Sprawa C‑677/11

Doux Élevage SNC

i

Coopérative agricole UKL-ARREE

przeciwko

Ministère de l’Agriculture, de l’Alimentation, de la Pêche, de la Ruralité et de l’Aménagement du territoire

i

Comité interprofessionnel de la dinde française (CIDEF)

[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d’État (Francja)]

Artykuł 107 ust. 1 TFUE – Pomoc państwa – Pojęcie zasobów państwowych – Pojęcie możliwości przypisania środka państwu – Organizacje międzybranżowe sektora rolnego – Uznane organizacje – Działania wspólne uchwalane przez organizacje w interesie danego sektora – Finansowanie w drodze składek dobrowolnie ustanowionych przez wspomniane organizacje – Akt administracyjny, z tytułu którego składki te stały się obowiązkowe dla wszystkich przedsiębiorstw działających w danym sektorze rolnym

Streszczenie – wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 30 maja 2013 r.

1.        Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Pomoc z zasobów państwowych

(art. 107 ust. 1 TFUE)

2.        Pomoc przyznawana przez państwa – Pojęcie – Pomoc z zasobów państwowych – Decyzja organu władzy krajowej rozszerzająca na wszystkie należące do branży rolnej przedsiębiorstwa zakres stosowania porozumienia, które ustanawia składkę, która to składka staje się w ten sposób obowiązkowa, a której celem jest umożliwienie prowadzenia działań informacyjnych, promocyjnych, z zakresu stosunków zewnętrznych, zapewnienie jakości i badań oraz działań mających na celu obronę interesów danego sektora – Wyłączenie

(art. 107 ust. 1 TFUE)

1.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 24–28)

2.        Artykuł 107 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, iż decyzja organu władzy krajowej rozszerzająca na wszystkie należące do branży rolnej przedsiębiorstwa zakres stosowania porozumienia, które ustanawia składkę w ramach uznanej przez organ władzy krajowej organizacji międzybranżowej, która to składka staje się w ten sposób obowiązkowa, a której celem jest umożliwienie prowadzenia działań informacyjnych, promocyjnych, z zakresu stosunków zewnętrznych, zapewnienie jakości i badań oraz działań mających na celu obronę interesów danego sektora nie stanowi pomocy państwa.

W istocie organy krajowe nie mogą faktycznie przeznaczyć zasobów pochodzących z takich składek na wsparcie niektórych przedsiębiorstw. To zainteresowana organizacja międzybranżowa decyduje o przeznaczeniu tych zasobów, które są w całości poświęcone na określone przez nią samą cele. Podobnie zasoby te nie znajdują się stale pod kontrolą publiczną i nie znajdują się w dyspozycji organów państwowych.

Ponadto państwo działa wyłącznie jako instrument, który czyni obowiązkowymi składki ustanowione przez organizacje międzybranżowe dla zapewnienia realizacji celów, które organizacje te same określają. Zatem ani z uprawnienia państwa do uznania organizacji międzybranżowej, ani z uprawnienia tegoż państwa do rozszerzenia na wszystkie należące do danej branży przedsiębiorstwa zakresu stosowania porozumienia międzybranżowego nie można wywnioskować, że prowadzone przez organizację międzybranżową działania można przypisać państwu.

Wreszcie zasoby prywatne wykorzystywane przez organizacje międzybranżowe nie stają się zasobami publicznymi wyłącznie dlatego, że są wykorzystywane łącznie z kwotami pochodzącymi ewentualnie z budżetu państwa.

(por. pkt 36, 40, 41, 44, 45; sentencja)