Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 16 lutego 2017 r. w sprawie T-706/14., Holistic Innovation Institute / REA, wniesione w dniu 2 maja 2017 r. przez Holistic Innovation Institute, S.L.U.
(Sprawa C-241/17 P)
Język postępowania: hiszpański
Strony
Wnoszący odwołanie: Holistic Innovation Institute, S.L.U (przedstawiciel: J.J. Marín López, abogado)
Druga strona postępowania: Agencja Wykonawcza ds. Badań Naukowych (REA)
Żądania wnoszącego odwołanie
Uchylenie wyroku Sądu (piąta izba) z dnia 16 lutego 2017 r, Holistic Innovation Institute/REA, T-706/14, EU:T:2017:89.
Stwierdzenie nieważności decyzji dyrektora Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych z dnia 24 lipca 2014 r. [ARES (2014) 2461172] kończącej negocjacje z Holistic Innovation Institute, S.L.U. i wykluczającej ją z uczestnictwa w europejskich projektach Inachus i ZONeSEC
Przyznanie odszkodowania na rzecz Holistic Innovation Institute, S.L.U na zasadach określonych w pkt 177 odwołania.
Zarzuty i główne argumenty
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku stwierdzono, iż REA miała kompetencję i nie przekroczyła granic zadań powierzonych jej w związku z zarządzaniem siódmym programem ramowym oceniając zdolności Holistic Innovation Institute i wykluczając ją z uczestnictwa w negocjacjach w projektach Inachus i ZONeSEC (pkt 39 zaskarżonego wyroku).
Naruszenie prawa polegające na interpretacji pkt 2.2.2 ust. 1 załącznika do decyzji 2012/838 w ten sposób, że REA może wykluczyć Holistic Innovation Institute z negocjacji w ramach projektów Inachus i ZONeSEC (pkt 126 zaskarżonego wyroku).
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku zaskarżoną decyzję uznano za zasadną (pkt 67 zaskarżonego wyroku), pomimo iż decyzja ta odsyła w ramach uzasadnienia po pierwsze do decyzji Komisji z dnia 13 marca 2014 r. [ARES (2014) 710158], która wyklucza wnoszącą odwołanie z uczestnictwa w projekcie eDIGIREGION (pkt 57 i 60-62 zaskarżonego wyroku) i po drugie do końcowych sprawozdań z audytów 11-INFS-025 i 11-BA119-016 (pkt 63 i 64 zaskarżonego wyroku), podczas gdy zarówno decyzja Komisji z dnia 13 marca 2014 r. [ARES (2014) 710158] jak też końcowe sprawozdania z audytów 11-INFS-025 i 11-BA119-016 były przedmiotem skarg o stwierdzenie nieważności.
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku przeinaczono ocenę przedstawionych dowodów stwierdzając, że REA „wielokrotnie” żądała od wnoszącej odwołanie określonych informacji (pkt 75 zaskarżonego wyroku), że „powtórzyła swe żądanie” w piśmie z dnia 14 maja 2014 r. (pkt 78 zaskarżonego wyroku) i że „pomiędzy REA i wnoszącą odwołanie wielokrotnie doszło do wymiany pism” (pkt 118 zaskarżonego wyroku).
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku przeinaczono ocenę przedstawionych dowodów poprzez odesłanie w jego pkt 8, 77 i 78 do nieistniejącego dokumentu, którego brak było w aktach sprawy.
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku stwierdzono zasadność zaskarżonej decyzji (pkt 80, 84, 94, 108 i 127 zaskarżonego wyroku), podczas gdy zaskarżona decyzja narusza pkt 2.2.2 załącznika do decyzji 2012/838 ponieważ odchodzi od pozytywnej oceny niezależnych zewnętrznych oceniających dotyczącej zdolności operacyjnych wnoszącej odwołanie „bez silnej i dobrze uzasadnionej argumentacji”.
Naruszenie prawa polegające na braku uzasadnienia zaskarżonego wyroku w części, w której stwierdza się w nim że „skarżąca [wnosząca odwołanie] nie przedstawiła żadnego dowodu pozwalającego podważyć rozumowanie [REA]” (pkt 58 zaskarżonego wyroku) i że jej pismo z dnia 2 czerwca 2014 r. dołączone do załącznika A26 do skargi „powtarzało część informacji znajdujących się w dokumencie wyjaśniającym wspomnianym w pkt 8 powyżej jednakże bez przedstawiania szczególnych informacji żądanych przez REA, wymienionych w pkt 7, 9 i 10 powyżej”.
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku stwierdzono, iż harmonogram przewidziany w upoważnieniach negocjacyjnych przewidywał zakończenie negocjacji „w sposób orientacyjny” (pkt 130 zaskarżonego wyroku).
Naruszenie prawa polegające na tym, że w zaskarżonym wyroku błędnie stwierdzono, że nie przysługuje odszkodowanie za szkody i zadośćuczynienie za krzywdy poniesione w wyniku wydania zaskarżonej decyzji (pkt 147, 148 i 150 zaskarżonego wyroku).
____________