Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Juzgado de lo Social nº 2 de Terrassa (Ισπανία) στις 14 Ιουλίου 2017– Elena Barba Giménez κατά Francisca Carrión Lozano

(Υπόθεση C-426/17)

Γλώσσα διαδικασίας: η ισπανική

Αιτούν δικαστήριο

Juzgado de lo Social nº 2 de Terrassa

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Ενάγουσα: Elena Barba Giménez

Εναγομένη: Francisca Carrión Lozano

Προδικαστικά ερωτήματα

Έχει η οδηγία 93/13/ΕΟΚ, σε συνδυασμό με την οδηγία 2005/29/ΕΚ, καθώς και με το άρθρο 47 του Χάρτη, την έννοια ότι δεν επιτρέπει εθνική ρύθμιση, όπως το άρθρο 35 του νόμου 1/2000, περί Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, κατά την οποία τα επιφορτισμένα με τη διαδικασία για την καταβολή των αμοιβών δικηγόρων και δικαστικών πληρεξουσίων (οι οποίες αποκαλούνται jura de cuentas) όργανα δεν μπορούν να ελέγξουν αυτεπαγγέλτως, πριν να εκδώσουν εκτελεστό τίτλο, εάν η συναφθείσα μεταξύ δικηγόρου και καταναλωτή σύμβαση περιέχει καταχρηστική ρήτρα ή αν υπήρξαν αθέμιτες εμπορικές πρακτικές;

Έχουν οι εγγεγραμμένοι στο μητρώο της υπηρεσίας δικαστικής αρωγής δικηγόροι (που αποκαλείται turno de oficio) την ιδιότητα του «εμπόρου» ή «επαγγελματία» κατά την έννοια του άρθρου 2, στοιχείο γ΄, της οδηγίας 93/13 ¹ και του άρθρου 2, στοιχείο β΄, της οδηγίας 2005/29 ² ; Εφαρμόζονται το άρθρο 6, παράγραφος 1, στοιχείο δʹ, και το άρθρο 7, παράγραφος 2, της οδηγίας 2005/29 στις περιπτώσεις στις οποίες οι αμοιβές των επαγγελματιών ρυθμίζονται από κανόνα δικαίου;

Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, έχει η οδηγία 2005/29/ΕΚ την έννοια ότι προσκρούει σε αυτήν ρύθμιση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 36 του Ley 1/1996, de 10 de enero, de Justicia Gratuita (νόμου 1/1996, της 10ης Ιανουαρίου 1996, περί του ευεργετήματος πενίας), η οποία καθιστά υποχρεωτική την εφαρμογή του νομίμως καθορισμένου καθεστώτος τιμών, ακόμα και όταν ο επαγγελματίας υποπίπτει σε παραλείψεις ή παραπλανητικές πράξεις όσον αφορά τον καθορισμό της τιμής των υπηρεσιών του;

Έχει το άρθρο 101 ΣΛΕΕ την έννοια ότι δεν επιτρέπει ρύθμιση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 36 του νόμου 1/1996, η οποία, εάν ευδοκιμήσει το ασκηθέν ένδικο βοήθημα, υπάγει την αμοιβή των δικηγόρων που παρέχουν υπηρεσίες στο πλαίσιο του συστήματος της παροχής δωρεάν νομικής συνδρομής σε πίνακα αμοιβών ο οποίος εγκρίνεται προηγουμένως από τους δικηγόρους αυτούς, χωρίς να μπορούν οι αρχές του κράτους μέλους να παρεκκλίνουν από αυτόν;

Πληροί η εν λόγω ρύθμιση τις προϋποθέσεις της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας του άρθρου 15, παράγραφος 3, της οδηγίας 2006/123;

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης την έννοια ότι δεν επιτρέπει ρύθμιση όπως η προβλεπόμενη στο άρθρο 36 του νόμου 1/1996, βάσει της οποίας ο δικαιούχος δωρεάν νομικής συνδρομής υποχρεούται, εάν ευδοκιμήσει το ασκηθέν ένδικο βοήθημα χωρίς να εκδοθεί απόφαση επί των δικαστικών εξόδων, να καταβάλει στον δικηγόρο την αμοιβή του βάσει πίνακα αμοιβών εγκριθέντος από επαγγελματικό σύλλογο, η δε αμοιβή αυτή υπερβαίνει το 50% του ετήσιου ύψους μιας κοινωνικοασφαλιστικής παροχής;

____________

¹     Οδηγία 93/13/ΕΟΚ του Συμβουλίου, της 5ης Απριλίου 1993, σχετικά με τις καταχρηστικές ρήτρες των συμβάσεων που συνάπτονται με καταναλωτές (ΕΕ 1993, L 95, σ. 29).

²     Οδηγία 2005/29/EK του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαΐου 2005, για τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές των επιχειρήσεων προς τους καταναλωτές στην εσωτερική αγορά και για την τροποποίηση της οδηγίας 84/450/ΕΟΚ του Συμβουλίου, των οδηγιών 97/7/ΕΚ, 98/27/ΕΚ, 2002/65/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και του κανονισμού (ΕΚ) 2006/2004 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου (ΕΕ 2005, L 149, σ. 22).