Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Työtuomioistuin (Finlandia) w dniu 24 października 2017 r. – Terveys- ja sosiaalialan neuvottelujärjestö (TSN) ry/Hyvinvointialan liitto ry
(Sprawa C-609/17)
Język postępowania: fiński
Sąd odsyłający
Työtuomioistuin (Finlandia)
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Terveys- ja sosiaalialan neuvottelujärjestö (TSN) ry
Strona pozwana: Hyvinvointialan liitto ry
Uczestnik: Fimlab Laboratoriot Oy
Pytania prejudycjalne
Czy art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy1 sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl którego pracownik, który na początku albo w części urlopu jest niezdolny do pracy, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia urlopu przypadającego w okresie corocznego urlopu, jeżeli nieprzeniesienie urlopu wynikającego z układu zbiorowego nie zmniejsza prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?
Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wywołuje bezpośrednie skutki prawne w odniesieniu do stosunku pracy między prywatnymi podmiotami prawa, tj. bezpośredni skutek horyzontalny?
Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej chroni nabyty urlop, jeżeli okres urlopu przekracza przewidziany w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE minimalny wymiar czterech tygodni corocznego urlopu, i czy ten przepis Karty praw podstawowych sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl których pracownik, który na początku lub w trakcie corocznego urlopu lub jego części jest niezdolny do pracy, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia urlopu przysługującego mu zgodnie z układem zbiorowym przypadającego w okresie corocznego urlopu, jeżeli nieprzeniesienie urlopu wynikającego z układu zbiorowego nie zmniejsza prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?
____________
1 Dz.U. 2003, L 299, s. 9