Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Työtuomioistuin (Finlandia) w dniu 24 października 2017 r. – Auto- ja Kuljetusalan Työntekijäliitto AKT ry/Satamaoperaattorit ry
(Sprawa C-610/17)
Język postępowania: fiński
Sąd odsyłający
Työtuomioistuin
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Auto- ja Kuljetusalan Työntekijäliitto AKT ry
Strona pozwana: Satamaoperaattorit ry
Uczestnik: Kemi Shipping Oy
Pytania prejudycjalne
Czy art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy1 sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl których pracownik, którego niezdolność do pracy związana z chorobą rozpoczyna się w trakcie corocznego urlopu lub jego części, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia pierwszych sześciu dni niezdolności do pracy przypadających w okresie corocznego urlopu, jeżeli te dni karencji nie zmniejszają prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?
Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej wywołuje bezpośrednie skutki prawne w odniesieniu do stosunku pracy między prywatnymi podmiotami prawa, tj. bezpośredni skutek horyzontalny?
Czy art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej chroni nabyty urlop, jeżeli okres urlopu przekracza przewidziany w art. 7 ust. 1 dyrektywy 2003/88/WE minimalny wymiar czterech tygodni corocznego urlopu, i czy ten przepis Karty praw podstawowych sprzeciwia się krajowemu przepisowi układu zbiorowego lub jego wykładni, w myśl których pracownik, którego niezdolność do pracy związana z chorobą rozpoczyna się w trakcie corocznego urlopu lub jego części, mimo złożenia wniosku nie ma prawa do przeniesienia pierwszych sześciu dni niezdolności do pracy przypadających w okresie corocznego urlopu, jeżeli te dni karencji nie zmniejszają prawa pracownika do czterech tygodni corocznego urlopu?
____________
1 Dz.U. 2003, L 299, s. 9.