Προσφυγή της 6ης Ιανουαρίου 2015 – Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά Δημοκρατίας της Αυστρίας

(Υπόθεση C-1/15)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: F. Erlbacher και A. Aresu)

Καθής: Δημοκρατία της Αυστρίας

Αιτήματα

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Δικαστήριο

να διαπιστώσει ότι η Δημοκρατία της Αυστρίας παρέβη τις υποχρεώσεις της από το άρθρο 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου¹ και από το άρθρο 13 της αποφάσεως 1/80, στο μέτρο που έχει θεσπίσει και διατηρήσει σε ισχύ το άρθρο 1, παράγραφος 2, σημείο 1, το άρθρο 2, παράγραφος 1, σημείο 9, το άρθρο 10, παράγραφος 3, σημείο 4, το άρθρο 14 σε συνδυασμό με τα άρθρα 14a και 14b, καθώς και τα άρθρα 21, παράγραφος 1, και § 21a του Bundesgesetz über die Niederlassung und den Aufenthalt in Österreich [ομοσπονδιακού νόμου για την εγκατάσταση και τη διαμονή στην Αυστρία]·

να καταδικάσει τη Δημοκρατία της Αυστρίας στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι και κύρια επιχειρήματα

Ορισμένες διατάξεις του Bundesgesetz über die Niederlassung und den Aufenthalt in Österreich δεν συμβιβάζονται με το δίκαιο της Ένωσης, στο μέτρο που αφορούν Τούρκους υπηκόους. Πρόκειται ειδικότερα για

την υποχρέωση του αιτούντος να υποβάλει από το εξωτερικό τις αρχικές αιτήσεις εισόδου στην Αυστρία ενώπιον της κατά τόπον αρμόδιας διπλωματικής αρχής και να παραμείνει στο εξωτερικό μέχρι την έκδοση της αποφάσεως·

τον καθορισμό κατώτατου ηλικιακού ορίου 21 ετών για την υποβολή αιτήσεως χορηγήσεως άδειας διαμονής για οικογενειακή επανένωση·

την απόδειξη ότι ο αιτών έχει γνώσεις της γερμανικής γλώσσας κατά την υποβολή της αρχικής αιτήσεως για τη χορήγηση άδειας διαμονής, καθώς και την καθιέρωση της «συμφωνίας εντάξεως».Η προβαλλόμενη από τη Δημοκρατία της Αυστρίας αντίρρηση ότι, με εγκύκλιο του Bundesministerium für Inneres [Υπουργείου Εσωτερικών] έδωσε εντολή στις Niederlassungs- und Aufenthaltsbehörden [αρμόδιες για την εγκατάσταση και τη διαμονή των αλλοδαπών αρχές] να εξετάζουν τις αιτήσεις των Τούρκων υπηκόων εξατομικευμένα και κατά τρόπο σύμφωνο προς το ευρωπαϊκό δίκαιο δεν αίρει την παραβίαση των κατά το άρθρα 41, παράγραφος 1, του πρόσθετου πρωτοκόλλου και 13 της αποφάσεως 1/80 υποχρεώσεων.