Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 10 Ιουλίου 2017 – Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας κατά Touring Tours und Travel GmbH
(Υπόθεση C-412/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesverwaltungsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Καθής και αναιρεσείουσα: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Προσφεύγουσα και αναιρεσίβλητη: Touring Tours und Travel GmbH
Προδικαστικά ερωτήματα
Αποκλείουν τα άρθρα 67, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και 22, 23 του κανονισμού (ΕΕ) 2016/399 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 9ης Μαρτίου 2016, περί κώδικα της Ένωσης σχετικά με το καθεστώς διέλευσης προσώπων από τα σύνορα (κώδικας συνόρων του Σένγκεν) 1 , εθνική ρύθμιση κράτους μέλους η οποία υποχρεώνει, κατ’ αποτέλεσμα, τις επιχειρήσεις εκμεταλλεύσεως λεωφορείων τακτικών επιβατικών γραμμών διερχόμενων από εσωτερικά σύνορα του Σένγκεν να ελέγχουν τα απαιτούμενα για τη διέλευση των συνόρων έγγραφα των επιβατών τους πριν από τη διέλευση εσωτερικών συνόρων, ώστε να αποτρέπεται η μεταφορά αλλοδαπών χωρίς διαβατήριο και τίτλο διαμονής στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας;
Ειδικότερα:
α) Συνιστά ή εξομοιούται με συνοριακό έλεγχο προσώπων στα εσωτερικά σύνορα κατά την έννοια του άρθρου 22 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν η γενική υποχρέωση εκ του νόμου ή η υποχρέωση που επιβάλλουν οι αρχές σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις μεταφορών, η οποία συνίσταται στη μη μεταφορά αλλοδαπών στο ομοσπονδιακό έδαφος, εάν δεν διαθέτουν το απαιτούμενο διαβατήριο ή απαιτούμενο τίτλο διαμονής, και μπορεί να εκπληρωθεί μόνον διά του ελέγχου εκ μέρους των επιχειρήσεων μεταφορών των απαιτούμενων για τη διέλευση των συνόρων εγγράφων όλων των επιβατών πριν από τη διέλευση των εσωτερικών συνόρων;
β) Πρέπει η επιβολή των προαναφερθεισών (υπό 1) υποχρεώσεων να κρίνεται με βάση το άρθρο 23, στοιχείο α΄, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, μολονότι οι μεταφορείς δεν ασκούν «αστυνομικές αρμοδιότητες» κατά την έννοια της εν λόγω διατάξεως και η υποχρέωση ελέγχου που τους επιβάλλουν οι δημόσιες αρχές δεν τους εξουσιοδοτεί τυπικώς να ασκήσουν αρμοδιότητες δημόσιας εξουσίας;
γ) Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 1β: συνιστούν οι έλεγχοι που απαιτείται να διενεργούν οι επιχειρήσεις μεταφορών, λαμβανομένων υπόψη των κριτηρίων του άρθρου 23, στοιχείο α΄, δεύτερο εδάφιο, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, μη επιτρεπόμενο μέτρο που έχει ισοδύναμο αποτέλεσμα με τους συνοριακούς ελέγχους;
δ) Πρέπει η επιβολή των προαναφερθεισών (υπό 1) υποχρεώσεων, στον βαθμό που αφορά επιχειρήσεις λεωφορείων τακτικών επιβατικών γραμμών, να κρίνεται με βάση το άρθρο 23, στοιχείο β΄, του κώδικα συνόρων του Σένγκεν, κατά το οποίο η αρμοδιότητα των μεταφορέων να διενεργούν ελέγχους ασφαλείας στους λιμένες ή αερολιμένες δεν θίγει την έλλειψη διενέργειας ελέγχου στα εσωτερικά σύνορα; Συνεπάγεται τούτο ότι οι έλεγχοι κατά την έννοια του πρώτου ερωτήματος απαγορεύονται και εκτός λιμένων ή αερολιμένων εάν δεν συνιστούν ελέγχους ασφαλείας και δεν αφορούν ομοίως και τα πρόσωπα που ταξιδεύουν στο εσωτερικό κράτους μέλους;
2. Επιτρέπουν τα άρθρα 22, 23 του κώδικα συνόρων του Σένγκεν εθνικές ρυθμίσεις οι οποίες προβλέπουν ότι, προκειμένου να εξασφαλισθεί η τήρηση της σχετικής υποχρεώσεως είναι δυνατόν να εκδοθεί απαγορευτική απόφαση και να απειληθεί πρόστιμο σε βάρος επιχειρήσεως εκμεταλλεύσεως λεωφορείων, εάν η παράλειψη διενέργειας ελέγχων είχε ως αποτέλεσμα να μεταφερθούν στο έδαφος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και αλλοδαποί χωρίς διαβατήριο και τίτλο διαμονής;
____________
1 ΕΕ L 77, σ. 1.