Υπόθεση T‑100/15
Dextro Energy GmbH & Co. KG
κατά
Ευρωπαϊκής Επιτροπής
«Προστασία των καταναλωτών – Κανονισμός (ΕΚ) 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθενείας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Άρνηση εγκρίσεως ορισμένων ισχυρισμών παρά τη θετική γνώμη της EFSA – Αναλογικότητα – Ίση μεταχείριση – Υποχρέωση αιτιολογήσεως»
Περίληψη – Απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (πέμπτο τμήμα)
της 16ης Μαρτίου 2016
1. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Καταχώριση στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών – Γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων – Δεσμευτικότητα για την Επιτροπή – Δεν υφίσταται
(Κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 17 και άρθρα 6 § 1, 13 § 3, 16 § 3 και 18 §§ 3 έως 5)
2. Ένδικη διαδικασία – Εισαγωγικό δικόγραφο – Τυπικά στοιχεία – Συνοπτική έκθεση των προβαλλόμενων λόγων – Αφηρημένη επίκληση – Απαράδεκτο
(Οργανισμός του Δικαστηρίου, άρθρα 21, εδ. 1, και 53, εδ. 1· Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 44 § 1, στοιχείο γʹ)
3. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Καταχώριση στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών – Εξουσία εκτιμήσεως της Επιτροπής – Δικαστικός έλεγχος – Όρια
(Κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 18 § 4)
4. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Καταχώριση στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών – Κριτήρια εκτιμήσεως – Συνεκτίμηση των γενικώς αποδεκτών αρχών της διατροφής και της υγείας – Επιτρέπεται
(Κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογικές σκέψεις 14 και 18 και άρθρο 18 § 4)
5. Πράξεις των οργάνων – Αιτιολόγηση – Υποχρέωση – Έκταση – Συνεκτίμηση διευκρινίσεων που παρασχέθηκαν επί μιας έχουσας επαρκή χαρακτήρα αιτιολογίας κατά τη διάρκεια της ένδικης διαδικασίας – Επιτρέπεται
(Άρθρο 296 ΣΛΕΕ)
6. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Ισχυρισμοί για τα ευεργετικά αποτελέσματα της συμβολής της γλυκόζης στον μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας – Γνώμη της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων με την οποία διαπιστώνεται ότι για να μπορεί ένα τρόφιμο να φέρει τον ισχυρισμό αυτό πρέπει να αποτελεί σημαντική πηγή γλυκόζης – Άρνηση εγκρίσεως εκ μέρους της Επιτροπής ώστε να μην ενθαρρύνεται η κατανάλωση σακχάρων – Επιτρέπεται
(Κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογικές σκέψεις 10 και 19 και άρθρα 13 § 3 και 18 § 4)
7. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Προϋποθέσεις χρήσεως των εν λόγω ισχυρισμών – Απαγόρευση των ψευδών, διφορούμενων ή παραπλανητικών ισχυρισμών –Εκτίμηση των ισχυρισμών με βάση την αντίληψη του οικείου κοινού – Συνεκτίμηση της προθέσεως που είχε ο παραγωγός –Αποκλείεται
(Κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, αιτιολογική σκέψη 16 και άρθρο 3, εδ. 2, στοιχείο αʹ)
8. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Αναλογικότητα – Περιεχόμενο
(Άρθρο 5 § 4 ΣΕΕ)
9. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Καταχώριση στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών – Εφαρμογή της νομολογίας σχετικά με τη χρήση κατάλληλης επισημάνσεως αντί για απαγόρευση της διαφημίσεως χάριν προστασίας των καταναλωτών – Δεν χωρεί
(Άρθρο 95 ΕΚ· άρθρα 114 § 3 ΣΛΕΕ και 168 § 1 ΣΛΕΕ· κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρο 18 § 4· κανονισμός 2015/8 της Επιτροπής)
10. Προσέγγιση των νομοθεσιών – Ισχυρισμοί επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα – Κανονισμός 1924/2006 – Ισχυρισμοί υγείας εξαιρουμένων όσων αφορούν τη μείωση του κινδύνου εκδήλωσης ασθένειας και την ανάπτυξη και υγεία των παιδιών – Άρνηση εγκρίσεως ισχυρισμού υγείας για τα ευεργετικά αποτελέσματα της συμβολής της γλυκόζης στον μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας – Δυσανάλογος περιορισμός των δικαιωμάτων ελευθερίας και ασφάλειας καθώς και επιχειρηματικής ελευθερίας – Δεν υφίσταται
(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρα 6 και 16· κανονισμός 1924/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, άρθρα 1 § 2 και 18 § 4)
11. Ένδικη διαδικασία – Προβολή νέων ισχυρισμών κατά τη διάρκεια της διαδικασίας – Λόγος που προβάλλεται για πρώτη φορά με το υπόμνημα απαντήσεως – Απαράδεκτο
(Κανονισμός Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, άρθρο 48 § 2, εδ. 1)
12. Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Αρχές – Ίση μεταχείριση – Έννοια
13. Πράξεις των οργάνων – Αιτιολόγηση – Υποχρέωση – Έκταση – Κανονισμός με τον οποίο δεν εγκρίνεται ισχυρισμός υγείας που διατυπώνεται για τα τρόφιμα
(Άρθρο 296, εδ. 2, ΣΛΕΕ· κανονισμός 2015/8 της Επιτροπής)
1. Τίποτε δεν επιτρέπει να συναχθεί υποχρέωση της Επιτροπής να συμπεριλάβει ισχυρισμούς υγείας των οποίων έχει ζητηθεί η καταχώριση στον κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών ο οποίος προβλέπεται στο άρθρο 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, απλώς και μόνο διότι η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA) διατύπωσε θετικές γνώμες. Απεναντίας, μολονότι, κατά την αιτιολογική σκέψη 17 του εν λόγω κανονισμού, η επιστημονική τεκμηρίωση θα πρέπει να αποτελεί τον κύριο παράγοντα που λαμβάνεται υπόψη στη χρήση ισχυρισμών υγείας, στο πλαίσιο της εκδόσεως αποφάσεως σύμφωνα με το άρθρο 18, παράγραφος 4, του κανονισμού 1924/2006, η Επιτροπή οφείλει να λάβει επίσης υπόψη κάθε συναφή διάταξη του δικαίου της Ένωσης και άλλους θεμιτούς παράγοντες που αφορούν το υπό εξέταση θέμα. Εξάλλου, το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει την απόφαση της EFSA επιβεβαιώνεται από το άρθρο 18, παράγραφος 5, του εν λόγω κανονισμού κατά το οποίο η έγκριση ενός ισχυρισμού υγείας είναι δυνατή και στην περίπτωση που η EFSA διατυπώσει γνώμη κατά της καταχώρισης του ισχυρισμού αυτού στον προβλεπόμενο στο άρθρο 13, παράγραφος 3, του ως άνω κανονισμού κατάλογο.
Συναφώς, η εξέταση της EFSA έχει μόνο περιορισμένο εύρος. Βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 3, δεύτερο εδάφιο, του κανονισμού 1924/2006, σε συνδυασμό με το άρθρο 16, παράγραφος 3, του ίδιου κανονισμού, για την προετοιμασία της γνώμης της, η EFSA οφείλει απλώς να ελέγξει αν ο ισχυρισμός επί θεμάτων υγείας αποδεικνύεται από επιστημονικά στοιχεία και αν η διατύπωσή του είναι σύμφωνη με τα κριτήρια του κανονισμού 1924/2006. Ιδίως, από ουσιαστικής απόψεως, η EFSA οφείλει να επαληθεύσει ότι οι ισχυρισμοί επί θεμάτων υγείας βασίζονται σε γενικώς αποδεκτά επιστημονικά στοιχεία και τεκμηριώνονται από τα στοιχεία αυτά, σύμφωνα με το άρθρο 6, παράγραφος 1, του εν λόγω κανονισμού.
(βλ. σκέψεις 25, 39)
2. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 29, 92)
3. Όταν η Επιτροπή αποφαίνεται επί αιτήσεως εγκρίσεως ισχυρισμού υγείας επί τη βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 4, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, πρέπει να της αναγνωρισθεί ευρεία εξουσία εκτιμήσεως σε τομέα στον οποίο καλείται να προβεί σε σύνθετες εκτιμήσεις και σε επιλογές πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής φύσεως. Υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο έλεγχος του δικαστή της Ένωσης περιορίζεται στην εξέταση του αν κατά την άσκηση αυτής της εξουσίας εκτιμήσεως υπήρξε πρόδηλη πλάνη ή κατάχρηση εξουσίας ή ακόμη αν η Επιτροπή υπερέβη προδήλως τα όρια της διακριτικής της ευχέρειας. Ειδικότερα, σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ο δικαστής της Ένωσης δεν μπορεί να υποκαταστήσει με τη δική του εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων επιστημονικής και τεχνικής φύσεως την εκτίμηση των θεσμικών οργάνων, που είναι τα μόνα στα οποία η Συνθήκη ΛΕΕ έχει αναθέσει την αποστολή αυτή.
Ομοίως, σχετικά με τον έλεγχο της αναλογικότητας, η νομιμότητα μέτρου που λαμβάνεται στον τομέα αυτόν θίγεται μόνον όταν το εν λόγω μέτρο είναι προδήλως ακατάλληλο σε σχέση με τον επιδιωκόμενο από την Επιτροπή σκοπό. Εξάλλου, εφόσον η εξουσία εκτιμήσεως που διαθέτουν οι αρμόδιες αρχές, όσον αφορά το ζήτημα του καθορισμού της δέουσας ισορροπίας μεταξύ της ελευθερίας εκφράσεως και του σκοπού προστασίας της υγείας, ποικίλλει για κάθε ένα από τους σκοπούς που δικαιολογούν τον περιορισμό του δικαιώματος αυτού και ανάλογα με τη φύση των εμπλεκόμενων δραστηριοτήτων, πρέπει επίσης να αναγνωρισθεί στην Επιτροπή ευρεία εξουσία εκτιμήσεως σε ότι αφορά ειδικά την εμπορική χρήση της ελευθερίας εκφράσεως, ιδίως σε διαφημιστικά μηνύματα.
(βλ. σκέψεις 30, 31, 80, 81)
4. Δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι οι γενικώς αποδεκτές αρχές της διατροφής και της υγείας τις οποίες συνεκτίμησε η Επιτροπή συνιστούν θεμιτό και συναφή παράγοντα για την επίλυση του ζητήματος αν οι ισχυρισμοί υγείας μπορούν να εγκριθούν βάσει του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα. Ειδικότερα, η συνεκτίμηση των αρχών αυτών χρησιμεύει για την εξασφάλιση υψηλού επιπέδου προστασίας του καταναλωτή. Το ότι οι γενικώς αποδεκτές αρχές της διατροφής και της υγείας είναι συναφείς σε ό,τι αφορά την εξέταση του ζητήματος αν ισχυρισμός υγείας μπορεί να εγκριθεί επισημαίνεται εξάλλου από τον νομοθέτη της Ένωσης στην αιτιολογική σκέψη 18 του κανονισμού 1924/2006, κατά την οποία οι ισχυρισμοί υγείας δεν θα πρέπει να διατυπώνονται εάν είναι ασύμβατοι προς τις αρχές αυτές.
(βλ. σκέψη 34)
5. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 46)
6. Στο πλαίσιο αιτήσεως καταχωρίσεως ισχυρισμού υγείας στον προβλεπόμενο στο άρθρο 13, παράγραφος 3, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, κατάλογο των επιτρεπόμενων ισχυρισμών, όταν η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων διατυπώνει γνώμες βάσει των οποίων ένα τρόφιμο, για να μπορεί να φέρει τον επίμαχο ισχυρισμό υγείας, πρέπει να αποτελεί σημαντική πηγή γλυκόζης, η Επιτροπή δεν υποπίπτει σε πλάνη καθόσον κρίνει ότι η χρήση του ισχυρισμού αυτού ενθαρρύνει την κατανάλωση σακχάρων. Ειδικότερα, όπως διαπιστώθηκε στην αιτιολογική σκέψη 10 του εν λόγω κανονισμού, τα τρόφιμα που προωθούνται με ισχυρισμούς ενδέχεται να δώσουν στον καταναλωτή την εντύπωση ότι έχουν περισσότερα θρεπτικά, φυσιολογικά ή άλλα πλεονεκτήματα για την υγεία από παρόμοια ή άλλα προϊόντα στα οποία δεν έχουν προστεθεί τέτοιες θρεπτικές ουσίες και άλλες ουσίες. Αυτό ενδέχεται να ενθαρρύνει τον καταναλωτή να κάνει επιλογές οι οποίες επηρεάζουν άμεσα τη συνολική πρόσληψη μεμονωμένων θρεπτικών και άλλων ουσιών κατά τρόπο αντίθετο προς τις επιστημονικές συστάσεις. Όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 19 του κανονισμού 1924/2006, η προσθήκη ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής και υγείας προσδίδει θετική εικόνα στα τρόφιμα που φέρουν τους ισχυρισμούς αυτούς.
(βλ. σκέψη 55)
7. Κατά το άρθρο 3, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, η χρήση των ισχυρισμών επί θεμάτων διατροφής και υγείας δεν πρέπει να είναι ψευδής, διφορούμενη ή παραπλανητική. Όπως προκύπτει από την αιτιολογική σκέψη 16 του εν λόγω κανονισμού, προκειμένου να κριθεί αν ένας ισχυρισμός είναι παραπλανητικός ή όχι, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι προσδοκίες που τεκμαίρεται ότι έχει σχετικά με την εν λόγω ένδειξη ο μέσος καταναλωτής που έχει τη συνήθη πληροφόρηση και είναι ευλόγως προσεκτικός και ενημερωμένος.
Πρέπει να θεωρηθούν ως στερούμενοι πληρότητας και κατά συνέπεια διφορούμενοι και παραπλανητικοί ισχυρισμοί υγείας που αναφέρονται στη συμβολή της γλυκόζης στον μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας και οι οποίοι προβάλλουν ορισμένη ιδιότητα βελτιώσεως του εν λόγω μεταβολισμού παραγωγής ενέργειας, ενώ αποσιωπούν το γεγονός ότι, ανεξάρτητα από τη φυσιολογική λειτουργία του μεταβολισμού παραγωγής ενέργειας, πάντως δεν αποκλείονται, ούτε καν περιορίζονται, κίνδυνοι τους οποίους ενέχει η αυξημένη κατανάλωση σακχάρων. Προβάλλοντας μόνο τα ευεργετικά αποτελέσματα για τον μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας, τέτοιοι ισχυρισμοί υγείας είναι ικανοί να ενθαρρύνουν την κατανάλωση σακχάρων και, εν τέλει, να αυξήσουν τους κινδύνους τους οποίους ενέχει η υπερβολική κατανάλωση σακχάρων για την υγεία των καταναλωτών. Εξάλλου, το κατά πόσον ο παραγωγός γνώριζε τις συστάσεις των εθνικών και διεθνών αρχών για μείωση της καταναλώσεως σακχάρων δεν παίζει κάποιο ρόλο όσον αφορά τη διαπίστωση ότι οι εν λόγω ισχυρισμοί είναι διφορούμενοι και παραπλανητικοί. Ομοίως, η διαπίστωση του παραπλανητικού χαρακτήρα, κατά την έννοια του άρθρου 3, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 1924/2006, δεν εξαρτάται από το αν ο παραγωγός ενήργησε γνωρίζοντας τον χαρακτήρα αυτό ή αν έστω ενήργησε ηθελημένα.
(βλ. σκέψεις 65, 66, 68, 71)
8. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 79)
9. Μολονότι από τη νομολογία προκύπτει ότι, σε περίπτωση εθνικής απαγορεύσεως διαφημίσεως, η προστασία των καταναλωτών θα μπορούσε να εξασφαλίζεται επαρκώς με κατάλληλη υποχρέωση σημάνσεως όπως είναι επί παραδείγματι η επισήμανση διά της οποίας εξασφαλίζεται η διαφάνεια όσον αφορά τις πραγματοποιούμενες στους καταναλωτές προσφορές, εντούτοις η νομολογία αυτή αφορά εθνικά μέτρα ως προς τα οποία δεν έχει χωρήσει εναρμόνιση. Τούτο δεν ισχύει όμως όσον αφορά κανονισμό της Επιτροπής με τον οποίο δεν εγκρίνονται ορισμένοι ισχυρισμοί υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα και ο οποίος έχει ως νομική βάση το άρθρο 18, παράγραφος 4, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, δεδομένου ότι ο κανονισμός αυτός στηρίζεται στο άρθρο 95 ΕΚ κατά το οποίο ο νομοθέτης εκδίδει τα μέτρα τα σχετικά με την προσέγγιση των νομοθετικών, κανονιστικών και διοικητικών διατάξεων των κρατών μελών που έχουν ως αντικείμενο την εγκαθίδρυση και τη λειτουργία της εσωτερικής αγοράς. Συναφώς, το άρθρο 168, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, ΣΛΕΕ προβλέπει ότι κατά τον καθορισμό και την εφαρμογή όλων των πολιτικών και δράσεων της Ένωσης εξασφαλίζεται υψηλού επιπέδου προστασία της υγείας του ανθρώπου και το άρθρο 95, παράγραφος 3, ΕΚ καθώς και το άρθρο 114, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ επιτάσσουν ρητώς όπως, στο πλαίσιο της πραγματοποιούμενης εναρμονίσεως, κατοχυρώνεται υψηλό επίπεδο προστασίας της υγείας του ανθρώπου.
(βλ. σκέψεις 89, 90)
10. Μολονότι η απαγόρευση των ισχυρισμών υγείας σχετικά με τα ευεργετικά αποτελέσματα της συμβολής της γλυκόζης στον μεταβολισμό παραγωγής ενέργειας στην οποία προβαίνει η Επιτροπή επί τη βάσει του άρθρου 18, παράγραφος 4, του κανονισμού 1924/2006, σχετικά με τους ισχυρισμούς επί θεμάτων διατροφής και υγείας που διατυπώνονται για τα τρόφιμα, επιβάλλει ορισμένους περιορισμούς στην επαγγελματική δραστηριότητα του αιτούντος ως προς συγκεκριμένο ζήτημα, πάντως ο σεβασμός των ελευθεριών αυτών διασφαλίζεται ως προς τις ουσιώδεις πτυχές τους. Ειδικότερα, το μέτρο με το οποίο επιβάλλεται μια τέτοια απαγόρευση ουδόλως απαγορεύει την παραγωγή και εμπορία ή τη διαφήμιση των προϊόντων του αιτούντος, δεδομένου ότι το μέτρο αυτό περιορίζεται, δυνάμει του άρθρου 1, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού, στη θέση ορίων όσον αφορά την επισήμανση, την παρουσίαση και τη διαφήμιση των εν λόγω τροφίμων χάριν προστασίας της δημόσιας υγείας που συνιστά σκοπό γενικού συμφέροντος ικανό να δικαιολογήσει τον περιορισμό μιας θεμελιώδους ελευθερίας. Έτσι, η άρνηση εγκρίσεως ισχυρισμών υγείας ουδόλως θίγει την ίδια την υπόσταση των ελευθεριών που αναγνωρίζονται στα άρθρα 6 και 16 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και πρέπει να θεωρηθεί συμβατή με την απαίτηση για συγκερασμό μεταξύ των διαφόρων εχόντων εφαρμογή θεμελιωδών δικαιωμάτων και για ορθή εξισορρόπηση των δικαιωμάτων αυτών.
(βλ. σκέψη 93)
11. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 95)
12. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψη 99)
13. Βλ. το κείμενο της αποφάσεως.
(βλ. σκέψεις 123-125)