Προσφυγή της 15ης Σεπτεμβρίου 2008 - Ελληνικά Ναυπηγεία κατά Επιτροπής
(Υπόθεση T-391/08)
Γλώσσα διαδικασίας: η ελληνική
Διάδικοι
Προσφεύγουσα: Ελληνικά Ναυπηγεία (Σκαραμαγκάς, Ελλάδα) (εκπρόσωποι: Ι. Δρόσος, Κ. Λουκόπουλος, Α. Χιωτέλλης, Χ. Παναγουλέα, Π. Τζιούμας, Α. Μπαλλά, Β. Βουτσάκης και Ξ. Γκούστα, δικηγόροι)
Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Αιτήματα της προσφεύγουσας
να ακυρωθεί η από 2 Ιουλίου 2008 προσβαλλόμενη απόφαση "Για τις ενισχύσεις αριθ. C 16/2004 (πρώην ΝΝ 29/2004, CP 71/2002 και CP 133/2005) που χορήγησε η Ελλάδα στην επιχείρηση Ελληνικά Ναυπηγεία Α.Ε." κατά το άρθρο 1, παράγραφος 2, τα άρθρα 2, 3, 5, 6, το άρθρο 8, παράγραφος 2, και τα άρθρα 9, 11, 12, 13, 14, 15, 16, 18 και 19·
να καταδικασθεί η Επιτροπή στην καταβολή των δικαστικών εξόδων της προσφεύγουσας κατά την παρούσα διαδικασία.
Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα
Η προσφεύγουσα (στο εξής: "ΕΝΑΕ") προσβάλλει δώδεκα από τα δεκαέξι επιβληθέντα μέτρα της απόφασης της Ε (2008) 3118 τελικό της Επιτροπής, της 2ας Ιουλίου 2008, για τις ενισχύσεις αριθ. C 16/2004 (πρώην ΝΝ 29/2004, C 71/2002 και C 133/2005) βάσει εννέα λόγων ακύρωσης προς υποστήριξη των αιτημάτων της.
Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η Επιτροπή δεν εφάρμοσε το άρθρο 298 ΕΚ, παρά την παραδοχή της προσβαλλόμενης ότι η ΕΝΑΕ είναι στρατιωτικό ναυπηγείο.
Με τον δεύτερο λόγο ακύρωσης, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η προσβαλλόμενη δεν εφάρμοσε ή εφάρμοσε με εσφαλμένο τρόπο το άρθρο 296 ΕΚ.
Με τον τρίτο λόγο ακύρωσης, η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι η προσβαλλόμενη υπέπεσε σε πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης, άλλως πάσχει από ανεπαρκή αιτιολογία, δεχόμενη μειωμένη πιστοληπτική ικανότητα για την ΕΝΑΕ από το έτος 1997 έως τον Ιούνιο του 1999 και έκτοτε ανύπαρκτη. Συγκεκριμένα, η προσβαλλόμενη α) δεν εκτίμησε την πιστοληπτική ικανότητα της ΕΝΑΕ συναφώς με την ιδιαιτερότητά της ως στρατιωτικής βιομηχανικής μονάδας, β) αναιτιολόγητα αμφισβήτησε τα οικονομικά μεγέθη της ΕΝΑΕ αλλά και τις καθ' όλα αποδεκτές εξασφαλίσεις που ήταν σε θέση να παράσχει για να χρηματοδοτηθεί από οποιαδήποτε ιδιωτική τράπεζα, γ) αναιτιολόγητα παρέβλεψε και εσφαλμένα εκτίμησε το ενδιαφέρον της ΕΤΒΑ, ως πλειοψηφούσας μετόχου της ΕΝΑΕ, για την αξία και την απόδοση αυτής της επιχειρηματικής συμμετοχής της.
Με τον τέταρτο λόγο ακύρωσης, σχετικά με την καταχρηστική εφαρμογή της ενίσχυσης υπό τη μορφή διαγραφής χρεών ύψους 160 εκατομμυρίων ευρώ, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η εγκριτική απόφαση C 10/1994 δεν έθεσε όρους ούτε εφαρμόστηκε καταχρηστικά, άλλως και επικουρικά δεν χορηγήθηκε στην ΕΝΑΕ το σύνολο του παραπάνω ποσού και άρα δεν μπορούν να ανακτηθούν μη χορηγηθέντα ποσά. Περαιτέρω, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι πρέπει να εφαρμοστεί το άρθρο 296 ΕΚ τόσο κατά την αξιολόγηση για την τυχόν ύπαρξη ενίσχυσης όσο και κατά τον υπολογισμό την όποιας ανακτήσιμης ωφέλειας. Τέλος, κατά την προσφεύγουσα, η ανάκτηση της ενίσχυσης παραβιάζει τις αρχές της αναλογικότητας, της ασφάλειας δικαίου και της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης του λήπτη ενίσχυσης.
Με τον πέμπτο λόγο ακύρωσης, σχετικά με την καταχρηστική εφαρμογή της ενίσχυσης για το κλείσιμο εγκαταστάσεων ύψους 29,5 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία είχε εγκριθεί το 2002, λόγω της υποτιθέμενης μη τήρησης του αντισταθμιστικού όρου περί περιορισμού της επισκευαστικής ικανότητας της προσφεύγουσας, η τελευταία προβάλλει ότι η εγκριτική απόφαση Ν 513/2001 εφαρμόστηκε εσφαλμένα.
Με τον έκτο και έβδομο λόγο ακύρωσης, σχετικά με την καταχρηστική εφαρμογή της επενδυτικής ενίσχυσης ύψους 22,9 εκατομμυρίων ευρώ και τη δήθεν παράνομη συμμετοχή της Ελληνικής Τράπεζας Βιομηχανικής Ανάπτυξης (στο εξής: "ΕΤΒΑ") στις αυξήσεις του μετοχικού κεφαλαίου για την υλοποίηση αυτής της επένδυσης, η προσφεύγουσα ισχυρίζεται ότι η εγκριτική απόφαση Ν 401/1997 εφαρμόστηκε εσφαλμένα, ότι παραβιάστηκε το άρθρο 87, παράγραφος 1, ΕΚ, καθώς η Επιτροπή εσφαλμένα δέχτηκε ότι το μέτρο Ε10 συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση, ότι παραβιάστηκε η αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης και ότι δεν εφαρμόστηκε το άρθρο 296 ΕΚ.
Με τον όγδοο λόγο ακύρωσης, σχετικά με τα δάνεια και τις εγγυήσεις που έλαβε η προσφεύγουσα κατά τον κρίσιμο χρόνο 1997-2001 και πέραν του επ' αυτών αντιστοιχούντος τρίτου λόγου ακύρωσης, σχετικά με την εσφαλμένη αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της προσφεύγουσας, προβάλλονται τα εξής: α) εσφαλμένη εφαρμογή του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή σε συνθήκες οικονομίας της αγοράς, β) εσφαλμένη εφαρμογή του άρθρου 87, παράγραφος 2, ΕΚ, του άρθρου 3 του κανονισμού (ΕΚ) 1540/1998
1 και του άρθρου 4 της οδηγίας 90/684/ΕΟΚ
2, γ) παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας και πρόδηλο σφάλμα εκτίμησης ως προς την πιστοληπτική ικανότητα της ΕΝΑΕ μετά την πλήρη ιδιωτικοποίησή της τον Ιούνιο του 2002, σε σχέση με τον υπολογισμό των προς ανάκτηση ποσών για τα υπό εξέταση μέτρα, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν μείωσε το εφαρμοστέο επιτόκιο αναφοράς, και δ) πλάνη περί τα πράγματα σε σχέση με τα δάνεια και τις εγγυήσεις που χορήγησε η ΕΤΒΑ στην προσφεύγουσα, καθόσον η προσβαλλόμενη απόφαση δεν έλαβε υπόψη ότι, μετά την ιδιωτικοποίηση της ETBA, τα υπό εξέταση μέτρα δεν ενέχουν στοιχεία κρατικής ενίσχυσης.
Με τον ένατο λόγο ακύρωσης, σχετικά με την παράνομη χρηματοδότηση της μη στρατιωτικής δραστηριότητας από τη στρατιωτική δραστηριότητα της ΕΝΑΕ, η προσφεύγουσα επικαλείται: α) παράβαση των άρθρων 296, 298 και 88, παράγραφος 1, ΕΚ, β) εσφαλμένη εφαρμογή του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή αναφορικά με στρατιωτικές συμβάσεις και γ) έλλειψη αιτιολογίας και εσφαλμένη εκτίμηση ως προς τον καθορισμό των προς ανάκτηση ποσών.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1540/98 του Συμβουλίου, της 29ης Ιουνίου 1998, περί των νέων κανόνων ενισχύσεως της ναυπηγικής βιομηχανίας (EE L 202, σ. 1).2 - Οδηγία 90/684/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1990, σχετικά με τις ενισχύσεις στις ναυπηγικές εργασίες (EE L 380, σ. 27).