Wyrok Sądu z dnia 13 września 2013 r. – Makhlouf przeciwko Radzie
(Sprawa T-383/11)1
(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa – Środki ograniczające przyjęte wobec Syrii – Zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych – Ograniczenia wjazdu i przejazdu przez terytorium Unii – Prawo do obrony – Obowiązek uzasadnienia – Oczywisty błąd w ocenie – Prawa podstawowe)
Język postępowania: francuski
Strony
Strona skarżąca: Eyad Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciele: początkowo adwokaci P. Grollet i G. Karouni, następnie adwokaci G. Karouni i C. Rygaert)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele : G. Étienne i R. Liudvinaviciute-Cordeiro, pełnomocnicy)
Interwenient popierający stronę pozwaną: Komisja Europejska (przedstawiciele: F. Castillo de la Torre i S. Pardo Quintillán, pełnomocnicy)
Przedmiot
Stwierdzenie nieważności decyzji wykonawczej Rady 2011/302/WPZiB z dnia 23 maja 2011 r. dotyczącej wykonania decyzji 2011/273/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Syrii (Dz.U. L 136, s. 91), decyzji Rady 2011/782/WPZiB z dnia 1 grudnia 2011 r. w sprawie środków ograniczających wobec Syrii i uchylenia decyzji 2012/273/WPZiB (Dz.U. L 319, s. 56) oraz decyzji Rady 2012/739/WPZiB z dnia 29 listopada 2012 r. dotyczącej środków ograniczających skierowanych przeciwko Syrii i uchylającej decyzję 2011/782/WPZiB (Dz.U. L 330, s. 21) w zakresie, w jakim akty te dotyczą skarżącego.
Sentencja
Skarga zostaje oddalona
Eyad Makhlouf pokrywa własne koszty oraz koszty poniesione przez Radę Unii Europejskiej.
Komisja Europejska pokrywa własne koszty.
____________1 Dz.U. C 282 z 24.9.2011.