Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως, την οποία υπέβαλε το Cour du travail de Bruxelles (Βέλγιο) στις 31 Οκτωβρίου 2013 – Centre public d'action sociale d'Ottignies-Louvain-La-Neuve κατά Moussa Abdida
(Υπόθεση C-562/13)
Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική
Αιτούν δικαστήριο
Cour du travail de Bruxelles
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Εκκαλούν: Centre public d'action sociale d'Ottignies-Louvain-La-Neuve
Εφεσίβλητος: Moussa Abdida
Προδικαστικά ερωτήματα
Έχουν οι οδηγίες 2004/83/EΚ1 , 2005/85/EΚ2 και 2003/9/EΚ3 την έννοια ότι το κράτος μέλος η νομοθεσία του οποίου προβλέπει ότι αλλοδαπός που «πάσχει από ασθένεια που συνεπάγεται πραγματικό κίνδυνο για τη ζωή του ή τη φυσική του ακεραιότητα ή κίνδυνο απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχειρίσεως οσάκις δεν υπάρχει κατάλληλη θεραπεία στη χώρα καταγωγής του», δικαιούται την επικουρική προστασία, κατά την έννοια του άρθρου 15, στοιχείο β΄ της οδηγίας 2004/83/EΚ, υποχρεούται
να προβλέπει αίτηση αναστολής κατά της διοικητικής αποφάσεως περί μη παροχής δικαιώματος διαμονής και/ ή η επικουρική προστασία και διατάσσεται η απέλασή του από την επικράτεια,
να αναλαμβάνει, είτε στο πλαίσιο καθεστώτος κοινωνικής αρωγής είτε στο πλαίσιο μέτρων υποδοχής, την κάλυψη των στοιχειωδών του αναγκών πλην των ιατρικών, έως ότου εκδοθεί απόφαση επί της προσφυγής κατά της εν λόγω διοικητικής αποφάσεως;
Σε περίπτωση αποφατικής απαντήσεως, έχει ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και ιδίως, τα άρθρα 1 έως 3 (ανθρώπινη αξιοπρέπεια, δικαίωμα στη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα), το άρθρο 4 (απαγόρευση της απάνθρωπης ή εξευτελιστικής μεταχείρισης), το άρθρο 19, παράγραφος 2 (δικαίωμα μη απελάσεως σε κράτος στο οποίο υφίσταται σοβαρός κίνδυνος απάνθρωπης και εξευτελιστικής μεταχειρίσεως), τα άρθρα 20 και 21 (ισότητα και απαγόρευση διακρίσεων ως προς άλλες κατηγορίες αιτούντων επικουρική προστασία) και/ή το άρθρο 47 (δικαιώματος πραγματικής προσφυγής) την έννοια ότι το κράτος μέλος που μεταφέρει στην εσωτερική του έννομη τάξη τις οδηγίες 2004/83/EΚ, 2005/85/EΚ και 2003/9/EΚ υποχρεούται να προβλέπει αίτηση αναστολής και να καλύπτει τις στοιχειώδεις ανάγκες που μνημονεύθηκαν στο πρώτο ερώτημα;