Υπόθεση C‑4/11

Bundesrepublik Deutschland

κατά

Kaveh Puid

(αίτηση του Hessischer Verwaltungsgerichtshof
για την έκδοση προδικαστικής αποφάσεως)

«Άσυλο — Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης — Άρθρο 4 — Κανονισμός (EΚ) 343/2003 — Άρθρο 3, παράγραφοι 1 και 2 — Προσδιορισμός του κράτους μέλους το οποίο είναι υπεύθυνο για την εξέταση αίτησης ασύλου που έχει υποβληθεί σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας — Άρθρα 6 έως 12 — Κριτήρια για τον προσδιορισμό του υπευθύνου κράτους μέλους — Άρθρο 13 — Επικουρική ρήτρα»

Περίληψη — Απόφαση του Δικαστηρίου (τμήμα μείζονος συνθέσεως)
της 14ης Νοεμβρίου 2013

Θεμελιώδη δικαιώματα — Απαγόρευση των βασανιστηρίων και κάθε απάνθρωπης ή εξευτελιστικής ποινής ή μεταχειρίσεως — Περιεχόμενο — Έλεγχοι στα σύνορα, άσυλο και μετανάστευση — Πολιτική ασύλου — Κριτήρια και μηχανισμοί για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως ασύλου — Κανονισμός 343/2003 — Συστημικές ανεπάρκειες της διαδικασίας χορηγήσεως ασύλου και των συνθηκών υποδοχής των αιτούντων άσυλο σε κράτος μέλος — Απαγόρευση για τα υπόλοιπα κράτη μέλη να μεταφέρουν αιτούντα άσυλο στο εν λόγω κράτος — Συνέπειες — Υποχρέωση του κράτους μέλους στο οποίο έχει υποβληθεί αίτηση ασύλου να προσδιορίσει άλλο κράτος μέλος ως υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως κράτος μέλος — Υποχρέωση για το πρώτο κράτος μέλος να εξετάσει το ίδιο την αίτηση ασύλου σε περίπτωση αδυναμίας μεταφοράς — Δεν υφίσταται

(Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, άρθρο 4· κανονισμός 343/2003 του Συμβουλίου, άρθρα 3 § 2 και 13)

Οσάκις τα κράτη μέλη είναι αδύνατο να αγνοούν ότι οι συστημικές πλημμέλειες όσον αφορά τη διαδικασία χορηγήσεως ασύλου και τις συνθήκες υποδοχής των αιτούντων άσυλο στο κράτος μέλος που ορίζεται ως υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως ασύλου σύμφωνα με τα κριτήρια του κεφαλαίου III του κανονισμού 343/2003, για τη θέσπιση των κριτηρίων και μηχανισμών για τον προσδιορισμό του κράτους μέλους που είναι υπεύθυνο για την εξέταση αιτήσεως ασύλου που υποβάλλεται σε κράτος μέλος από υπήκοο τρίτης χώρας, αποτελούν σοβαρούς και αποδεδειγμένους λόγους που να πείθουν ότι ο αιτών θα διατρέξει ουσιαστικό κίνδυνο να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κατά την έννοια του άρθρου 4 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πράγμα που απόκειται στο αιτούν δικαστήριο να διαπιστώσει, το κράτος μέλος που προβαίνει στον προσδιορισμό του υπεύθυνου κράτους μέλους υποχρεούται να μη μεταφέρει τον αιτούντα άσυλο προς το κράτος μέλος που ορίσθηκε αρχικώς ως υπεύθυνο, και, με την επιφύλαξη της ευχέρειάς του να εξετάσει το ίδιο την αίτηση, να συνεχίσει την εξέταση των κριτηρίων του ως άνω κεφαλαίου προκειμένου να διακριβώσει αν σύμφωνα με κάποιο από τα κριτήρια αυτά ή, ελλείψει αυτού, κατά το άρθρο 13 του ίδιου κανονισμού είναι δυνατό να προσδιορισθεί άλλο κράτος μέλος ως υπεύθυνο για την εξέταση της αιτήσεως ασύλου.

Αντιθέτως, η αδυναμία μεταφοράς αιτούντος άσυλο στο κράτος μέλος που ορίσθηκε αρχικώς ως υπεύθυνο δεν υποχρεώνει, αυτή καθεαυτήν, το κράτος μέλος που προβαίνει στον προσδιορισμό του υπευθύνου κράτους μέλους να εξετάσει το ίδιο την αίτηση ασύλου βάσει του άρθρου 3, παράγραφος 2, του κανονισμού 343/2003.

(βλ. σκέψεις 30, 31, 33, 36, 37 και διατακτ.)