Προσωρινό κείμενο
ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ
της 13ης Ιουλίου 2017 (*)
«Ταχεία διαδικασία»
Στην υπόθεση C-260/17,
με αντικείμενο αίτηση προδικαστικής απόφασης δυνάμει του άρθρου 267 ΣΛΕΕ, που υπέβαλε το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα) με απόφαση της 11ης Μαΐου 2017, η οποία περιήλθε στο Δικαστήριο στις 16 Μαΐου 2017, στο πλαίσιο της δίκης
Ανοδική Υπηρεσίες Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Οικονομίας, Διοίκησης ΕΠΕ
κατά
ΓΝΑ, Ο Ευαγγελισμός – Οφθαλμιατρείο Αθηνών – Πολυκλινική,
Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς – (ΓΟΝΚ) «Οι Άγιοι Ανάργυροι»,
παρισταμένων των:
Αριάνθη Ηλία ΕΠΕ κ.λπ.,
«Φάσμα Ανώνυμη Εταιρεία – Ιδιωτική Επιχείρηση Παροχής Υπηρεσιών Καθαριότητας – Ασφάλειας – Υποστήριξης Λειτουργίας Κτιρίων» κ.λπ.,
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ,
αφού άκουσε τον εισηγητή δικαστή, C. Vajda, και τον πρώτο γενικό εισαγγελέα, M. Wathelet,
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
1 Η αίτηση προδικαστικής απόφασης αφορά, μεταξύ άλλων, την ερμηνεία του άρθρου 10, στοιχείο ζʹ, της οδηγίας 2014/24/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014, σχετικά με τις δημόσιες προμήθειες και την κατάργηση της οδηγίας 2004/18/ΕΚ (ΕΕ 2014, L 94, σ. 65), καθώς και του άρθρου 1 της οδηγίας 89/665/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 21ης Δεκεμβρίου 1989, για τον συντονισμό των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων περί της εφαρμογής των διαδικασιών προσφυγής στον τομέα της σύναψης συμβάσεων κρατικών προμηθειών και δημοσίων έργων (ΕΕ 1989, L 395, σ. 33), όπως τροποποιήθηκε με την οδηγία 2014/23/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2014 (ΕΕ 2014, L 94, σ. 1) (στο εξής: οδηγία 89/665).
2 Η αίτηση υποβλήθηκε στο πλαίσιο δύο ένδικων διαφορών της Ανοδική Υπηρεσίες Διαχείρισης Περιβάλλοντος, Οικονομίας, Διοίκησης ΕΠΕ (στο εξής: Ανοδική Services) με το ΓΝΑ, O Ευαγγελισμός – Οφθαλμιατρείο Αθηνών – Πολυκλινική, αφενός,και με το Γενικό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κηφισιάς – (ΓΟΝΚ) «Οι Άγιοι Ανάργυροι», αφετέρου, οι οποίες είχαν ως αντικείμενο τις αποφάσεις των δύο αυτών νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου να συνάψουν, για την παροχή υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος, ατομικές συμβάσεις εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.
3 Από την απόφαση περί παραπομπής προκύπτει ότι η Ανοδική Services ζητεί από το αιτούν δικαστήριο να ακυρώσει τις αποφάσεις τις οποίες έλαβαν το 2016 τα διοικητικά συμβούλια των καθών της κύριας δίκης να συνάψουν, δυνάμει των εφαρμοστέων διατάξεων του εθνικού δικαίου, ατομικές συμβάσεις εργασίας ορισμένου χρόνου για την παροχή υπηρεσιών εστίασης και καθαριότητας χωρίς να διεξαγάγουν δημόσιο διαγωνισμό, στερώντας έτσι από την Ανοδική Services οποιαδήποτε πιθανότητα να της ανατεθούν συμβάσεις σχετικές με τις προαναφερθείσες υπηρεσίες.
4 Το Συμβούλιο της Επικρατείας (Ελλάδα), εκτιμώντας ότι εγείρονται ζητήματα ερμηνείας του δικαίου της Ένωσης και ότι, επιπλέον, αν είχαν ανατεθεί δημόσιες συμβάσεις με το ίδιο αντικείμενο όπως οι επίμαχες στην κύρια δίκη ατομικές συμβάσεις εργασίας, αυτές θα ενέπιπταν στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 2014/24, αποφάσισε να αναστείλει τη διαδικασία και να υποβάλει στο Δικαστήριο τρία προδικαστικά ερωτήματα.
5 Το πρώτο ερώτημα αφορά το ζήτημα αν μπορούν να χαρακτηριστούν ως «συμβάσεις απασχόλησης», κατά την έννοια του άρθρου 10, στοιχείο ζʹ, της οδηγίας 2014/24, ατομικές συμβάσεις εργασίας όπως οι επίδικες εν προκειμένω, οι οποίες είναι ορισμένου χρόνου και καταρτίζονται βάσει αντικειμενικών κριτηρίων.
6 Με το δεύτερο ερώτημά του, το αιτούν δικαστήριο ζητεί, κατ’ ουσίαν, να διευκρινιστεί αν προσκρούει στις διατάξεις της οδηγίας 2014/24, στα άρθρα 49 και 56 ΣΛΕΕ, στα άρθρα 16 και 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και στις αρχές της ίσης μεταχείρισης, της διαφάνειας και της αναλογικότητας, η χρήση από τις δημόσιες αρχές άλλων μέσων πέραν της ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, όπως είναι συγκεκριμένα η σύναψη συμβάσεων απασχόλησης, προκειμένου να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις δημοσίου συμφέροντος τις οποίες υπέχουν, σε περίπτωση που η προσφυγή στα άλλα αυτά μέσα γίνεται για ορισμένη χρονική περίοδο, ιδίως δε για να αντιμετωπιστούν έκτακτες περιστάσεις.
7 Με το τρίτο του ερώτημα, το αιτούν δικαστήριο ζητεί να αποσαφηνιστεί αν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας 89/665 η δικαστική προστασία κατά απόφασης όπως οι προσβαλλόμενες από την Ανοδική Services στο πλαίσιο της κύριας δίκης, στον βαθμό που ένας οικονομικός φορέας ισχυρίζεται ότι παρανόμως η οικεία αρμόδια αρχή έκρινε ότι δεν δεσμευόταν να εφαρμόσει την οδηγία 2014/24 και, ως εκ τούτου, να διεξαγάγει δημόσιο διαγωνισμό, στον οποίο ο οικονομικός αυτός φορέας θα μπορούσε να έχει μετάσχει.
8 Το αιτούν δικαστήριο ζητεί επίσης από το Δικαστήριο να εκδικάσει την παρούσα υπόθεση με την ταχεία διαδικασία, κατ’ εφαρμογήν του άρθρου 105, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.
9 Η ως άνω διάταξη ορίζει ότι, κατόπιν αιτήματος του αιτούντος δικαστηρίου ή, κατ’ εξαίρεση, αυτεπαγγέλτως, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου μπορεί, όταν η φύση της υπόθεσης απαιτεί την εκδίκασή της το συντομότερο δυνατόν, αφού ακούσει τον εισηγητή δικαστή και τον γενικό εισαγγελέα, να αποφασίσει την υπαγωγή της προδικαστικής παραπομπής σε ταχεία διαδικασία, κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις του εν λόγω Κανονισμού Διαδικασίας.
10 Προς στήριξη του αιτήματός του, το αιτούν δικαστήριο επισημαίνει, πρώτον, ότι η εξέλιξη και η ολοκλήρωση των τρεχουσών διαδικασιών σύναψης συμβάσεων κατά το άρθρο 63 του νόμου 4430/2016 μπορεί να έχει ως άμεση και δυσχερώς αναστρέψιμη συνέπεια την εξαίρεση ενός σημαντικού τμήματος της εσωτερικής αγοράς δημοσίων συμβάσεων από την εφαρμογή του δικαίου της Ένωσης, δεύτερον, ότι η πιθανή μη εφαρμογή της οδηγίας 89/665 στις εκκρεμείς υποθέσεις μπορεί να θέσει σε σοβαρό κίνδυνο την πρακτική αποτελεσματικότητά της και, τρίτον, ότι η κατά το δυνατόν ταχύτερη περάτωση της κύριας δίκης αποτελεί νόμιμη προϋπόθεση για τη συνέχιση εκκρεμών διαδικασιών, οι οποίες τελούν επί του παρόντος υπό αναστολή ενώπιον των εθνικών διοικητικών δικαστηρίων.
11 Διαπιστώνεται ότι το αιτούν δικαστήριο, με τον πρώτο και τον δεύτερο λόγο τους οποίους προβάλλει προς στήριξη του αιτήματός του για εφαρμογή της ταχείας διαδικασίας, επικαλείται, κατ’ ουσίαν, τον κίνδυνο να παραβιαστεί το δίκαιο της Ένωσης και να θιγεί η πρακτική αποτελεσματικότητά του. Αυτός, όμως, ο κίνδυνος, που υφίσταται σε πολλές από τις υποθέσεις στις οποίες υποβάλλεται αίτηση προδικαστικής απόφασης, δεν αρκεί για να δικαιολογήσει την προσφυγή στην ταχεία διαδικασία του άρθρου 105, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, λαμβανομένου υπόψη ότι η συγκεκριμένη διαδικασία εφαρμόζεται, ως εκ της φύσεώς της, κατ’ εξαίρεση.
12 Επιπλέον, το συμφέρον το οποίο έχουν απλώς οι διάδικοι να προσδιοριστεί ταχύτερα το περιεχόμενο δικαιωμάτων που αντλούν από το δίκαιο της Ένωσης, εν προκειμένω του δικαιώματος προσφυγής δυνάμει του άρθρου 1 της οδηγίας 89/665, δεν μπορεί να δικαιολογήσει την εφαρμογή του άρθρου 105 του Κανονισμού Διαδικασίας (βλ., υπ’ αυτή την έννοια, διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 29ης Σεπτεμβρίου 2016, North East Pylon Pressure Campaign και Sheehy, C-470/16, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2016:736, σκέψη 11 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
13 Όσον αφορά τον τρίτο λόγο που προβάλλει το αιτούν δικαστήριο προς στήριξη του αιτήματός του, υπενθυμίζεται, αφενός, ότι το γεγονός ότι το αιτούν δικαστήριο οφείλει, για οποιονδήποτε λόγο, να εξασφαλίσει την ταχεία επίλυση της υπόθεσης της οποίας έχει επιληφθεί δεν αρκεί, αυτό και μόνον, για να δικαιολογήσει την προσφυγή στην ταχεία διαδικασία του άρθρου 105, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας (βλ. διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 1ης Φεβρουαρίου 2017, Air Serbia και Kondić, C-476/16, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2017:170, σκέψη 8 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
14 Αφετέρου, η προσφυγή στην ταχεία διαδικασία δεν είναι δυνατό να δικαιολογηθεί ούτε από τον σημαντικό αριθμό προσώπων ή εννόμων καταστάσεων που ενδέχεται να αφορά η απόφαση την οποία οφείλει να εκδώσει το αιτούν δικαστήριο, κατόπιν της προδικαστικής παραπομπής στο Δικαστήριο (βλ., υπ’ αυτή την έννοια, διάταξη του Προέδρου του Δικαστηρίου της 16ης Μαρτίου 2017, Abanca Corporación Bancaria, C-70/17, μη δημοσιευθείσα, EU:C:2017:227, σκέψη 12 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία).
15 Κατόπιν τούτου, δεν μπορεί να γίνει δεκτό το αίτημα του αιτούντος δικαστηρίου για εφαρμογή της ταχείας διαδικασίας στην παρούσα υπόθεση.
Για τους λόγους αυτούς, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου αποφαίνεται:
Απορρίπτει το αίτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας (Ελλάδα) να εφαρμοστεί στην υπόθεση C-260/17 η ταχεία διαδικασία του άρθρου 105, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου.
Λουξεμβούργο, 13 Ιουλίου 2017.
A. Calot Escobar | | K. Lenaerts |