Αναίρεση που άσκησε στις 25 Ιουλίου 2017 η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 7 Ιουνίου 2017 στην υπόθεση T-673/15, Guardian Europe κατά Ευρωπαϊκής Ένωσης

(Υπόθεση C-447/17 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (εκπρόσωποι: J. Inghelram και K. Sawyer)

Έτεροι διάδικοι: Guardian Europe Sàrl και Ευρωπαϊκή Ένωση, εκπροσωπούμενη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει το σημείο 1 του διατακτικού της αναιρεσιβαλλομένης αποφάσεως.

να απορρίψει ως αβάσιμο το αίτημα της Guardian Europe το οποίο υποβλήθηκε πρωτοδίκως και με το οποίο ζητήθηκε να καταβληθεί σε αυτήν το ποσό των 936 000 ευρώ ως αποζημίωση για έξοδα τραπεζικής εγγυήσεως με τα οποία η Guardian Europe θεωρεί ότι επιβαρύνθηκε λόγω υπερβάσεως ενός εύλογου χρόνου διάρκειας της δίκης στην υπόθεση Τ-82/08. ή, επικουρικώς, να περιορίσει το ποσό της αποζημιώσεως στα 299 251,64 ευρώ, πλέον αντισταθμιστικών τόκων υπολογιζομένων λαμβανομένου υπόψη του γεγονότος ότι το ποσό αυτό συντίθεται από διάφορα ποσά που κατέστησαν ληξιπρόθεσμα σε διαφορετικά χρονικά σημεία·

να καταδικάσει την Guardian Europe στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως.

1.    Με τον πρώτο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη ως προς την ερμηνεία των εφαρμοστέων κανόνων δικαίου σχετικά με την παραγραφή όταν υπάρχει διαρκής ζημία, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η φερόμενη υλική ζημία, η οποία συνίσταται στην καταβολή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως που πραγματοποιήθηκε πάνω από πέντε χρόνια πριν από την άσκηση της αγωγής αποζημιώσεως, δεν έχει παραγραφεί.

2.    Με τον δεύτερο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη ως προς την ερμηνεία της έννοιας του αιτιώδους συνδέσμου, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η υπέρβαση ενός εύλογου χρόνου διάρκειας της δίκης ήταν η καθοριστική αιτία για τη φερόμενη υλική ζημία η οποία συνίσταται στην καταβολή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως, ενώ κατά πάγια νομολογία η καθοριστική αιτία για την καταβολή τέτοιων εξόδων είναι η απόφαση της ίδιας της επιχειρήσεως να μην πληρώσει ένα πρόστιμο κατά τη διάρκεια της εκκρεμοδικίας ενώπιον των δικαστηρίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

3.    Με τον τρίτο λόγο προβάλλονται νομική πλάνη ως προς τον προσδιορισμό της περιόδου κατά την οποία επήλθε η φερόμενη υλική ζημία και έλλειψη αιτιολογίας, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο έκρινε, χωρίς να παραθέσει αιτιολογία, ότι η περίοδος κατά την οποία επήλθε η φερόμενη υλική ζημία, η οποία συνίσταται στην καταβολή εξόδων τραπεζικής εγγυήσεως, μπορούσε να είναι διαφορετική από την περίοδο εντός της οποίας τοποθέτησε την παράνομη συμπεριφορά που φέρεται ότι προκάλεσε τη ζημία αυτή.

4.    Με τον τέταρτο λόγο προβάλλεται νομική πλάνη λόγω υπερβολικής επιδικάσεως αντισταθμιστικών τόκων, καθόσον το Γενικό Δικαστήριο επιδίκασε στην ενάγουσα αντισταθμιστικούς τόκους επί ενός ποσού από ημερομηνία κατά την οποία δεν υπήρχε ακόμη οφειλή του ποσού αυτού προς την ενάγουσα.

____________