KONKLUŻJONIJIET TAL-AVUKAT ĠENERALI
Bot
ippreżentati fil-15 ta’ Frar 2017 (1)
Kawża C‑579/15
Openbaar Ministerie
vs
Daniel Adam Popławski
[talba għal deċiżjoni preliminari mressqa mir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam, il-Pajjiżi l-Baxxi)]
“Rinviju għal deċiżjoni preliminari – Kooperazzjoni mill-pulizija u ġudizzjarja f’materji kriminali – Deċiżjoni Qafas 2002/584/ĠAI – Mandat ta’ arrest Ewropew u proċeduri ta’ konsenja bejn Stati Membri – Artikolu 4(6) – Raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv tal-mandat ta’ arrest Ewropew – Implementazzjoni – Interpretazzjoni konformi – Applikazzjoni tal-prinċipju ta’supremazija”
1. Din it-talba għal deċiżjoni preliminari, magħmula mir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam, il-Pajjiżi l-Baxxi), tressqet fil-kuntest tal-eżekuzzjoni fil-Pajjiżi l-Baxxi, ta’ mandat ta’ arrest Ewropew, maħruġ fis-7 ta’ Ottubru 2013 mis-Sąd Rejonowy w Poznaniu (qorti reġjonali ta’ Poznań, il-Polonja) kontra Daniel Adam Popławski, ċittadin Pollakk residenti fil-Pajjiżi l-Baxxi, għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija ta’ sena.
2. Din it-talba toffri lill-Qorti tal-Ġustizzja l-opportunità sabiex tagħti preċiżazzjonijiet utli fuq il-kundizzjonijiet li taħthom Stat Membru jista’ jimplementa fid-dritt nazzjonali tiegħu r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv tal-mandat ta’ arrest Ewropew previst fl-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Kwadru [Qafas] tal-Kunsill 2002/584/ĠAI, tat-13 ta’ Ġunju 2002, fuq il-mandat ta’ arrest Ewropew u l-proċeduri ta’ ċediment bejn l-Istati Membri (2), kif emendata bid-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2009/299/ĠAI, tas-26 ta’ Frar 2009 (3).
3. Punt ta’ interess fundamentali ieħor li huwa marbut mal-imsemmija talba huwa li l-Qorti tal-Ġustizzja tingħata l-possibbiltà li tiddeċiedi mill-ġdid fuq in-natura u s-sistema ġuridika tad-deċiżjonijiet qafas adottati fuq il-bażi tal-ex tielet pilastru tal-Unjoni Ewropea. Skont l-Artikolu 34(2)(b) UE, fil-verżjoni tiegħu li tirriżulta mit-Trattat ta’ Amsterdam, dawn l-istrumenti, bħad-direttivi, jorbtu lill-Istati Membri fir-rigward tar-riżultat li għandu jintlaħaq, filwaqt li jħallu lill-awtoritajiet nazzjonali l-kompetenza fir-rigward tal-forma u tal-mezzi. Bil-kontra, huma ma jistax ikollom effett dirett. Minkejja li mill-ġurisprudenza tal-Qorti tal-Ġustizzja jirriżulta li n-natura vinkolanti tad-deċiżjonijiet qafas twassal għal obbligu ta’ interpretazzjoni konformi, il-qorti tar-rinviju tiddubita, fil-kawża preżenti, il-possibbiltà li hija tinterpreta d-dritt nazzjonali tagħha b’konformità mad-dritt tal-Unjoni. Sabiex jingħataw kjarifikazzjonijiet lil din il-qorti fil-każ ta’ assenza ta’ konformità tas-sistema nazzjonali mad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 u l-impossibbiltà li jiġi applikat il-prinċipju ta’ interpretazzjoni konformi, hemm lok li wieħed imur lil hinn fl-interpretazzjoni tad-dispożizzjonijiet li jirregolaw l-istatut ġuridiku tad-deċiżjonijiet qafas, filwaqt li jiġi indikat jekk l-awtoritajiet ġudizzjarji nazzjonali jistgħux jagħżlu li ma japplikawx id-dispożizzjonijiet nazzjonali mhux konformi.
4. F’dawn il-konklużjonijiet ser insostni, fl-ewwel lok, li l-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas għandu jiġi interpretat fis-sens li jipprekludi li Stat Membru jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista f’dan l-artikolu b’tali mod li:
– l-awtorità ġudizzjarja għandha l-obbligu li tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, mingħajr ma tkun tista’ tevalwa, skont is-sitwazzjoni konkreta tal-persuna, jekk l‑eżekuzzjoni tal-piena f’dan l-Istat Membru hijiex ta’ natura li tiffavorixxi l-integrazzjoni mill-ġdid tagħha fis-soċjetà;
– ir-rifjut li jiġi eżegwit il-mandat ta’ arrest Ewropew ikollu biss bħala effett li dan l-Istat Membru jiddikjara ruħu dispost li jkun responsabbli għall-eżekuzzjoni tal-piena, mingħajr ma din id-dikjarazzjoni tkun infurzabbli;
– l-awtorità ġudizzjarja tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, meta, minn naħa, id-deċiżjoni ta’ teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, li tittieħed wara d-deċiżjoni ta’ rifjut ta’ eżekuzzjoni, hija suġġetta għal kundizzjonijiet marbuta mal-eżistenza u l-osservanza ta’ konvenzjoni li torbot lill-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni kif ukoll mal-kollaborazzjoni tal-Istat Membru emittenti, u, min-naħa l-oħra, ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ma huwiex ikkontestat fil-każ tal-impossibbiltà li tittieħed ir-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena minħabba l-assenza tal-kundizzjonijiet meħtieġa.
5. Fit-tieni lok, ser insostni li d-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas huma nieqsa minn effett dirett, u li l-qorti nazzjonali għandha tinterpreta d-dispożizzjonijiet nazzjonali inkwistjoni fil-kawża prinċipali, sa fejn huwa possibbli, b’konformità mad-dritt tal-Unjoni u li, fl-eventwalità li tali interpretazzjoni tkun impossibbli, il-qorti nazzjonali hija marbuta li ma tapplikax dawn id-dispożizzjonijiet minħabba nuqqas ta’ kompatibbiltà mal-Artikolu 4(6) tad- Deċiżjoni Qafas 2002/584.
I – Il-kuntest ġuridiku
A – Id-dritt tal-Unjoni
1. Id-Deċiżjoni Qafas 2002/584
6. Il-premessi 1, 5 sa 7 u 10 ta’ din id-deċiżjoni qafas huma fformulati b’dan il-mod:
“(1) Skont il-Konklużjonijiet tal-Kunsill Ewropew tat-Tampere tal-15 u s-16 ta’ Ottubru 1999, u partikolarment il-punt 35 tagħhom, il-proċedura formali tal-estradizzjoni għandha tkun abolita fost l-Istati Membri fir-rigward ta’ persuni li qed jaħarbu mill-ġustizzja wara li jkunu ġew mogħtija sentenza finali u proċeduri tal-estradizzjoni għandhom jiġu mħeffin fir-rigward ta’ persuni suspettati li wettqu offiża.
[…]
(5) L-għan stabbilit biex l-Unjoni ssir żona ta’ libertà, sigurtà u ġustizzja jwassal għall-abolizzjoni ta’ l-estradizzjoni bejn l-Istati Membri u jbiddlu b’sistema ta’ ċediment bejn awtoritajiet ġudizzjarji. ‘Il fuq minn dan, l-introduzzjoni ta’ sistema ġdida ssimplifikata ta’ ċediment ta’ persuni mogħtija sentenza jew suspettati ġħall-iskopijiet ta’ eżekuzzjoni jew prosekuzzjoni ta’ sentenzi kriminali jagħmel possibbli t-tneħħija tal-komplessità u potenzjal għad-dewmien inerenti fil-proċeduri preżenti ta’ l-estradizzjoni. Ir-relazzjonijiet tradizzjonali ta’ koperazzjoni li eżistew s’issa bejn l-Istati Membri għandhom jiġu mibdula b’sistema ta’ moviment liberu ta’ deċiżjonijiet ġudizzjarji fi kwistjonijiet kriminali, li tkopri kemm deċiżjonijiet qabel ma tinata’ s-sentenza kif ukoll dawk finali, ġo żona ta’ libertà, sigurtà u ġustizzja.
(6) Il-mandat ta’ arrest Ewropew previst f’din id-Deċiżjoni Kwadru hi l-ewwel miżura konkreta fil-qasam tal-liġi kriminali li timplimenta l-prinċipju ta’ rikonoxximent reċiproku li l-Kunsill Ewropew irrefera għalih bħala l-‘punt ta’ referenza’ tal-koperazzjoni ġudizzjarja.
(7) Billi l-iskop tat-tibdil tas-sistema ta’ estradizzjoni multilaterali mibnija fuq il-Konvenzjoni Ewropea dwar l-Estradizzjoni tat-13 ta’ Diċembru 1957 ma jistax jintlaħaq b’mod sodisfaċjenti mill-Istati Membri qed jaġixxu unilateralment u jista’ għalhekk, minħabba l-iskala u l-effetti tiegħu, jiġi milħuq aħjar fuq il-livell tal-Unjoni, il-Kunsill jista’ jadotta miżuri skont il-prinċipju tas-sussidjarjetà msejjaħ fl-Artikolu 2 tat-Trattat fuq l-Unjoni Ewropea u l-Artikolu 5 tat-Trattat li jistabbilixxi l-Komunità Ewropea. Skont il-prinċipju tal-proporzjonalità, kif stabbilit fl-Artikolu tal-aħħar, din id-Deċiżjoni Kwadru ma tmurx ’il hinn minn dak li hu meħtieġ sabiex jintlaħaq dak il-għan.
[…]
(10) Il-mekkaniżmu tal-mandat ta’ arrest Ewropew hu bbażat fuq livell għoli ta’ kunfidenza bejn l-Istati Membri […]”
7. L-Artikolu 1(1) u (2) tal-imsemmija deċiżjoni qafas jiddefinixxi l-mandat ta’ arrest Ewropew u l-obbligu li jiġi eżegwit fit-termini segwenti:
“1. Il-mandat ta’ arrest Ewropew hi deċiżjoni ġudizzjarja maħruġa minn Stat Membru bl-iskop ta’ l-arrest u ċ-ċediment minn Stat Membru ieħor ta’ persuna rikjesta, għall-iskopijiet tat-tmexxija ta’ prosekuzzjoni kriminali jew l-eżekuzzjoni ta’ sentenza ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni.
2. L-Istati Membri għandhom jesegwixxu kwalunkwe mandat ta’ arrest Ewropew fuq il-bażi tal-priċipju ta’ rikonoxximent reċiproku u skont id-dispożizzjonijiet ta’ din id-Deċiżjoni Kwadru.”
8. L-Artikoli 3 u 4 tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 huma ddedikati, rispettivament, għar-raġunijiet għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni obbligatorju u għar-raġunijiet għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv ta’ mandat ta’ arrest Ewropew.
9. L-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas jiddisponi:
“L-awtorità ġudizzjarja ta’ esekuzzjoni tista’ tirrifjuta li tesegwixxi l-mandat ta’ arrest Ewropew:
[…]
6) jekk il-mandat ta’ arrest Ewropew ġie maħruġ għall-iskopijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ sentenza ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni, fejn il-persuna rikjesta qed toqgħod fi, jew hi ċittadina jew residenta tal-Istat Membru li jesegwixxi u dak l-Istat jintrabat li jesegwixxi s-sentenza jew ordni ta’ detenzjoni skont il-liġi domestika tiegħu”.
2. Id-Deċiżjoni Qafas 2008/909/ĠAI
10. L-Artikolu 28 tad-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2008/909/ĠAI, tas-27 ta’ Novembru 2008, dwar l-applikazzjoni tal-prinċipju ta’ rikonoxximent reċiproku ta’ sentenzi f’materji kriminali li jimponu pieni ta’ kustodja jew miżuri li jinvolvu ċ-ċaħda tal-libertà bil-għan li jiġu infurzati fl-Unjoni (4), jipprovdi:
“1. Talbiet riċevuti qabel il-5 ta’ Diċembru 2011 għandhom jibqgħu jiġu rregolati skond l-istrumenti legali eżistenti dwar it-trasferiment ta’ persuni sentenzjati. Talbiet li jaslu wara dik id-data għandhom jiġu rregolati minn regoli adottati mill-Istati Membri skont din id-Deċiżjoni Qafas.
2. Madankollu, kwalunkwe Stat Membru jista’, fl-adozzjoni ta’ din id-Deċiżjoni Qafas, jagħmel dikjarazzjoni fejn jindika li, f’każijiet fejn is-sentenza finali tkun ġiet mogħtija qabel id-data li tispeċifika, bħala Stat emittenti u ta’ esekuzzjoni, hu jkompli japplika l-istrumenti legali eżistenti dwar it-trasferiment ta’ persuni sentenzjati applikabbli qabel il-5 ta’ Diċembru 2011. Jekk issir tali dikjarazzjoni, dawk l-istrumenti għandhom japplikaw f’tali każijiet fir-rigward ta’ l-Istati Membri l-oħra kollha irrispettivament minn jekk ikunux għamlu l-istess dikjarazzjoni jew le. Id-data in kwistjoni ma tistax tkun aktar tard mill-5 ta’ Diċembru 2011. Id-dikjarazzjoni msemmija għandha tiġi ppubblikata fil-Ġurnal Uffiċjali ta’ l-Unjoni Ewropea. Tista’ tiġi rtirata fi kwalunkwe ħin.”
B – Id-dritt tal-Pajjiżi l-Baxxi
11. L-Overleveringswet (liġi dwar il-konsenja), tad-29 ta’ April 2004 (5), tittrasponi d-Deċiżjoni Qafas 2002/584 fid-dritt tal-Pajjiżi l-Baxxi.
12. Fil-verżjoni tagħha preċedenti għall-Wet wederzijdse erkenning en tenuitvoerlegging vrijheidsbenemende en voorwaardelijke sancties (liġi dwar ir-rikonoxximent u l-eżekuzzjoni reċiproċi ta’ kundanni għal sanzjonijiet ta’ priġunerija sospiżi jew mhux sospiżi) tat-12 ta’ Lulju 2012 (6), li ttrasponiet lid-Deċiżjoni Qafas 2008/909, l-Artikolu 6 tal-OLW kien jipprevedi:
“1. Il-konsenja ta’ persuna Olandiża tista’ tiġi awtorizzata sakemm tintalab għall-finijiet ta’ investigazzjoni kriminali mmexxija kontriha u, skont l-awtorità ġudizzjara li teżegwixxi, sakemm jiġi ggarantit li, jekk tiġi kkundannata b’sentenza ta’ detenzjoni inkundizzjonata fl-Istat Membru li joħroġ il-mandat minħabba l-fatti li għalihom tista’ tiġi awtorizzata l-konsenja, hija tista’ teħel din il-piena fil-Pajjiżi l-Baxxi.
2. Il-konsenja ta’ persuna Olandiża ma hijiex permessa jekk din il-konsenja tintalab għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ sentenza ta’ detenzjoni li tkun ingħatat b’deċiżjoni ġudizzjarja definittiva.
3. Fil-każ li l-konsenja tiġi rrifjutata esklużivament abbażi tad-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 6(2) […], l-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku għandu jinforma lill-awtorità ġudizzjarja li toħroġ il-mandat li huwa lest jieħu responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tas-sentenza skont il-proċedura prevista fl-Artikolu 11 tal-konvenzjoni fuq it-trasferimenti ta’ persuni kkundannati jew abbażi ta’ konvenzjoni applikabbli oħra.
4. L-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku għandu jinforma immedjatament lill-Ministru tagħna […] b’kull rifjut ta’ konsenja kkomunikata flimkien mad-dikjarazzjoni, prevista fil-paragrafu 3, li tipprovdi li l-Pajjiżi l-Baxxi huma disposti li jibdew l-eżekuzzjoni tas-sentenza barranija.
5. Il-paragrafi 1 sa 4 japplikaw ukoll għal barrani li jkollu permess ta’ residenza għal terminu indeterminat, inkwantu huwa jista’ jiġi mħarrek fil-Pajjiżi l-Baxxi għall-fatti li minħabba fihom joħroġ il-mandat ta’ arrest Ewropew u inkwantu huwa mistenni li l-persuna barranija ma titlifx id-dritt ta’ residenza tagħha fil-Pajjiżi l-Baxxi wara s-sentenza jew il-piena li tingħata wara l-konsenja.”
13. Wara d-dħul fis-seħħ tal-liġi dwar ir-rikonoxximent u l-eżekuzzjoni reċiproċi ta’ kundanni għal sanzjonijiet ta’ priġunerija sospiżi jew mhux sospiżi, l-Artikolu 6(3) tal-OLW huwa fformulat kif ġej:
“3. Fil-każ tar-rifjut ta’ konsenja bbażat esklużivament fuq id-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 6(2) […] l-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku għandu jgħarraf lill-awtorità ġudizzjarja emittenti li huwa dispost li jieħu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tas-sentenza.”
II – Il-proċedura fil-kawża prinċipali u d-domandi preliminari
14. Permezz ta’ sentenza tal-5 ta’ Frar 2007, li saret definittiva fit-13 ta’ Lulju 2007, is-Sąd Rejonowy w Poznaniu (qorti reġjonali ta’ Poznań) ikkundannat lil D. Popławski, ċittadin Pollakk, għal sena priġunerija sospiża. Permezz ta’ deċiżjoni tal-15 ta’ April 2010, l-istess qorti ordnat l-eżekuzzjoni tal-piena.
15. Fis-7 ta’ Ottubru 2013, din il-qorti ħarġet mandat ta’ arrest Ewropew kontra D. Popławski għall-eżekuzzjoni ta’ din il-piena.
16. Fil-kuntest tal-kawża prinċipali dwar l-eżekuzzjoni ta’ dan il-mandat ta’ arrest Ewropew, ir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam) tikkunsidra li ma teżistix raġuni oħra għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ħlief dik prevista fl-Artikolu 6(2) u (5) tal-OLW, għall-benefiċċju ta’ persuni li jirresjedu fil-Pajjiżi l-Baxxi, bħalma huwa l-każ ta’ D. Popławski, li pprova l-fatt li huwa rrisjeda fil-Pajjiżi l-Baxxi għall-perijodu ta’ mill-inqas 5 snin b’mod mhux interrott.
17. Il-qorti tar-rinviju tosserva li, taħt l-Artikolu 6(3) tal-OLW, il-Pajjiżi l-Baxxi, meta jirrifjutaw li jeżegwixxu mandat ta’ arrest Ewropew, jiddikjaraw li huma “dispost[i]” li jieħdu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena fuq il-bażi ta’ konvenzjoni li torbot lil dan l-Istat mal-Istat Membru emittenti. Hija tippreċiża li tali teħid ta’ responsabbiltà jiddependi, fil-kawża prinċipali, fuq talba fformulata f’dan is-sens mill-Polonja, u li l-leġiżlazzjoni Pollakka tipprekludi tali talba fil-każ fejn il-persuna kkonċernata tkun ċittadina Pollakka.
18. F’dawn iċ-ċirkustanzi, il-qorti tar-rinviju tikkunsidra li rifjut ta’ konsenja jista’ jwassal għall-impunità tal-persuna rikjesta, peress li, wara li tingħata s-sentenza li tirrifjuta l-konsenja, it-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena jista’ jirriżulta impossibbli, u dan ma jkollux impatt fuq is-sentenza li tirrifjuta l-konsenja, li ma tistax tkun is-suġġett ta’ appell ordinarju.
19. Filwaqt li esprimiet dubji dwar il-konformità tal-Artikolu 6(2) sa (4) tal-OLW mal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, li jippermetti r-rifjut tal-konsenja biss jekk l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni “jimpenja ruħu” li jeżegwixxi l-piena b’konformità mad-dritt nazzjonali tiegħu, ir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam) iddeċiediet li tissospendi l-proċeduri quddiemha u li tagħmel id-domandi preliminari li ġejjin lill-Qorti tal-Ġustizzja:
“1. Stat Membru ta’ eżekuzzjoni jista’ jimplementa [l-Artikolu 4(6) ta]d-Deċiżjoni Qafas 2002/584 fid-dritt intern tiegħu b’tali mod li:
– l-awtorità ġudizzjarja tal-eżekuzzjoni tiegħu jkollha l-obbligu pur u sempliċi li tirrifjuta l-konsenja ta’ ċittadin jew residenti tal-imsemmi Stat Membru għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni tas-sentenza,
– dan ir-rifjut għandu, ipso jure, l-effett li l-imsemmi Stat Membru huwa dispost li jieħu r-responsabbiltà li jeżegwixxi s-sentenza ta’ kustodja imposta kontra dan iċ-ċittadin jew resident,
– iżda li d-deċiżjoni li jieħu r-responsabbiltà li jeżegwixxi s-sentenza tittieħed biss wara r-rifjut u li deċiżjoni pożittiva tiddependi fuq 1) l-eżistenza ta’ bażi legali f’konvenzjoni li torbot l-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, 2) ir-rekwiżiti imposti f’din il-konvenzjoni, u 3) il-kollaborazzjoni tal-Istat Membru emittenti, permezz ta’, pereżempju, talba għal dan il-għan,
hekk li jeżisti riskju li l-Istat Membru li jeżegwixxi l-mandat ma jistax, wara rifjut ta’ konsenja, jieħu r-responsabbiltà li jeżegwixxi s-sentenza, peress li huwa intiż li tali riskju ma jaffettwax l-obbligu li tiġi rrifjutata l-konsenja għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni tas-sentenza?
2. Fil-każ ta’ risposta negattiva għad-domanda numru 1:
a) il-qorti nazzjonali tista’ tapplika direttament id-dispożizzjonijiet tad-Deċiżjoni Kwadru [Qafas] 2002/584 anki jekk, skont l-Artikolu 9 tal-Protokoll (Nru 36) dwar id-dispożizzjonijiet tranżittorji, [annessi mat-Trattati], l-effetti legali tal-imsemmija deċiżjoni qafas għandhom, wara d-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona, jinżammu fis-seħħ sakemm id-deċiżjoni qafas tiġi mħassra, annullata jew emendata, u
b) f’każ ta’ risposta pożittiva, l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni [Kwadru] Qafas 2002/584 huwa preċiż biżżejjed u mingħajr kundizzjoni sabiex jiġi applikat mill-qorti nazzjonali?
3. Fil-każ li r-risposti għad-domandi 1 u 2(b) jkunu negattivi: Stat Membru li d-dritt intern tiegħu jissuġġetta t-teħid ta’ responsabbiltà li jeżegwixxi s-sentenza ta’ kustodja deċiża f’pajjiż ieħor għall-eżistenza ta’ bażi legali f’konvenzjoni internazzjonali li tirregola din id-domanda jista’ jimplementa l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Kwadru [Qafas] 2002/584 fid-dritt intern tiegħu billi jinterpreta din id-dispożizzjoni fis-sens li hija tipprovdi hija stess il-bażi legali konvenzjonali meħtieġa, u dan sabiex tipprevjeni r-riskju ta’ impunità marbut mal-imsemmi rekwiżit ta’ bażi legali konvenzjonali, kif previst fid-dritt intern (ara d-domanda I)?
4. Fil-każ li r-risposti għad-domandi 1 u 2(b) jkunu negattivi: Stat Membru ta’ eżekuzzjoni jista’ jimplementa l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Kwadru [Qafas] 2002/584 fid-dritt intern tiegħu b’mod li: huwa jimponi bħala rekwiżit għal rifjut tal-konsenja ta’ resident li huwa ċittadin ta’ Stat Membru ieħor li l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni jkollu ġurisdizzjoni jiddeċiedi dwar ksur imsemmi fil-mandat ta’ arrest Ewropew u li ma jkunx hemm ostakoli fil-prattika (bħar-rifjut tal-Istat Membru emittenti li jittrażmettilu l-proċess kriminali) sabiex tittieħed azzjoni […] kontra dan ir-resident fit-territorju tiegħu minħabba f’dan il-ksur, filwaqt li huwa ma jimponix tali rekwiżit għar-rifjut ta’ konsenja għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ sentenza fir-rigward taċ-ċittadini tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni?”
III – L-analiżi tiegħi
A – Fuq l-ewwel domanda preliminari
20. L-ewwel domanda preliminari hija diviża fi tliet partijiet li għandhom jiġu eżaminati b’mod separat.
1. Fuq l-ewwel parti tal-ewwel domanda preliminari
21. Permezz tal-ewwel parti tal-ewwel domanda preliminari tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk Stat Membru jistax jimplementa r-raġuni għal nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, b’tali mod li l-awtorità ġudizzjarja jkollha l-obbligu tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ta’ ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti.
22. Sabiex tingħata risposta għal din id-domanda, għandu jitfakkar, qabel kollox, li l-prinċipju ta’ rikonoxximent reċiproku, li jikkostitwixxi l-“pedament” tal-koperazzjoni ġudizzjarja (7), u li fuqu hija bbażata l-istruttura ta’ din id-deċiżjoni qafas (8), jimplika, abbażi tal-Artikolu 1(2) tagħha, li l-Istati Membru huma, bħala prinċipju, marbuta li jeżegwixxu mandat ta’ arrest Ewropew.
23. Madankollu, dan ir-rikonoxximent ma jimplikax “obbligu assolut” ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ, peress li s-sistema tal-imsemmija deċiżjoni qafas, hekk kif jirriżulta b’mod partikolari mill-Artikolu 4 tagħha, “tħalli l-possibbiltà għall-Istati Membri li jippermettu, f’sitwazzjonijiet speċifiċi, lill-awtoritajiet ġudizzjarji kompetenti li jiddeċiedu li piena imposta għandha tiġi eżegwita fit-territorju tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni” (9).
24. L-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 jistabbilixxi, b’mod partikolari, raġuni għal nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv tal-mandat ta’ arrest Ewropew li bis-saħħa tagħha “l-awtorità ġudizzjarja” li teżegwixxi “tista’” tirrifjuta li teżegwixxi tali mandat maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija meta l-persuna rikjesta tkun toqgħod fih, jew fejn hija ċittadina jew residenti fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, u dak l-Istat jimpenja ruħu li jeżegwixxi din il-piena skont id-dritt nazzjonali tiegħu.
25. Għalkemm il-Qorti tal-Ġustizzja diġà kellha l-opportunità sabiex tippreċiża l-portata ta’ din id-dispożizzjoni, b’mod partikolari billi ddellimitat il-kamp ta’ applikazzjoni tagħha ratione personae (10) u billi stabbilixxiet il-kundizzjonijiet li għalihom jista’ jiġi suġġett ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat (11), hija, min-naħa l‑oħra, għadha ma ġietx imwassla biex tiddeċiedi direttament fuq il-punt dwar jekk in-natura fakultattiva tar-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas tfissirx li l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni għandha tiddisponi jew le minn marġni ta’ diskrezzjoni meta tiddeċiedi fuq l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew.
26. Il-kwistjoni hija dik sabiex jiġi ddeterminat x’għandu jinftiehem permezz tan-natura “fakultattiva” tal-mandat ta’ arrest Ewropew. Din il-fakultà hija intiża għall-Istati Membri li, meta jittrasponu d-Deċiżjoni Qafas 2002/584 fid-dritt nazzjonali tagħhom, jistgħu jiddeċiedu jew le li jżommu r-raġunijiet għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv, jew hija attribwita lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni li tiddisponi minn setgħa diskrezzjonali sabiex tiddeċiedi jew le li żżommhom skont iċ-ċirkustanzi speċifiċi ta’ kull każ?
27. Fil-konklużjonijiet tiegħi ppreżentati fl-24 ta’ Marzu 2009, fil-kawża Wolzenburg (12), sostnejt li l-implementazzjoni fid-dritt nazzjonali tar-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas ma tistax titħalla għad-diskrezzjoni tal-Istati Membri, iżda hija ta’ natura obbligatorja. Fl-opinjoni tiegħi, l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni kellha tiddisponi fid-dritt nazzjonali mill-possibbilità li topponi l-konsenja meta l-kundizzjonijiet stabbiliti f’din id-dispożizzjoni jkunu ssodisfatti. Il-Qorti tal-Ġustizzja jidher li ddeċidiet mod ieħor meta ddikjarat, b’mod partikolari, fis-sentenza tagħha tal-5 ta’ Settembru 2012, Lopes Da Silva Jorge (13), li, “jekk (14) Stat Membru jimplementa l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 […] fid-dritt nazzjonali tiegħu, huwa għandu jieħu inkunsiderazzjoni l-fatt li l-kamp ta’ applikazzjoni ta’ din id-dispożizzjoni huwa limitat” ratione personae.
28. Skont il-Qorti tal-Ġustizzja, il-fakultà li jiddisponu minnha l-Istati Membri sabiex jittrasponu jew le fid-dritt nazzjonali tagħhom ir-raġunijiet għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv ma tfissirx madankollu li, meta jagħżlu li jittrasponu l-Artikolu 4 ta’ din id-deċiżjoni qafas, huma jistgħu jinterpretaw il-kliem “tista’ tirrifjuta” fis-sens li jistabbilixxu obbligu għall-awtoritajiet ġudizzjarji tagħhom sabiex jirrifjutaw li jeżegwixxu l-mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ kontra persuna li taqa’ taħt il-kamp ta’ applikazzjoni ratione personae ta’ din id-dispożizzjoni. Għalkemm, meta jimplementaw din id-dispożizzjoni, l-Istati Membri “għandhom ċertu marġni ta’ diskrezzjoni” (15), jibqa l-fatt li, skont ġurisprudenza stabbilita, mir-rekwiżiti, kemm tal-applikazzjoni uniformi tad-dritt tal-Unjoni kif ukoll tal-prinċipju ta’ ugwaljanza, jirriżulta li t-termini ta’ dispożizzjoni tad-dritt tal-Unjoni li ma fiha l-ebda referenza espliċita għad-dritt tal-Istati Membri sabiex jiġi ddeterminat is-sens u l-portata tagħha, għandhom jingħataw normalment, fl-Unjoni kollha, interpretazzjoni awtonoma u uniformi (16).
29. L-Artikolu 4 tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 ma fih l-ebda referenza għad-dritt tal-Istati Membri u jeżiġi, konsegwentement, interpretazzjoni awtonoma u uniformi li għandha tiġi mfittxija filwaqt li jittieħdu inkunsiderazzjoni kemm it-termini ta’ din id-dispożizzjoni, kemm il-kuntest li hija parti minnu, kif ukoll l-għan segwit permezz ta’ din id-deċiżjoni qafas (17).
30. Fl-ewwel lok, fir-rigward tat-titolu ta’ din id-dispożizzjoni, għandu jiġi rrilevat li l-aġġettiv “fakultattiv” jirrigwarda n-“nuqqas ta’ eżekuzzjoni” u mhux ir-“raġunijiet”, li minnu jiġi dedott li huwa tassew ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat li huwa fakultattiv, bil-kontra tar-rifjut obbligatorju previst fl-Artikolu 3 tal-imsemmija deċiżjoni qafas. Barra minn hekk, hemm lok li jiġi kkonstatat li mill-ewwel paragrafu tal-Artikolu 4 tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 jirriżulta li l-fakultà li tiġi rrifjutata l-eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew ingħatat direttament lill-awtoritajiet ġudizzjarji nazzjonali ta’ eżekuzzjoni, li għandhom għaldaqstant igawdu minn setgħa diskrezzjonali.
31. Fit-tieni lok, din l-interpretazzjoni tat-termini tal-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas hija kkorroborata mill-kuntest li tagħmel parti minnu din id-dispożizzjoni. Fil-fatt, l-imsemmija deċiżjoni qafas hija intiża sabiex tistabbilixxi sistema ta’ konsenja obbligatorja bejn l-awtoritajiet ġudizzjarji tal-Istati Membri, fir-rigward ta’ liema l-awtorità ta’ eżekuzzjoni ma tistax topponi ruħha ħlief abbażi ta’ raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni espressament prevista mid-Deċiżjoni Qafas 2002/584. F’dan il-kuntest, il-konsenja tikkostitwixxi l-prinċipju u r-rifjut ta’ konsenja jinftiehem bħala eċċezzjoni li għandha tkun is-suġġett ta’ interpretazzjoni stretta. Issa, dispożizzjoni, bħal dik inkwistjoni fil-kawża prinċipali, li teżiġi li l-awtorità ġudizzjarja tirrifjuta li teżegwixxi mandat ta’ arrest Ewropew li jikkonċerna ċittadin tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni jew ukoll persuna li toqgħod jew tirresjedi fih, iċċaħħad, minħabba n-natura awtomatika tagħha, lil din l-awtorità mill-possibbiltà li tieħu inkunsiderazzjoni ċirkustanzi, speċifiċi f’kull każ, li jistgħu jwassluha sabiex tikkunsidra li l-kundizzjonijiet ta’ rifjut ma ġewx issodisfatti. Billi tittrasforma sempliċi fakultà f’obbligu reali, dispożizzjoni ta’ din in-natura tittrasforma wkoll l-eċċezzjoni kkostitwita mir-rifjut tal-konsenja f’regola ta’ prinċipju.
32. Fit-tielet lok, il-fatt li jiġi impost fuq l-awtorità ta’ eżekuzzjoni l-obbligu li tirrifjuta l-konsenja tal-persuni previsti fl-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas imur kontra l-għan segwit minnha.
33. Hekk kif il-Qorti tal-Ġustizzja diġà ddikjarat, ir-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv stabbilita f’din id-dispożizzjoni, għandha l-għan, b’mod partikolari, li tippermetti lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni li tagħti importanza partikolari lill-possibbiltà li żżid l-opportunitajiet ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid tal-persuna rikjesta meta tiġi skontata l-piena li għaliha din tal-aħħar tkun ġiet ikkundannata (18).
34. L-importanza mogħtija mil-leġiżlatur tal-Unjoni lill-għan ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid hija kkonfermata b’mod espliċitu minn strumenti oħra tad-dritt tal-Unjoni, b’mod partikolari, mid-Deċiżjoni Qafas 2008/909 fejn l-Artikolu 3(1) tagħha jippreċiża li hija għandha bħala għan li tiġi “[ffaċilitata] r-riabilitazzjoni soċjali tal-persuna [kkundannata]”.
35. Fl-opinjoni tiegħi, it-teħid inkunsiderazzjoni ta’ dan l-għan jimplika li jingħata marġni ta’ diskrezzjoni lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni sabiex hija tkun tista’ tiddetermina l-opportunitajiet effettivi ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid tal-persuna rikjesta fis-sitwazzjoni partikolari u konkreta ta’ din tal-aħħar.
36. Dan huwa l-każ meta l-persuna rikjesta tkun ċittadina tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, peress li minkejja li din il-kwalità turi l-eżistenza ta’ rabta b’saħħitha ħafna ma’ dan l-Istat, hija ma tistax madankollu tgħodd bħala preżunzjoni inkonfutabbli li l-eżekuzzjoni tal-piena fl-imsemmi Stat Membru hija neċessarjament l-aħjar sabiex tiffavorixxi l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid tal-parti interessata. Fit-teħid ta’ pożizzjoni tiegħi ppreżentat fit-28 ta’ April 2008 fis-sentenza Kozłowski (19), sostnejt għaldaqstant f’dan is-sens li l-għan ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid, segwit permezz tal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, ma jistax jiġġustifika li Stat Membru jċaħħad lill-awtoritajiet ġudizzjarji tiegħu minn kull setgħa diskrezzjonali u li, meta l-mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-eżekuzzjoni ta’ piena jikkonċerna ċittadin tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni u li dan jopponi l-konsenja tiegħu, l-awtorità ġudizzjarja ta’ dan l-Istat għandha tkun tista’ tivverifika, fid-dawl tas-sitwazzjoni konkreta ta’ din il-persuna, jekk l-eżekuzzjoni tal-piena fit-territorju tal-imsemmi Stat hijiex tassew neċessarja sabiex tiffavorixxi l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid tagħha (20).
37. Għandu jiġi ammess ukoll, jekk mhux a fortiori, li l-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas għandu jiġi interpretat fis-sens li huwa jikkonferixxi lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni fakultà ta’ għażla sabiex tirrifjuta jew le l-konsenja meta l-mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-eżekuzzjoni ta’ piena jikkonċerna persuna li, mingħajr ma tkun ċittadina tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, tkun toqgħod jew tirresjedi fih. Fil-fatt, minn naħa, il-kwalità ta’ resident fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, bħal dik ta’ ċittadin ta’ dan l-Istat, ma tistax tgħodd bħala preżunzjoni inkonfutabbli ta’ opportunità ikbar ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid f’dan l-Istat Membru. Min-naħa l-oħra, sabiex jiġi determinat jekk il-persuna rikjesta tgħix fit-territorju tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, ikun hemm bżonn li ssir evalwazzjoni tal-eżistenza u tal-intensità tar-rabtiet li għandha l-persuna rikjesta ma’ dan l-Istat. F’dan ir-rigward, għandu jiġi rrilevat li peress li l-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li, meta Stat Membru jkun implementa l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 mingħajr madankollu ma adotta kundizzjonijiet speċifiċi relatati mal-applikazzjoni ta’ din id-dispożizzjoni, hija l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni, sabiex tiddetermina jekk, f’sitwazzjoni konkreta, jeżistux rabtiet bejn il-persuna rikjesta u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni li jippermettu li jiġi kkonstatat li din il-persuna tgħix jew tirresjedi f’dan l-Istat fis-sens tal-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas, li għandha titwettaq evalwazzjoni globali tal-elementi oġġettivi li jikkaratterizzaw is-sitwazzjoni ta’ din il-persuna, li fosthom hemm, b’mod partikolari, it-tul, in-natura, u l-kundizzjonijiet tar-residenza tal-persuna rikjesta kif ukoll ir-rabtiet familjali u ekonomiċi li din għandha.
38. B’hekk, l-evalwazzjoni mwettqa sabiex jiġi ddeterminat jekk il-persuna rikjesta taqax taħt il-kamp ta’ applikazzjoni ratione personae tal-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas tikkoinċidi ma’ dik li għandha ssir sabiex jiġi ivverifikat jekk l-eżekuzzjoni tal-piena fl-imsemmi Stat hijiex ta’ natura li tiffavorixxi l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid ta’ din il-persuna.
39. Minn dawn il-kunsiderazzjonijiet, niddeduċi li l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni għandha tiddisponi minn setgħa diskrezzjonali li tippermettilha li tuża jew le l-fakultà li hija rrikonoxxuta lilha sabiex tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew fid-dawl tal-għan ta’ integrazzjoni soċjali mill-ġdid.
40. Konsegwentement, nipproponi li r-risposta għall-ewwel parti tal-ewwel domanda preliminari għandha tkun li l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 għandu jiġi interpretat fis-sens li jipprekludi li Stat Membru jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista f’dan l-artikolu b’tali mod li l-awtorità ġudizzjarja jkollha l-obbligu li tirrifjuta li teżegwixxi mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ta’ ordni ta’detenzjoni ta’ persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, mingħajr ma tkun tista’ tevalwa, skont is-sitwazzjoni konkreta tal-persuna, jekk l-eżekuzzjoni tal-piena f’dan l-Istat hijiex tali li tiffavorixxi l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid tagħha.
2. Fuq it-tieni parti tal-ewwel domanda preliminari
41. Permezz tat-tieni parti tal-ewwel domanda preliminari tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk Stat Membru jistax jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas b’tali mod li r-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew ikollu biss bħala effett li dan l-Istat Membru jiddikjara ruħu dispost li jieħu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, mingħajr ma din id-dikjarazzjoni tiġi kkunsidrata bħala impenn ta’ eżekuzzjoni.
42. Mill-informazzjoni pprovduta mill-qorti tar-rinviju, kif ukoll mill-preċiżazzjonijiet imressqa waqt is-seduta mill-Openbaar Ministerie (Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku, il-Pajjiżi l-Baxxi) jirriżulta li, fis-sistema prevista mid-dritt nazzjonali, l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni hija marbuta li tirrifjuta l-eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew saħansitra qabel ma tiġi eżaminata l-kwistjoni dwar jekk il-piena tistax tiġi effettivament eżegwita fil-Pajjiżi l-Baxxi, u l-awtorità kompetenti sabiex tagħti d-deċiżjoni finali f’dan ir-rigward huwa l-Minister van Veiligheid en Justitie (ministru tas-sigurtà u l‑ġustizzja). B’hekk, f’din is-sistema, l-eżekuzzjoni tal-piena fil-Pajjiżi l-Baxxi ma hijiex kundizzjoni għar-rifjut tal-konsenja, li ma jiġix ikkontestat jekk jirriżulta li l-piena ma tistax tiġi eżegwita fil-Pajjiżi l-Baxxi.
43. L-eżami tal-imsemmija deċiżjoni qafas jippermetti li jiġi affermat li sistema bħal dik prevista mid-dritt Olandiż ma hijiex kompatibbli mas-sistema ta’ konsenja organizzata permezz ta’ dan l-istrument.
44. L-ewwel nett, għandu jiġi rrilevat li dan l-artikolu jissuġġetta l-fakultà tal-qorti li tirrifjuta l-eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew għal kundizzjoni doppja, minn naħa, li l-persuna rikjesta tkun ċittadina tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew tgħix hemm jew tirresjedi fih, u, min-naħa l-oħra, li dan l-Istat jimpenja ruħu li jeżegwixxi l-piena jew l-ordni b’konformità mad-dritt nazzjonali tiegħu.
45. Mill-formulazzjoni nnifisha ta’ din id-dispożizzjoni jirriżulta li r-rifjut ta’ eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew jissopponi bħala korrispettiv impenn unilaterali reali mill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni li jirrikonoxxi s-sentenza u li jiżgura l-eżekuzzjoni tal-piena.
46. Issa, id-dikjarazzjoni li permezz tagħha l-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku jiddikjara ruħu dispost li jieħu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena ma tissodisfax dan ir-rekwiżit peress li ma għandhiex in-natura ta’ deċiżjoni, iżda ta’ sempliċi manifestazzjoni ta’ intenzjoni, li għandha tiġi segwita minn deċiżjoni reali maħruġa mill-Minister van Veiligheid en Justitie (ministru tas-sigurtà u l‑ġustizzja). B’hekk, fil-proċedura prevista fl-Artikolu 6 tal-OLW, it-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena ma hijiex kundizzjoni, ċerta u obbligatorja tar-rifjut ta’ konsenja, iżda konsegwenza eventwali u fakultattiva tiegħu.
47. Fit-tieni lok, għandu jitfakkar li r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv stabbilit f’din id-dispożizzjoni għandha l-għan, b’mod partikolari, li tiffaċilita l-integrazzjoni soċjali mill-ġdid tal-persuna li tiskonta piena ta’ priġunerija, billi tippermettilha tiskonta din il-piena fl-Istat Membru fejn l-opportunitajiet tagħha għall-integrazzjoni soċjali mill-ġdid ikunu ikbar. Din il-fakultà ta’ rifjut ma tawtorrizzax lill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni sabiex jeħles liċ-ċittadini jew lill-persuni li jgħixu fih jew jirresjedu fit-territorju tiegħu mill-piena li huma ġew ikkundannati għaliha fl-Istat Membru emittenti.
48. Fit-tielet lok, għandu jiġi kkonstatat li sistema li fiha r-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ma huwiex suġġett għall-impenn li tiġi eżegwita l-piena hija f’kontradizzjoni totali mal-loġika tas-sistema ta’ konsenja prevista mid-Deċiżjoni Qafas 2002/584. Filwaqt li din is-sistema, li hija intiża sabiex tiffaċilita u tħaffef il-kooperazzjoni ġudizzjarja bl-għan li tikkontribwixxi sabiex jintlaħaq l-għan assenjat lill-Unjoni li hija ssir spazju ta’ libertà, ta’ sigurtà u ta’ ġustizzja, hija bbażata fuq il-prinċipju tar-rikonoxximent reċiproku li jimplika, abbażi tal-Artikolu 1(2) ta’ din id-deċiżjoni qafas, li l-Istati Membri huma bħala prinċipju marbuta li jeżegwixxu mandat ta’ arrest Ewropew, is-sistema prevista mill-OLW twassal, bil-kontra, sabiex tippermetti lill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni sabiex ma jirrikonoxxix s-sentenza ta’ kundanna ta’ piena ta’ priġunerija ddikjarata fl-Istat Membru emittenti. L-assenza ta’ eżekuzzjoni tal-piena ddikjarata tixbah riforma ta’ din, minnha nnifisha kuntrarja għall-prinċipju ta’ rikonoxximent reċiproku, u bbażata, barra minn hekk, fuq kundizzjoni ta’ nazzjonalità jew ta’ residenza, b’dan il-mod diskriminatorja.
49. Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet preċedenti, nikkonkludi li l-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas għandu jiġi interpretat fis-sens li jipprekludi li Stat Membru jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista f’dan l-artikolu b’tali mod li r-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew ikollu bħala effett uniku li dan l-Istat Membru jiddikjara ruħu dispost li jieħu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, mingħajr ma din id-dikjarazzjoni tkun tgħodd bħala impenn ta’ eżekuzzjoni.
3. Fuq it-tielet parti tal-ewwel domanda preliminari
50. Permezz tat-tielet parti tal-ewwel domanda tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk Stat Membru jistax jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 b’tali mod li l-awtorità ġudizzjarja tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew, maħruġ għall-finijiet ta’ eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ta’ ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti meta, minn naħa, id-deċiżjoni ta’ teħid ta’ responsabbiltà tal-eżekuzzjoni tal-piena, li tittieħed wara d-deċiżjoni ta’ rifjut tal-eżekuzzjoni tkun suġġetta għal kundizzjonijiet relatati mal-eżistenza u l-osservanza ta’ konvenzjoni li torbot lill-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, kif ukoll għall-kollaborazzjoni tal-Istat Membri emittenti, u meta, min-naħa l-oħra, ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni ta’ mandat ma huwiex ikkontestat fil-każ tal-impossibbiltà ta’ teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena minħabba l-assenza tal-kundizzjonijiet meħtieġa.
51. Kif jirriżulta mid-deċiżjoni tar-rinviju, ir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam), tibda mill-premessa li t-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena ddikjarata fil-5 ta’ Frar 2007 kontra D. Popławski għandu josserva r-regoli previsti fl-Artikolu 6(3) tal-OLW, li jirreferu għall-eżistenza ta’ bażi legali f’konvenzjoni, pjuttost milli għad-dispożizzjonijiet ġodda adottati fil-kuntest tat-traspożizzjoni tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909.
52. Din il-premessa hija kkontestata indirettament mill-Kummissjoni Ewropea li, fl-osservazzjonijiet tagħha kemm bil-miktub kif ukoll orali, għamlet referenza għad-Deċiżjoni Qafas 2008/909, li hija għaldaqstant ikkunsidrat b’mod impliċitu bħala applikabbli ratione temporis għall-kawża prinċipali.
53. F’dan ir-rigward, għandu jitfakkar li, għalkemm l-Artikolu 28(1) tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909 jipprevedi li t-talbiet għar-rikonoxximent u għall-eżekuzzjoni tal-kundanni rċevuti wara l-5 ta’ Diċembru 2011 huma rregolati mir-regoli adottati mill-Istati Membri ta’ eżekuzzjoni f’din id-deċiżjoni qafas, l-Artikolu 28(2) tal-imsemmija deċiżjoni qafas jawtorizza madankollu lil kull Stat Membru sabiex jagħmel dikjarazzjoni li jkollha bħala effett li tiġi ttardjata l-applikazzjoni tagħha.
54. Id-diffikultà tinstab fil-fatt li, skont il-kliem tal-Artikolu 28(2) tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909, id-dikjarazzjoni għandha titwettaq “fl-adozzjoni [tad] […]-Deċiżjoni Qafas”. Issa, jidher li d-dikjarazzjoni tar-Renju tal-Pajjiżi l-Baxxi ntbagħtet lill-Kunsill fl-24 ta’ Marzu 2009 u wara ġiet trażmessa bħala dokument tal-Kunsill fit-30 ta’ April 2009, qabel ma ġiet ippubblikata fil-Ġurnal Uffiċjali tad-9 ta’ Ottubru 2009, filwaqt li d-dikjarazzjoni tar-Repubblika tal-Polonja ġiet irċevuta mill-Kunsill fit-23 ta’ Frar 2011, u wara ġiet trażmessa bħala dokument tal-Kunsill fit-28 ta’ Frar 2011, qabel ma ġiet ippubblikata fil-Ġurnal Uffiċjali tal-1 ta’ Ġunju 2011.
55. Skont it-teżi li sostnejt fil-konklużjonijiet tiegħi ppreżentati fit-12 ta’ Ottubru 2016 fil-kawża van Vemde (21), fl-opinjoni tiegħi, it-tardività tad-dikjarazzjonijiet tar-Renju tal-Pajjiżi l-Baxxi u tar-Repubblika tal-Polonja ċċaħħadhom mill-effetti legali tagħhom, b’tali mod li r-rikonoxximent u l-eżekuzzjoni tal-kundanna ddikjarata kontra D. Popławski għandhom jiġu suġġetti għar-regoli adottati mill-Pajjiżi l-Baxxi skont id-Deċiżjoni Qafas 2008/909.
56. Tkun xi tkun il-perspettiva li minnha l-Qorti tal-Ġustizzja tiddeċiedi fl-aħħar mill-aħħar li teżamina d-domanda, ir-risposta jidhirli li għandha tkun l-istess, peress li dispożizzjonijiet bħal dawk adottati mill-leġiżlatur Olandiż kemm qabel u kemm wara d-Deċiżjoni Qafas 2008/909 jwasslu sabiex iġibu fix-xejn l-impenn ta’ eżekuzzjoni tal-piena previst fl-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584.
57. Hekk kif diġà enfasizzajt (22), din id-dispożizzjoni għandha tinqara fis-sens li r-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew għandu jkollu bħala korrispettiv l-impenn tal-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni li jipproċedi għall-eżekuzzjoni tal-piena ta’ kustodja jew tal-ordni ta’ detenzjoni deċiża fl-Istat Membru emittenti tal-mandat. Kif issostni ġustament il-Kummissjoni, l-implementazzjoni tal-prinċipju tar-rikonoxximent reċiproku u n-neċessità li jiġi eliminat kull riskju ta’ impunità jimplikaw li għandu jiġi kkunsidrat li jekk it-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena mill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni ma jkunx possibbli, tkun xi tkun ir-raġuni, il-mandat ta’ arrest Ewropew għandu jiġi eżegwit.
58. Minn dan jirriżulta li kull rifjut ta’ konsenja għandu jkun ppreċedut mill-verifika, mill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni, tal-possibbiltà tal-eżekuzzjoni reali tal-piena b’mod konformi mad-dritt nazzjonali tagħha.
59. Għalkemm dan id-dritt jirreferi b’mod validu għall-konvenzjonijiet fil-qasam tat-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-pieni applikabbli preċedentement għas-sistema stabbilita permezz tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909, u jimponi b’dan il-mod kollaborazzjoni bejn l-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, l-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni ma tistax tirrifjuta li teżegwixxi l-mandat ta’ arrest Ewropew ħlief meta ż-żewġ Stati Membri kkonċernati jiftiehmu fuq it-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena.
60. Għalkemm id-dritt nazzjonali jittrasponi s-sistema li rriżultat mid-Deċiżjoni Qafas 2008/909, ir-rifjut ta’ konsenja jissopponi li l-kundizzjonijiet kollha previsti minn din id-deċiżjoni qafas huma ssodisfatti sabiex il-piena deċiża mill-Istat Membru emittenti tkun tista’ tiġi eżegwita mill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew. Fi kliem ieħor, l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew jista’ jirrifjuta l-konsenja biss fl-ipoteżi li ma jkunx beħsiebu juża waħda mir-raġunijiet għan-nuqqas ta’ rikonoxximent u għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni previsti fl-Artikolu 9 tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909.
61. Għandu jiġi osservat, f’dan is-sens, li l-Artikolu 25 ta’ din id-deċiżjoni qafas, intitolat “Infurzar ta’ sentenzi wara mandat ta’ arrest Ewropew”, jipprevedi li, “[m]ingħajr preġudizzju għad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 […], id-dispożizzjonijiet ta’ din id-Deċiżjoni Qafas għandhom japplikaw, mutatis mutandis sal-punt li huma kompatibbli (23) mad-dispożizzjonijiet taħt [din] id-Deċiżjoni Qafas, għall-infurzar ta’ pieni f’każijiet fejn Stat Membru jieħu r-responsabbiltà li jinforza s-sentenza f’każijiet skond l-Artikolu 4(6) ta’ dik id-Deċiżjoni Qafas”. Skont il-premessa 12 tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909, “[d]an ifisser inter alia illi, mingħajr preġudizzju għa[d-]Deċiżjoni Qafas [2002/584], l-Istat Membru ta’ esekuzzjoni jista’ jivverifika l-eżistenza ta’ raġunijiet ghal non-rikonoxximent jew non-infurzar kif previst fl-Artikolu 9 ta’ din id-Deċiżjoni Qafas, inkluż l-iċċekkjar ta’ kriminalità doppja sal-punt li l-Istat ta’ esekuzzjoni jagħmel dikjarazzjoni taħt l-Artikolu 7(4) ta’ din id-Deċiżjoni Qafas, bħala kondizzjoni biex jirrikonoxxi u jinforza s-sentenza bil-ħsieb li jikkonsidra jekk jikkonsenjax il-persuna jew jinfurzax il-piena f’każijiet skond l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 […]”.
62. Fil-fehma tiegħi, l-Artikolu 25 tad-Deċiżjoni Qafas 2008/909, iċċarat permezz tal-premessa 12 ta’ din id-deċiżjoni qafas, juri biċ-ċar il-volontà tal-leġiżlatur tal-Unjoni li ma jaċċettax li Stat Membru jkun jista’ jirrifjuta l-konsenja tal-persuna rikjesta billi jinvoka l-kundizzjonijiet ta’ rikonoxximent tad‑deċiżjonijiet u ta’ eżekuzzjoni tal-pieni li jirriżultaw mit-traspożizzjoni tal-imsemmija deċiżjoni qafas. Jekk tkun teżisti raġuni għal nuqqas ta’ rikonoxximent jew għal nuqqas ta’ eżekuzzjoni li tipprekludi lill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni milli jimpenja ruħu li jeżegwixxi l-piena, dan l-Istat Membru ma għandux għaldaqstant alternattiva oħra ħlief li jeżegwixxi l-mandat ta’ arrest Ewropew u, għalhekk, li jikkonsenja l-persuna rikjesta.
63. Mill-kunsiderazzjonijiet preċedenti niddeduċi li l-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 għandu jiġi interpretat fis-sens li jipprekludi li Stat Membru jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista f’dan l-artikolu b’tali mod li l-awtorità ġudizzjarja tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, meta, minn naħa, id-deċiżjoni ta’ teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, li tittieħed wara d-deċiżjoni ta’ rifjut ta’ eżekuzzjoni, tkun suġġetta għal kundizzjonijiet relatati mal-eżistenza u mal-osservanza ta’ konvenzjoni li jorbot l-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, kif ukoll għall-kollaborazzjoni tal-Istat Membru emittenti, u meta, min-naħa l-oħra, ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ma huwiex ikkontestat fil-każ tal-impossibbiltà ta’ teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena minħabba l-assenza tal-kundizzjonijiet meħtieġa.
B – Fuq it-tieni u t-tielet domandi preliminari
64. Permezz tat-tieni u t-tielet domandi preliminari, li għandhom jiġu eżaminati flimkien, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk id-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 jistgħux ikollhom effett dirett u jekk, fil-każ ta’ risposta negattiva, ir-regoli nazzjonali jistgħux ikunu s-suġġett ta’ interpretazzjoni konformi ma’ dawn id-dispożizzjonijiet fis-sens li, meta Stat Membru jissuġġetta t-teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ priġunerija għall-eżistenza ta’ bażi legali f’konvenzjoni internazzjonali, dan l-artikolu jikkostitwixxi fih innifsu l-bażi konvenzjonali meħtieġa mid-dritt nazzjonali.
65. Għandu jiġi rrilevat li din id-deċiżjoni qafas ma għandhiex effett dirett peress li ġiet adottata fuq il-bażi tal-ex tielet pilastru tal-Unjoni, b’mod partikolari, b’applikazzjoni tal-Artikolu 34(2)(b) UE, fil-verżjoni tiegħu li jirriżulta mit-Trattat ta’ Amsterdam, li jipprevedi, minn naħa, li d-deċiżjonijiet qafas jorbtu lill-Istati Membri fir-rigward tar-riżultat li għandu jintlaħaq, filwaqt li jħallu lill-awtoritajiet nazzjonali l-kompetenza fir-rigward tal-forma u tal-mezzi u, min-naħa l-oħra, li d-deċiżjonijiet qafas ma jistgħux ikollhom effett dirett.
66. Għandu jitfakkar ukoll li, skont l-Artikolu 9 tal-Protokoll (Nru 36) dwar id-dispożizzjonijiet tranżitorji (24), anness mat-Trattat FUE, l-effetti legali tal-atti tal-istituzzjonijiet, tal-korpi u tal-organi tal-Unjoni adottati abbażi tat-Trattat UE qabel id-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona għandhom jiġu ppreżervati sakemm dawn l-atti jiġu rrevokati, isiru nulli jew jiġu emendati b’applikazzjoni tat-Trattati.
67. Issa, l-imsemmija deċiżjoni qafas ma kinitx is-suġġett ta’ tali revoka, annullament jew emenda wara d-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona, filwaqt li jiġi ppreċiżat, f’dan ir-rigward, li jekk id-Direttiva 2012/13/UE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill, tat-22 ta’ Mejju 2012, dwar id-dritt għall-informazzjoni fi proċeduri kriminali (25) issaħħaħ sostanzjalment id-dritt għall-informazzjoni rrikonoxxut għal kull persuna issuspettata jew akkużata, l-Artikolu 5 ta’ din id-direttiva sempliċement jipprevedi, fir-rigward tal-proċeduri marbuta mal-mandat ta’ arrest Ewropew, li l-persuni arrestati għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ tali mandat għandhom jirċievu fil-pront dikjarazzjoni tad-drittijiet adattata li tkun tinkludi informazzjoni dwar id-drittijiet tagħhom “skont il-liġi li timplimenta d-Deċiżjoni [Qafas] […] fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni”. Għaldaqstant, id-Direttiva 2012/13 ma temenda la formalment u lanqas sostanzjalment id-Deċiżjoni Qafas 2002/584, li tkompli tipproduċi l-effetti legali tagħha b’konformità mal-Artikolu 34(2)(b), UE, fil-verżjoni tiegħu li tirriżulta mit-Trattat ta’ Amsterdam.
68. Mis-sentenza tas-16 ta’ Ġunju, Pupino(26), hija wkoll ġurisprudenza stabbilita li d-deċiżjonijiet qafas jistgħu jiġu invokati sabiex tinkiseb interpretazzjoni konformi tad-dritt nazzjonali quddiem l-qrati tal-Istati Membri. Fil-fatt, l-obbligu ta’ interpretazzjoni konformi ma jiddependix biss fuq l-eventwali effett dirett tan-norma tal-Unjoni, iżda jirriżulta min-natura vinkolanti ta’ din in-norma. Hekk kif iddikjarat il-Qorti tal-Ġustizzja, “minkejja li d-Deċiżjonijiet Qafas, skont l-Artikolu 34(2)(b), UE, [fil-verżjoni tiegħu li tirriżulta mit-Trattat ta’ Amsterdam], ma jistax ikollhom effett dirett, in-natura vinkolanti tagħhom madankollu twassal, għall-awtoritajiet nazzjonali u b’mod partikolari, għall-qrati nazzjonali, għal obbligu ta’ interpretazzjoni konformi mad-dritt nazzjonali” (27).
69. Meta tapplika d-dritt nazzjonali, il-qorti nazzjonali mitluba li tinterpretah hija għaldaqstant marbuta, sa fejn huwa possibbli, sabiex tagħmel dan fid-dawl tat-test u tal-għan ta’ din id-deċiżjoni qafas inkwistjoni sabiex jintlaħaq ir-riżultat previst minnha. Dan l-obbligu ta’ interpretazzjoni konformi mad-dritt nazzjonali huwa “inerenti fis-sistema tat-Trattat FUE peress li jippermetti lill-qrati nazzjonali li jiżguraw, fil-kuntest tal-kompetenzi tagħhom, l-effettività sħiħa tad-dritt tal-Unjoni meta dawn jiddeċiedu [l-kawżi] li jkunu aditi bihom” (28). Skont il-kliem tal-Qorti tal-Ġustizzja, l-imsemmi obbligu jeħtieġ li l-qrati nazzjonali “jagħmlu dak kollu li jinsab fil-kompetenza tagħhom (29) billi jieħdu inkunsiderazzjoni d-dritt nazzjonali kollu u billi japplikaw metodi ta’ interpretazzjoni rrikonoxxuti minnu, sabiex tiġi ggarantita l-effettività sħiħa tad-deċiżjoni qafas inkwistjoni u sabiex tinstab soluzzjoni konformi mal-għan imfittex minnha (30).
70. Barra minn hekk, fis-sentenza tagħha tad-19 ta’ April 2016, DI (31), il-Qorti tal-Ġustizzja ppreċiżat li l-obbligu ta’ interpretazzjoni konformi jeżiġi li l-qrati nazzjonali jemendaw jew iwarrbu ġurisprudenza stabbilita jekk din tkun ibbażata fuq interpretazzjoni tad-dritt nazzjonali li ma hijiex kompatibbli mad-dritt tal-Unjoni. B’hekk, l-interpretazzjoni konformi tipproduċi, b’ċertu mod, effett ta’ esklużjoni tal-interpretazzjoni ġurisprudenzjali li tikser id-dritt tal-Unjoni.
71. Madankollu, il-prinċipju ta’ interpretazzjoni konformi għandu ċerti limiti bħal, b’mod partikolari, dak li jipprovdi li tali prinċipju ma jistax iservi ta’ bażi għal interpretazzjoni contra legem tad-dritt nazzjonali (32).
72. Fil-kawża prinċipali, il-qorti tar-rinviju ma taqbilx mal-opinjoni tal-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku li tipprovdi li interpretazzjoni konformi hija possibbli u tissopponi biss interpretazzjoni tal-Artikolu 6(3) tal-OLW, fis-sens li l-fatt li jiddikjara ruħu “lest jieħu responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tas-sentenza” għandu jiġi kkunsidrat bħala impenn vinkolanti reali. Bil-kontra, hija tqis li peress li l-leġiżlazzjoni nazzjonali tipprevedi għall-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni obbligu li tirrifjuta l-konsenja mingħajr ma tissuġġetta dan ir-rifjut għall-impenn li tiġi eżegwita l-piena, kull interpretazzjoni li tipprovdi li r-rifjut tal-eżekuzzjoni għandu jkun suġġett għal tali impenn tkun neċessarjament interpretazzjoni contra legem. F’dan ir-rigward, hija tenfassizza li l-leġiżlazzjoni nazzjonali ma tippermettix lill-awtorità ġudizzjarja ta’ eżekuzzjoni tevita l-obbligu li tirrifjuta l-konsenja meta jidher li l-Pajjiżi l-Baxxi mhux ser ikunu jistgħu jieħdu responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena.
73. Sabiex id-dritt nazzjonali jkun jista’ jkun is-suġġett ta’ interpretazzjoni konformi mad-dispożizzjonijiet rilevanti tad-dritt tal-Unjoni, jeħtieġ fil-fatt, bħalma jissuġġerixxi l-Uffiċċju tal-Prosekutur Pubbliku, li d-dikjarazzjoni ta’ “[rieda] li jieħu responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tas-sentenza” ma tikkostitwixxix sempliċi manifestazzjoni ta’ intenzjoni imma impenn reali, meħud wara verifika li dan it-teħid ta’ responsabbiltà huwa realment possibli, u li l-Minister van Veiligheid en Justitie (ministru tas-sigurtà u l‑ġustizzja) isib ruħu sussegwentement f’sitwazzjoni ta’ kompetenza limitata sabiex jaċċetta jew jirrifjuta t-teħid ta’ responsabbiltà, mingħajr ma jkun jista’ jevalwa l-fondatezza tiegħu.
74. Fl-aħħar mill-aħħar, hija l-qorti tar-rinviju li għandha tevalwa jekk teżistix impossibbiltà reali sabiex tasal għal interpretazzjoni konformi tad-dritt nazzjonali. F’dan ir-rigward, għandu jiġi rrilevat li d-domanda tal-qorti tar-rinviju jirrigwardaw il-possibbiltà ta’ interpretazzjoni tal-kliem “konvenzjoni applikabbli” li jidhru fl-Artikolu 6(3) tal-OLW bħala li jirreferu għad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 hija kwistjoni ta’ interpretazzjoni tad-dritt nazzjonali li hija biss il-qorti tar-rinviju li tista’ tiddeċiedi. Għaldaqstant, ma hemmx lok li tiġi indirizzata din il-kwistjoni f’dawn il-konklużjonijiet.
75. Mingħajr ma nantiċipa l-interpretazzjoni tagħha, għandu jiġi enfasizzat li, fi kwalunkwe każ, interpretazzjoni tad-dritt Olandiż konformi ma’ din id-deċiżjoni qafas jissopponi li jiġi ammess li t-termini tal-Artikolu 6 tal-OLW, jistgħu jinqraw fis-sens li jipprevedu mhux obbligu, iżda s-sempliċi fakultà għall-awtorità ġudizzjarja sabiex tirrifjuta l-eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew u bħala li ma jawtorizzawx l-użu ta’ din il-fakultà ħlief meta t-teħid ta’ responsabbiltà fil-Pajjiżi l-Baxxi tal-eżekuzzjoni tal-piena jidher realment possibbli.
76. Madankollu, sa fejn ma huwiex ċert li l-qorti tar-rinviju tista’ tasal għal interpretazzjoni tad-dritt nazzjonali tagħha li tkun konformi mad-dritt tal-Unjoni, jidhirli li huwa neċessarju li jiġi ddeterminat, fil-każ li tali interpretazzjoni konformi ma tkunx possibbli, liema konsegwenzi konkreti jkollha tasal għalihom il-qorti nazzjonali mill-assenza ta’ konformità mal-imsemmija deċiżjoni qafas tad-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 6(2) u (3) tal-OLW.
77. Bħala prinċipju, fil-każ fejn id-dispożizzjonijiet nazzjonali inkwistjoni ma jistgħux ikollhom interpretazzjoni konformi, il-qorti nazzjonali hija marbuta li tħallihom mhux applikati, bl-għan li tapplika integralment id-dritt tal-Unjoni.
78. F’dan ir-rigward, għandu jiġi kkonstatat li għalkemm il-Qorti tal-Ġustizzja diġà ġiet imwassla sabiex tieħu deċiżjoni fuq il-portata ġuridika tal-istrumenti adottati fil-kuntest tat-Titolu VI tat-Trattat UE, li jirrigwarda l-kooperazzjoni mill-pulizija u ġudizzjarja f’materji kriminali, hija madankollu llimitat ruħha, fis-sentenza tagħha tas-16 ta’ Ġunju 2005, Pupino (33), li testendi l-prinċipju ta’ interpretazzjoni konformi għal dawn l-istrumenti, filwaqt li rrikonoxxiet li deċiżjoni qafas tista’ titqabbel fuq dan il-livell ma’ direttiva.
79. Bil-kontra, il-Qorti tal-Ġustizzja għadha ma ddeċidietx fuq il-punt dwar jekk in-nuqqas ta’ konformità ta’ regola nazzjonali ma’ deċiżjoni qafas timplikax, għall-qorti nazzjonali, l-obbligu li twarrab din ir-regola nazzjonali meta hija ma tistax tkun is-suġġett ta’ interpretazzjoni konformi.
80. Hekk kif diġà sostnejt fit-teħid ta’ pożizzjoni tiegħi tat-28 ta’ April 2008 fil-kawża Kozłowski (34), ir-raġunijiet li minħabba fihom, fis-sentenza tal-15 ta’ Lulju 1964, Costa (35), il-Qorti tal-Ġustizzja ddeċidiet li l-Istati Membri, wara li taw il-kunsens tagħhom liberament għal trasferiment tal-kompetenzi tagħhom lejn il-Komunità, ma jistgħux jopponu kontra att Komunitarju obbligatorju test tal-ordinament ġuridiku nazzjonali, ikun xi jkun, huma transponibbli għal deċiżjoni qafas. Fl-opinjoni tiegħi, deċiżjoni qafas, bħal kull att tad-dritt Komunitarju li huwa obbligatorju, hija intiża li tipprevali fuq kull dispożizzjoni tad-dritt nazzjonali, tkun xi tkun, anki jekk tkun ta’ natura kostituzzjonali jew jekk tkun parti mid-dritt fundamentali. B’hekk, il-prinċipju ta’ supremazija tad-dritt tal-Unjoni jeżiġi li l-qorti nazzjonali tiżġura l-effett sħiħ tad-dritt tal-Unjoni “billi fejn ikun neċessarju ma tapplikax, fuq inizjattiva tagħha stess, kull dispożizzjoni nazzjonali kuntrarja” (36).
81. Diversi kunsiderazzjonijiet jimmilitaw favur ir-rikonoxximent tal-prinċipju ta’ supremazija għad-deċizjonijiet qafas adottati fil-kuntest tat-tielet pilastru (37).
82. L-ewwel kunsiderazzjoni hija ta’ natura testwali. F’dan ir-rigward, għandu jiġi kkonstatat li, bl-eċċezzjoni tar-riżerva li tirrigwarda l-assenza ta’ effett dirett tad-deċiżjonijiet qafas, il-leġiżlatur tal-Unjoni bbaża s-sistema tad-deċiżjonijiet qafas fuq dik tad-direttivi, billi pprovda li dawn “għandhom jorbtu lill-Istati Membri dwar ir-riżultat li għandu jinkiseb iżda jħallu f’idejn l-awtoritajiet nazzjonali l-għażla tal-forma u l-metodi.” (38). Peress li s-singolarità irreduċibbli tad-deċiżjonijiet qafas hija limitata għall-assenza ta’ effett dirett (39) tagħhom, ma hemm l-ebda raġuni sabiex tiġi eskluża, għall-bqija, is-supremazija ta’ dawn l-istrumenti minħabba l-fatt li huma jaqgħu taħt il-qasam tal-kooperazzjoni intergovernattiva.
83. It-tieni kunsiderazzjoni hija marbuta mar-rikonoxximent, mill-Qorti tal-Ġustizzja, tal-obbligu tal-qorti nazzjonali li tuża t-teknika ta’ interpretazzjoni konformi sabiex tiżgura l-effettività sħiħa tad-deċiżjonijiet qafas u sabiex tasal għal soluzzjoni konformi mal-għan tagħhom.
84. Huwa minnu li, sabiex tiġġustifika l-applikazzjoni tal-prinċipju ta’ interpretazzjoni konformi, il-Qorti tal-Ġustizzja bbażat ruħha mhux fuq il-prinċipju ta’ supremazija iżda fuq dak ta’ kooperazzjoni leali. B’hekk, hija ddikjarat li dan il-prinċipju tal-aħħar, li jimplika, b’mod partikolari li l-Istati Membri jieħdu l-miżuri ġenerali jew speċifiċi kollha sabiex jiżguraw l-eżekuzzjoni tal-obbligi tagħhom taħt id-dritt tal-Unjoni, għandu japplika wkoll fil-kuntest tal-kooperazzjoni mill-pulizija u l-kooperazzjoni ġudizzjarja f’materji kriminali, li barra minn hekk hija bbażata kompletament fuq il-kooperazzjoni bejn l-Istati Membri u l-istituzzjonijiet (40). Dan ir-raġunament diġà ġie ppreżentat fis-sentenza tal-10 ta’ April 1984, Von Colson et Kamann (41), peress li l-Qorti tal-Ġustizzja kienet b’mod partikolari ddeduċiet li l-obbligu ta’ interpretazzjoni konformi tad‑dmir tal-Istati Membri sabiex jieħdu kull miżura ġenerali jew speċifika sabiex jiżguraw l-eżekuzzjoni tal-obbligi tagħhom li jirrizultaw mid-dritt tal-Unjoni, filwaqt li ppreċiżat li dan id-dritt huwa impost fuq l-awtoritajiet nazzjonali kollha, inklużi, fil-kuntest tal-kompetenzi tagħha, l-awtoritajiet ġudizzjarji (42).
85. Jibqa’ l-fatt li r-rekwiżit ta’ interpretazzjoni konformi, li l-Qorti tal-Ġustizzja tikkunsidra, abbażi ta’ ġurisprudenza stabbilita, bħala “inerenti għas-sistema tat-Trattat FUE għaliex dan jippermetti li l-qrati nazzjonali jiggarantixxu, fil-kuntest tal-kompetenzi tagħhom, l-effettività sħiħa tad-dritt tal-Unjoni meta dawn jiddeċiedu l-kawżi li jkollhom quddiemhom” (43), jirriżulta mil-ħtieġa ta’ effikaċja tad-dritt tal-Unjoni u n-neċessità li tiġi żgurata s-supremazija ta’ dan tal-aħħar fuq id-dritt nazzjonali tal-Istati Membri (44). Barra minn hekk, ir-rikonoxximent tal-prinċipju ta’ interpretazzjoni konformi permezz tal-prinċipju ta’ kooperazzjoni leali jissopponi li huwa neċessarju li tiġi ammessa, anki b’mod sottostanti, is-supremazija tad-dritt tal-Unjoni. Fil-fatt, kif jista’ l-obbligu ta’ kooperazzjoni leali, li jirriżulta mid-dritt tal-Unjoni, jiġġustifika li l-qorti nazzjonali tkun marbuta tibdel it-tifsira tad-dritt nazzjonali tagħha f’sens konformi mad-dritt tal-Unjoni jekk dan l-obbligu ma huwiex ikkunsidrat bħala wieħed li għandu jipprevali fuq l-obbligu tal-qorti nazzjonali li tiddeċiedi l-kawża skont ir-regoli tad-dritt nazzjonali tagħha?
86. It-tielet kunsiderazzjoni hija marbuta mal-evoluzzjoni tal-kuntest ġuridiku li tirriżulta mit-tmiem tal-perijodu tranżitorju previst mill-Protokoll (Nru 36) fuq id-dispożizzjonijiet tranżitorji, anness mat-Trattati. Skont l-Artikolu 10(3) ta’ dan il-protokoll, il-miżura tranżitorja prevista fil-paragrafu 1 waqfet milli tipproduċi l-effetti tagħha ħames snin wara d-dħul fis-seħħ tat-Trattat ta’ Lisbona, jiġifieri fit-30 ta’ Novembru 2014. Il-fatt li t-tielet pilastru ġie assorbit definittivament fil-qasam li jinsab fit-tielet parti tat-Trattat FUE, Titolu V, dwar l-ispazju ta’ libertà, sigurtà u ġustizzja, jeżiġi “interpretazzjoni Komunitarja” (45). F’dan ir-rigward, għandu jiġi osservat, b’mod partikolari, li, filwaqt li l-kompetenza tal-Qorti tal-Ġustizzja konformi mal-ex Artikolu 35 UE kienet tirrefletti n-natura intergovernattiva tal-kooperazzjoni fil-kuntest tat-tielet pilastru, il-Qorti tal-Ġustizzja għandha, minn dik id-data l’hawn, kompetenza preliminari awtomatika u obbligatorja, peress li hija ma għadhiex suġġetta għal dikjarazzjoni li tipprovdi li kull Stat Membru jirrikonoxxi din il-kompetenza u jindika l-qrati nazzjonali li jistgħu jadixxu lill-Qorti tal-Ġustizzja. F’dan ir-rigward, huwa interessanti li jiġi rrilevat li, fis-sentenza tagħha tas-16 ta’ Ġunju 2005, Pupino (46), il-Qorti tal-Ġustizzja bbażat ruħha fuq “[l]-importanza tal-ġurisdizzjoni tal-Qorti tal-Ġustizzja li tagħti deċiżjonijiet preliminari skond l-Artikolu 35 UE”, sabiex tiġġustifika li jiġi rrikonoxxut għall-individwi d-dritt li jinvokaw id-deċiżjonijiet qafas sabiex jiksbu interpretazzjoni konformi tad-dritt nazzjonali quddiem il-qrati tal-Istati Membri (47). Ir-rikonoxximent ta’ kompetenza identika għal dik li l-Qorti tal-Ġustizzja żammet fil-kuntest tal-ewwel pillastru juri proċess b’saħħtu ta’ konverġenza bejn iż-żewġ pilastri, li jiġġustifika li l-effetti tad-deċiżjonijiet qafas jiġu bbażati fuq dawk tad-direttivi, bl-eċċezzjoni, ċertament, tal-effett dirett li huwa eskluż b’mod espress.
87. Mill-kunsiderazzjonijiet preċedenti, niddeduċi li d-deċiżjoni qafas hija intiża, abbażi tal-prinċipju ta’ supremazija, sabiex tipprevali fuq kull dispożizzjoni ta’ dritt nazzjonali li tmur kontriha.
88. Skont il-loġika ta’ separazzjoni bejn l-effett “ta’ sostituzzjoni” u “l-invokabbiltà ta’ esklużjoni” (48), inqis li l-assenza ta’ effett dirett tad-deċiżjoni qafas ma tfissirx li l-qorti nazzjonali ma għandhiex l-obbligu li twarrab id-dispożizzjonijiet tad-dritt nazzjonali tagħha li huma inkompatibbli mad-dritt tal-Unjoni. Fil-fatt, dan l-obbligu jirriżulta direttament mill-prevalenza tad-dritt tal-Unjoni fuq id-dispożizzjonijiet nazzjonali li jostakolaw l-effikaċja sħiħa tiegħu.
89. Din il-konklużjoni timponi ruħha iktar u iktar fil-kawża prinċipali għaliex din ma topponix żewġ individwi, fejn wieħed jinvoka kontra l-ieħor id-dispożizzjonijiet tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, iżda tippreżenta, bil-kontra, aspett vertikali aċċentwat ħafna. Fil-fatt, hija topponi l-Istat Olandiż u D. Popławski (49). Barra minn hekk, dan jinvoka biss id-dritt nazzjonali tiegħu. Huwa ma jinvokax din id-deċiżjoni qafas bl-għan li jeżerċita dritt maħluq favurih permezz ta’ dan l-istrument u parti mill-patrimonju ġuridiku tiegħu.
90. Għaldaqstant, għandu jiġi konkluż li d-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas huma nieqsa minn effett dirett, li hija l-qorti nazzjonali li għandha tinterpreta d-dispożizzjonijiet nazzjonali inkwistjoni fil-kawża prinċipali, sa fejn huwa possibbli, b’mod konformi mad-dritt tal-Unjoni, u li, fl-eventwalità li tali interpretazzjoni tkun impossibbli, il-qorti nazzjonali hija marbuta li ma tapplikax dawn id-dispożizzjonijiet minħabba nuqqas ta’ kompatibbiltà mal-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas.
91. Sabiex nagħtu kjarifika kompleta lill-qorti tar-rinviju, nippreċiża li, fil-kawża prinċipali, il-fatt li jitwarrbu d-dispożizzjonijiet nazzjonali li jittrasponu r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni fakultattiv prevista fl-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584 jimplika l-applikazzjoni tad-dispożizzjonijiet l-oħra tad-dritt Olandiż li jittrasponu din id-deċiżjoni qafas. Minn dan jirriżulta, b’mod konkret, li l-qorti nazzjonali għandha tordna l-eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew.
C – Fuq ir-raba’ domanda preliminari
92. Permezz tar-raba’ domanda preliminari tagħha, il-qorti tar-rinviju tistaqsi, essenzjalment, jekk, fil-kuntest tal-implementazzjoni tal-Artikolu 4(6) tal-imsemmija deċiżjoni qafas, l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni jistax jissuġġetta r-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ kontra ċittadin ta’ Stat Membru ieħor għall-kundizzjoni li l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni jkun kompetenti sabiex jiddeċiedi mill-ġdid fuq il-ksur li għalih dan iċ-ċittadin ġie ikkundannat u li ma hemmx ostakoli prattiċi oħra sabiex jinbdew proċeduri ġodda kontrih, filwaqt li, meta l-każ jikkonċerna ċittadin tiegħu, l-awtorità ġudizzjarja kompetenti ta’ dan l-Istat hija obbligata, mingħajr kundizzjonijiet, li tirrifjuta l-konsenja.
93. Il-qorti tar-rinviju tesponi li, sabiex tasal għal interpretazzjoni tad-dritt nazzjonali tagħha konformi mal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, hija tista’ tinterpreta l-Artikolu 6(5) tal-OLW fis-sens li l-konsenja ta’ ċittadin ta’ Stat Membru ieħor tista’ tiġi rrifjutata biss taħt il-kundizzjoni li jiġi stabbilit mhux biss li proċeduri jistgħu jinbdew kontra dan iċ-ċittadin għall-istess fatti li minħabba fihom ġie kkundannat fl-Istat Membru emittenti, iżda wkoll li l-eżerċizzju ta’ tali proċeduri fil-Pajjiżi l-Baxxi ma huwa prekluż bl-ebda ostakolu prattiku, bħall-assenza ta’ trażmissjoni, mill-Istat Membru emittenti, tal-proċess kriminali tal-persuna kkonċernata.
94. Skont il-qorti tar-rinviju, din l-interpretazzjoni jkollha bħala vantaġġ li tevita l-impunità tal-persuna rikjesta peress li, anki jekk jitqies li l-piena li għall-eżekuzzjoni tagħha nħareġ il-mandat ta’ arrest Ewropew ma tistax tiġi eżegwita fil-Pajjiżi l-Baxxi, proċeduri jistgħu madankollu jinbdew għall-istess fatti kontra l-persuna rikjesta. Bil-kontra, l-imsemmija interpretazzjoni tippreżenta l-inkonvenjenza li tittratta b’mod differenti ċ-ċittadini tal-Istati Membri l-oħra u ċ-ċittadini Olandiżi, peress li, għal dawn tal-aħħar, l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew għandu jiġi rrifjutat mingħajr ma dan ir-rifjut ikun suġġett għall-assigurazzjoni li jistgħu jinbdew proċeduri ġodda.
95. Bħall-Kummissjoni, nikkunsidra li l-premessa li fuqha tibbaża ruħha l-qorti tar-rinviju hija żbaljata. Fil-fatt, l-Artikolu 4(6) ta’ din id-deċiżjoni qafas ma jipprovdix bħala alternattiva għall-impenn meħud mill-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni li jeżegwixxi l-piena, l-impenn sabiex jibda proċeduri ġodda għall-istess fatti kontra l-persuna rikjesta. Fi kliem ieħor, din id-dispożizzjoni, li hija bbażata fuq il-prinċipju tar-rikonoxximent reċiproku, ma tistax tiġi kkunsidrata bħala sempliċi traspożizzjoni tal-prinċipju “aut dedere, aut judicare” li, fid-dritt tal-estradizzjoni, iħalli l-għażla lill-Istat mitlub bejn li jestradixxi l-awtur tal-ksur jew jiġġudikah minkejja s-sentenza mogħtija fl-Istat rikorrent.
96. Peress li l-interpretazzjoni tad-dritt nazzjonali tagħha ssuġġerita mill-qorti nazzjonali ma hijiex, fi kwalunkwe każ, konformi mal-imsemmija deċiżjoni qafas, ma hemmx lok li neżaminaw il-punt dwar jekk id-differenza fit-trattament li jirriżulta minnha hijiex ipprojbita jew le mid-dritt tal-Unjoni.
IV – Konklużjoni
97. Fid-dawl tal-kunsiderazzjonijiet imsemmija hawn fuq, nipproponi li l-Qorti tal-Ġustizzja tirrispondi bil-mod li ġej għad-domandi preliminari magħmula mir-Rechtbank Amsterdam (qorti ta’ Amsterdam, il-Pajjiżi l-Baxxi):
1. L-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Kwadru [Qafas] tal-Kunsill 2002/584/ĠAI, tat-13 ta’ Ġunju 2002, fuq il-mandat ta’ arrest Ewropew u l-proċeduri ta’ ċediment bejn l-Istati Membri, kif emendata bid-Deċiżjoni Qafas tal-Kunsill 2009/299/ĠAI, tas-26 ta’ Frar 2009, għandu jiġi interpretat fis-sens li jipprekludi li Stat Membru jimplementa r-raġuni għan-nuqqas ta’ eżekuzzjoni prevista fl-Artikolu 4(6) tad-Deċizjoni Qafas 2002/584, kif emendata, b’tali mod li:
– l-awtorità ġudizzjarja għandha l-obbligu li tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, mingħajr ma tkun tista’ tevalwa, skont is-sitwazzjoni konkreta tal-persuna, jekk l-eżekuzzjoni tal-piena f’dan l-Istat Membru hijiex ta’ natura li tiffavorixxi l-integrazzjoni mill-ġdid tagħha fis-soċjetà;
– ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ta’ arrest Ewropew ikollu bħala effett uniku li dan l-Istat Membru jiddikjara ruħu dispost li jieħu r-responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, mingħajr ma din id-dikjarazzjoni tkun tgħodd bħala impenn ta’ eżekuzzjoni;
– l-awtorità ġudizzjarja tirrifjuta l-eżekuzzjoni ta’ mandat ta’ arrest Ewropew maħruġ għall-finijiet tal-eżekuzzjoni ta’ piena ta’ kustodja jew ordni ta’ detenzjoni kontra persuna rikjesta li tgħix fl-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni, jew fejn hija ċittadina jew residenti, meta, minn naħa, id-deċiżjoni ta’ teħid ta’ responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena, li tittieħed wara d-deċiżjoni ta’ rifjut ta’ eżekuzzjoni, hija suġġetta għal kundizzjonijiet marbuta mal-eżistenza u l-osservanza ta’ konvenzjoni li torbot lill-Istat Membru emittenti u l-Istat Membru ta’ eżekuzzjoni kif ukoll mal-kollaborazzjoni tal-Istat Membru emittenti, u, min-naħa l-oħra, ir-rifjut ta’ eżekuzzjoni tal-mandat ma huwiex ikkontestat fil-każ tal-impossibbiltà li tittieħed ir‑responsabbiltà għall-eżekuzzjoni tal-piena minħabba l-assenza tal-kundizzjonijiet meħtieġa.
2. Id-dispożizzjonijiet tal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, kif emendata, huma nieqsa minn effett dirett. Madankollu, hija l-qorti nazzjonali li għandha tinterpreta d-dispożizzjonijiet nazzjonali inkwistjoni fil-kawża prinċipali, sa fejn huwa possibbli, b’mod konformi mad-dritt tal-Unjoni u, fl-eventwalità li tali interpretazzjoni tkun impossibbli, il-qorti nazzjonali hija marbuta li ma tapplikax dawn id-dispożizzjonijiet minħabba nuqqas ta’ kompatibbiltà mal-Artikolu 4(6) tad-Deċiżjoni Qafas 2002/584, kif emendata.