Προσφυγή της 23ης Μαΐου 2017 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Ρουμανίας

(Υπόθεση C-301/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ρουμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: L. Nicolae και E. Sanfrutos Cano)

Καθής: Ρουμανία

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να διαπιστώσει, δυνάμει του άρθρου 258 ΣΛΕΕ, ότι η Ρουμανία παρέβη τις υποχρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 1999/31/ΕΚ του Συμβουλίου, της 26ης Απριλίου 1999, περί υγειονομικής ταφής των αποβλήτων, στο μέτρο που δεν εκπλήρωσε, όσον αφορά 68 χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων, την υποχρέωση εμπρόθεσμης θέσπισης όλων των αναγκαίων νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων προκειμένου να παύσει το συντομότερο δυνατόν, σύμφωνα με τα άρθρα 7, στοιχείο ζ΄, και 13 της εν λόγω οδηγίας, η λειτουργία των χώρων που δεν έλαβαν άδεια συνέχισης της λειτουργίας τους, σύμφωνα με το άρθρο 8 της ίδιας οδηγίας,

να καταδικάσει τη Ρουμανία στα δικαστικά έξοδα.

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφυγή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κατά της Ρουμανίας αφορά την παράβαση των υποχρεώσεων που υπέχει η τελευταία από το άρθρο 14, στοιχείο β΄, σε συνδυασμό με το άρθρο 13 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ, όσον αφορά 68 χώρους υγειονομικής ταφής αποβλήτων (στο εξής: ΧΥΤΑ) οι οποίοι δεν έλαβαν, σύμφωνα με το άρθρο 8 της ίδιας οδηγίας, άδεια συνέχισης της λειτουργίας τους και, κατά συνέπεια, έπρεπε να παύσουν να λειτουργούν, σύμφωνα με τα άρθρα 7, στοιχείο ζ΄, και 13 της εν λόγω οδηγίας.

Η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το άρθρο 14 της οδηγίας 1999/31/ΕΚ θεσπίζει ένα μεταβατικό καθεστώς παρέκκλισης για τους ΧΥΤΑ οι οποίοι είχαν λάβει άδεια λειτουργίας ή λειτουργούσαν ήδη κατά το χρονικό σημείο της μεταφοράς της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο, προκειμένου οι εν λόγω ΧΥΤΑ να συμμορφωθούν, το αργότερο μέχρι τις 16 Ιουλίου 2009, με τις νέες περιβαλλοντικές απαιτήσεις του άρθρου 8 της ίδιας οδηγίας. Κατά το άρθρο 14, στοιχείο β΄, μετά την υποβολή του σχεδίου διευθέτησης, οι αρμόδιες αρχές λαμβάνουν οριστική απόφαση σχετικά με τη συνέχιση της λειτουργίας βάσει του εν λόγω σχεδίου και της παρούσας οδηγίας. Τα κράτη μέλη λαμβάνουν τα αναγκαία μέτρα για την παύση της λειτουργίας το συντομότερο δυνατόν, βάσει του άρθρου 7 στοιχείο στ΄, και του άρθρου 13, των χώρων ταφής που δεν έχουν λάβει, σύμφωνα με το άρθρο 8, άδεια συνέχισης της λειτουργίας.

Κατά το άρθρο 13, ο χώρος ταφής ή μέρος αυτού μπορεί να θεωρείται οριστικά κλειστός μόνον αφού η αρμόδια αρχή έχει διενεργήσει τελική επιτόπια επιθεώρηση, έχει αξιολογήσει όλες τις εκθέσεις που έχει υποβάλει ο φορέας και του έχει κοινοποιήσει την έγκριση της παύσης της λειτουργίας. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν περιορίζει την ευθύνη του φορέα εκμετάλλευσης βάσει των όρων χορήγησης της άδειας.

Όσον αφορά τους 68 ΧΥΤΑ που προσδιορίζονται με το δικόγραφο της προσφυγής, η Επιτροπή φρονεί ότι τα στοιχεία που της παρέσχε Ρουμανία δεν κατέστησαν δυνατόν στο θεσμικό αυτό όργανο να εξακριβώσει κατά πόσον, πλην της παύσης λειτουργίας των εν λόγω ΧΥΤΑ, η διαδικασία θέσης εκτός λειτουργίας ολοκληρώθηκε όντως σύμφωνα με τις απαιτήσεις της οδηγίας 1999/31/ΕΚ. Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι η Ρουμανία, προκειμένου να δικαιολογήσει τη μη εκπλήρωση των υποχρεώσεων που απορρέουν από την οδηγία, δεν μπορεί να επικαλείται καταστάσεις αμιγώς εσωτερικές, όπως η χρεωκοπία των σχετικών επιχειρήσεων, διαφορές που προκύπτουν από δικαιώματα κυριότητας, η διεξαγωγή διοικητικής διαδικασίας ή η ευθύνη των τοπικών αρχών.

Η προθεσμία για τη μεταφορά της οδηγίας στην εσωτερική έννομη τάξη έληξε στις 16 Ιουλίου 2009.

____________