Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Juzgado de lo Social de Barcelona (Hiszpania) w dniu 19 lipca 2011 r. - Isabel Elbal Moreno przeciwko Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) i Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS)

(Sprawa C-385/11)

Język postępowania: hiszpański

Sąd krajowy

Juzgado de lo Social de Barcelona.

Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

Strona skarżąca: Isabel Elbal Moreno.

Strona pozwana: Instituto Nacional de la Seguridad Social (INSS) i Tesorería General de la Seguridad Social (TGSS).

Pytania prejudycjalne

Czy emerytura z systemu składkowego, tego rodzaju, jak przewidziana w hiszpańskim systemie zabezpieczenia społecznego, której podstawą stanowią składki uiszczane przez pracownika i na jego rzecz przez cały okres jego aktywności zawodowej jest objęta pojęciem "warunków zatrudnienia" zawartym w zakazie dyskryminacji przewidzianym w klauzuli 4 dyrektywy 97/81¹?

W przypadku, gdyby Trybunał udzielił odpowiedzi twierdzącej na pytanie pierwsze i uznał, że emerytura tego rodzaju, jak pochodząca z systemu składkowego, przewidziana w hiszpańskim systemie zabezpieczenia społecznego jest objęta pojęciem "warunków zatrudnienia", do którego odsyła klauzula 4 w dyrektywie 97/81, czy zakaz dyskryminacji przewidziany w tej klauzuli powinien być interpretowany w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który - w konsekwencji podwójnego zastosowania zasady pro rata temporis - wymaga od pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy proporcjonalnie dłuższego okresu składkowego względem pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, aby uzyskać w danym przypadku prawo do emerytury z systemu składkowego, której wysokość jest proporcjonalnie zmniejszona wedle ich czasu pracy?

Tytułem pytania uzupełniającego względem pytań poprzednich, czy regulacja tego rodzaju, jak regulacja hiszpańska (zawarta w siódmym postanowieniu dodatkowym ogólnej ustawy o zabezpieczeniu społecznym) dotycząca systemu składek, uzyskiwania i obliczania emerytury w przypadku pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy może zostać uznana za jeden z "aspektów i warunków wynagrodzenia", do których odnosi się zakaz dyskryminacji przewidziany w art. 4 dyrektywy 2006/54² i art. 157 TFUE (dawniej art. 141 WE)?

Tytułem pytania pomocniczego względem pytań poprzednich, w przypadku, gdyby hiszpańska emerytura z systemu składkowego nie była objęta ani zakresem pojęcia "warunków zatrudnienia", ani zakresem pojęcia "wynagrodzenia", czy zakaz bezpośredniej lub pośredniej dyskryminacji ze względu na płeć przewidziany w art. 4 dyrektywy 79/7³ powinien być interpretowany w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie przepisowi krajowemu, który - w konsekwencji podwójnego zastosowania zasady pro rata temporis - wymaga od pracowników zatrudnionych w niepełnym wymiarze czasu pracy (w większości kobiet) proporcjonalnie dłuższego okresu składkowego względem pracowników zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy, aby uzyskać w danym przypadku prawo do emerytury z systemu składkowego, której wysokość jest proporcjonalnie zmniejszona wedle ich czasu pracy?

____________

¹ - Dyrektywa Rady 97/81/WE z dnia 15 grudnia 1997 r. dotycząca Porozumienia ramowego dotyczącego pracy w niepełnym wymiarze godzin zawartego przez Europejską Unię Konfederacji Przemysłowych i Pracodawców /UNICE/, Europejskie Centrum Przedsiębiorstw Publicznych /CEEP/ oraz Europejską Konfederację Związków Zawodowych /ETUC/ - Załącznik: Porozumienie ramowe w sprawie pracy w niepełnym wymiarze godzin (Dz.U. L 14, s. 9).

² - Dyrektywa 2006/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 lipca 2006 r. w sprawie wprowadzenia w życie zasady równości szans oraz równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zatrudnienia i pracy (Dz.U. L 204 s. 23).

³ - Dyrektywa 9/7/EWG Rady z dnia 19 grudnia 1978 r. w sprawie stopniowego wprowadzania w życie zasady równego traktowania kobiet i mężczyzn w dziedzinie zabezpieczenia społecznego (Dz.U. L 6 s. 24).