιη και εκκαθαρισμένη απαίτηση σε βάρος της Trioplast.

Τρίτον, το γεγονός ότι η απόφαση του 2005 ακυρώθηκε από τη δικαστική απόφαση του 2010 συνεπάγεται ότι δεν είναι δυνατόν να υπολογίζεται ο τόκος υπερημερίας βάσει των όρων της αποφάσεως του 2005.

Τέταρτον, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο κρίνοντας ότι οι πράξεις της Επιτροπής δεν προκάλεσαν ζημία στην Trioplast και συνεπώς το Γενικό Δικαστήριο έπρεπε να εξετάσει το αίτημα αποζημιώσεως στην ουσία του.

____________