Sprawa C‑287/11 P

Komisja Europejska

przeciwko

Aalberts Industries NV i in.

Odwołanie – Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Rynek europejski – Sektor złączy miedzianych i ze stopów miedzi – Decyzja Komisji – Stwierdzenie naruszenia art. 101 TFUE – Grzywny – Jednolite, złożone i ciągłe naruszenie – Zaprzestanie naruszenia – Kontynuacja naruszenia przez pewnych jego uczestników – Powrót do naruszenia

Streszczenie – Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 4 lipca 2013 r.

1.        Konkurencja – Normy Unii – Naruszenia – Przypisanie – Spółka dominująca i spółki zależne – Jednostka gospodarcza – Kryteria oceny – Kwestionowanie zakwalifikowania jako jednostki gospodarczej – Brak badania tego zarzutu przez Sąd – Naruszenie prawa

(art. 81 WE)

2.        Odwołanie – Zarzuty – Elementy uzasadnienia wyroku naruszające prawo Unii – Sentencja oparta na innych podstawach prawnych – Oddalenie

(art. 256 ust. 1 TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 58 akapit pierwszy)

3.        Odwołanie – Zarzuty – Kontrola przez Trybunał oceny okoliczności faktycznych i dowodów – Wykluczenie, z wyjątkiem przypadku ich przeinaczenia – Zarzut przeinaczenia dowodów – Konieczność wskazania w precyzyjny sposób przeinaczonych okoliczności i błędów w analizie, które doprowadziły do tego przeinaczenia

[art. 256 ust. 1 akapit drugi TFUE; statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 51 akapit pierwszy, art. 58 akapit pierwszy; regulamin postępowania przed Trybunałem, art. 168 § 1 lit. d)]

4.        Porozumienia, decyzje i uzgodnione praktyki – Zakaz – Naruszenia – Porozumienia i uzgodnione praktyki stanowiące jednolite naruszenie – Przypisanie przedsiębiorstwu odpowiedzialności za całość naruszenia – Warunki

(art. 81 ust. 1 WE)

1.        W dziedzinie konkurencji zachowanie spółki zależnej może zostać przypisane spółce dominującej, w szczególności, jeżeli pomimo posiadania przez ową spółkę zależną odrębnej osobowości prawnej, nie określa ona samodzielnie swojego zachowania na rynku, lecz co do zasady stosuje się do wskazówek udzielanych jej przez spółkę dominującą, przy uwzględnieniu w szczególności powiązań gospodarczych, organizacyjnych i prawnych łączących te dwa podmioty prawne.

Ograniczając się do zbadania materiałów dowodowych dotyczących każdej ze spółek zależnych i nie badając zarzutu opartego na zakwestionowaniu uznania spółki dominującej i jej spółek zależnych za jedno przedsiębiorstwo w rozumieniu art. 81 WE Sąd dopuścił się naruszenia prawa.

(por. pkt 26–29)

2.        Naruszenie prawa przez Sąd nie pociąga za sobą uchylenia zaskarżonego wyroku, jeśli jego sentencja jest oparta na innych podstawach prawnych.

(por. pkt 32)

3.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 47–52)

4.        Zobacz tekst orzeczenia.

(por. pkt 62, 63)