Language of document :

Skarga wniesiona w dniu 17 sierpnia 2017 r. – Komisja Europejska / Republika Włoska

(Sprawa C-498/17)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: G. Gattinara i E. Sanfrutos Cano, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Republika Włoska

Żądania strony skarżącej

Strona skarżąca wnosi do Trybunału o:

stwierdzenie, że nie podejmując wszystkich środków niezbędnych w celu doprowadzenia do zamknięcia w jak najkrótszym terminie, zgodnie z art. 7 lit. g) i art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów (Dz.U. L 182, s. 1), składowisk odpadów, które nie uzyskały zgodnie z art. 8 tej dyrektywy zezwolenia na kontynuację działania jak też nie podejmując środków niezbędnych w celu zapewnienia zgodności z wymogami przewidzianymi w cytowanej dyrektywie w odniesieniu do składowisk, które uzyskały zezwolenie na kontynuację działalności, z zastrzeżeniem wymogów, o których mowa w załączniku I pkt 1 do tejże dyrektywy, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 14 lit. b) zdanie drugie i art. 14 lit. c) tej dyrektywy w odniesieniu do następujących składowisk odpadów: 1) Avigliano (Loc. Serre Le Brecce); 2) Ferrandina (Loc. Venita); 3) Genzano di Lucania (Loc. Matinella); 4) Latronico (Loc. Torre); 5) Lauria (Loc. Carpineto); 6) Maratea (Loc. Montescuro); 7) Moliterno (Loc. Tempa La Guarella); 8) Potenza (Loc. Montegrosso-Pallareta: discarica la cui chiusura era prevista per il mese di settembre 2016); 9) Potenza (Loc. Montegrosso-Pallareta), discarica dichiarata come mai utilizzata; 10) Rapolla (Loc. Albero in Piano); 11) Roccanova (Loc. Serre); 12) Sant’Angelo Le Fratte (Loc. Farisi); 13) Campotosto (Loc. Reperduso); 14) Capistrello (Loc. Trasolero); 15) Francavilla (Valle Anzuca); 16) L’Aquila (Loc. Ponte delle Grotte); 17) Andria (D’Oria G.& C. s.n.c); 18) Canosa (CO.BE.MA); 19) Bisceglie (CO.GE.SER); 20) Andria (F.lli Acquaviva); 21) Trani (BAT-Igea s.r.l.); 22) Torviscosa (Società Caffaro);

stwierdzenie, że nie podejmując wszystkich środków niezbędnych w celu doprowadzenia do zamknięcia w jak najkrótszym terminie, zgodnie z art. 7 lit. g) i art. 13 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów, składowisk odpadów, które nie uzyskały zgodnie z art. 8 tej dyrektywy zezwolenia na kontynuację działania, Republika Włoska uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 14 lit. b) zdanie drugie tej dyrektywy w odniesieniu do następujących składowisk odpadów: 23) Atella (Loc. Cafaro); 24) Corleto Perticara (Loc. Tempa Masone); 25) Marsico Nuovo (Loc. Galaino); 26) Matera (Loc. La Martella); 27) Pescopagano (Loc. Domacchia); 28) Rionero in Volture (Loc. Ventaruolo); 29) Salandra (Loc. Piano del Governo); 30) San Mauro Forte (Loc. Priati); 31) Senise (Loc. Palomabara); 32) Tito (Loc. Aia dei Monaci); 33) Tito (Loc. Valle del Forno); 34) Capestrano (Loc. Tirassegno); 35) Castellalto (Loc. Colle Coccu); 36) Castelvecchio Calvisio (Loc. Termine); 37) Corfinio (Loc. Cannucce); 38) Corfinio (Loc. Case querceto); 39) Mosciano S. Angelo (Loc. Santa Assunta); 40) S. Omero (Loc. Ficcadenti); 41) Montecorvino Pugliano (Loc. Parapoti); 42) San Bartolomeo in Galdo (Loc. Serra Pastore); 43) Trivigano (ex Cava Zof); 44) Torviscosa (Loc. La Valletta);

obciążenie Republiki Włoskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Artykuł 14 dyrektywy Rady 1999/31/WE z dnia 26 kwietnia 1999 r. w sprawie składowania odpadów reguluje tzw. „istniejące” składowiska odpadów, czyli składowiska odpadów, które uzyskały już zezwolenie lub działały przed dniem 16 lipca 2001 r. – terminem transpozycji dyrektywy 1999/31/WE do prawa krajowego zgodnie z jej art. 18 ust. 1. W odniesieniu do takich składowisk, art. 14 dyrektywy 1999/31/WE stanowi, że do dnia 16 lipca 2009 r. właściwe władze państwa członkowskiego podejmują niezbędne prace w celu zagospodarowania składowiska w celu zapewnienia jego zgodności z wymogami ustanowionymi w dyrektywie [art. 14, lit. c) dyrektywy] lub ostatecznego zamknięcia składowiska [art. 14 lit. b) zdanie drugie dyrektywy].

Komisja twierdzi, że z informacji przekazanych przez Republikę Włoską w postępowaniu poprzedzającym wniesienie skargi wynika, że żadne z tych dwóch zobowiązań nie zostało wypełnione w odniesieniu do 44 istniejących składowisk odpadów, w rezultacie czego Republika Włoska w odniesieniu do tych składowisk odpadów uchybiła zobowiązaniom, o których mowa w art. 14 lit. b) zdanie drugie i art. 14 lit. c) dyrektywy 1999/31/WE.

____________