Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 26 Σεπτεμβρίου 2017 – UAB „Bene Factum“ κατά Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
(Υπόθεση C-567/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική
Αιτούν δικαστήριο
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα και αναιρεσείουσα: UAB „Bene Factum“
Καθής και αναιρεσίβλητη: Valstybinė mokesčių inspekcija prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχει το άρθρο 27, παράγραφος 1, στοιχείο β´, της οδηγίας 92/83/ΕΟΚ1 του Συμβουλίου, της 19ης Οκτωβρίου 1992, για την εναρμόνιση των διαρθρώσεων των ειδικών φόρων κατανάλωσης που επιβάλλονται στην αλκοόλη και τα αλκοολούχα ποτά, την έννοια ότι αυτό εφαρμόζεται σε οποιαδήποτε προϊόντα τα οποία δεν προορίζονται για ανθρώπινη κατανάλωση σύμφωνα με τον βασικό (άμεσο) προορισμό τους (κατανάλωση), ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι ορισμένα άτομα καταναλώνουν καλλυντικά και προϊόντα ατομικής περιποιήσεως, όπως τα επίμαχα, ως αλκοολούχα ποτά, με σκοπό να περιέλθουν σε κατάσταση μέθης;
Επηρεάζεται η απάντηση στο πρώτο ερώτημα από το ότι το πρόσωπο που εισήγαγε τα επίμαχα προϊόντα από ένα κράτος μέλος γνώριζε ότι τα προϊόντα αυτά, τα οποία περιείχαν μετουσιωμένη αιθυλική αλκοόλη, παρασκευάστηκαν κατόπιν παραγγελίας του και διατέθηκαν (πωλήθηκαν) στους τελικούς καταναλωτές στη Λιθουανία από τρίτους, καταναλώνονται από ορισμένα άτομα ως αλκοολούχα ποτά και, επομένως, προέβη στην παρασκευή και επισήμανση των προϊόντων αυτών έχοντας υπόψη του το εν λόγω γεγονός, με σκοπό να πωλήσει όσο το δυνατόν περισσότερα από αυτά;
____________
1 ΕΕ 1992, L 316, σ. 21.