Αναίρεση που άσκησε στις 16 Απριλίου 2018 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δεύτερο τμήμα) στις 5 Φεβρουαρίου 2018 στην υπόθεση T-216/15, Dôvera zdravotná poist'ovňa, a.s. κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-262/18 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Αναιρεσείουσα: Ευρωπαϊκή Επιτροπή (εκπρόσωποι: P. J. Loewenthal, F. Tomat)

Λοιποί διάδικοι στην αναιρετική διαδικασία: Dôvera zdravotná poist'ovňa a.s., Σλοβακική Δημοκρατία, Union zdravotná poist'ovňa a.s.

Αιτήματα

Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:

να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (δεύτερο τμήμα) της 5ης Φεβρουαρίου 2018 στην υπόθεση T-216/15, Dôvera κατά Επιτροπής·

να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο ·

επικουρικώς, να κάνει χρήση της εξουσίας που του παρέχει το άρθρο 61, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποφανθεί αμετακλήτως επί της διαφοράς· και

να επιφυλαχθεί ως προς τα έξοδα της παρούσας διαδικασίας, εφόσον αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο, ή να καταδικάσει τις Dôvera zdravotná poist'ovňa a.s. και Union zdravotná poist'ovňa a.s. στα δικαστικά έξοδα, εφόσον αποφανθεί αμετακλήτως επί της διαφοράς.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση το Γενικό Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση (ΕΕ) 2015/248 της Επιτροπής, της 15ης Οκτωβρίου 2014, σχετικά με τα μέτρα κρατικής ενίσχυσης SA.23008 (2013/C) (πρώην 2013/NN) που έθεσε σε εφαρμογή η Σλοβακική Δημοκρατία υπέρ της Spoločná zdravotná poisťovňa, a.s (SZP) και της Všeobecná zdravotná poisťovňa, a.s (VZP) (ΕΕ 2015, L 41, σ. 25).

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η Επιτροπή προβάλλει τρεις λόγους.

Πρώτον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν ανταποκρίθηκε στην υποχρέωση αιτιολογήσεως σύμφωνα με τα άρθρα 36 και 53, παράγραφος 1, του Οργανισμού του Δικαστηρίου. Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο εκθέτει ότι ακυρώνει την προσβαλλόμενη απόφαση διότι δέχεται τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως που προέβαλε πρωτοδίκως η προσφεύγουσα, δηλαδή ότι η Επιτροπή κακώς κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το σλοβακικό υποχρεωτικό σύστημα ασφαλίσεως ασθενείας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην αρχή της αλληλεγγύης. Εντούτοις, το νομικό κριτήριο που χρησιμοποίησε στην πραγματικότητα προκειμένου να ακυρώσει την εν λόγω απόφαση το Γενικό Δικαστήριο είναι αυτό που προβλήθηκε πρωτοδίκως από την προσφεύγουσα με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως, δηλαδή ότι απλώς και μόνον η ύπαρξη οποιουδήποτε οικονομικού στοιχείου μετατρέπει την παροχή υπηρεσιών ασφαλίσεως υγείας σε οικονομική δραστηριότητα. Δεδομένου ότι τα νομικά κριτήρια που προέβαλε η προσφεύγουσα με τον πρώτο και τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως αποκλείουν το ένα το άλλο, η Επιτροπή αδυνατεί να κατανοήσει για ποιον ακριβώς λόγο ακυρώθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση.

Δεύτερον, η Επιτροπή διατείνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο στο μέτρο που ερμήνευσε εσφαλμένα τον όρο «επιχείρηση» κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Στην αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο δέχθηκε τόσο το συμπέρασμα της Επιτροπής ότι το σλοβακικό υποχρεωτικό σύστημα ασφαλίσεως ασθενείας στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην αρχή της αλληλεγγύης όσο και τη διευκρίνιση της Επιτροπής ότι τα οικονομικά χαρακτηριστικά αυτού του καθεστώτος έχουν θεσπιστεί προκειμένου να εξασφαλισθεί η επίτευξη των κοινωνικών και των σχετικών με την αλληλεγγύη σκοπών του. Παρά ταύτα, το Γενικό Δικαστήριο έκρινε ότι η Επιτροπή είχε υποπέσει σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως διότι δέχθηκε ότι η ασκούμενη από τους ασφαλιστές υγείας δραστηριότητα στο πλαίσιο του σλοβακικού υποχρεωτικού συστήματος ασφαλίσεως ασθενείας δεν έχει οικονομικό χαρακτήρα. Κατέληξε δε σε αυτό το συμπέρασμα σημειώνοντας τη δυνατότητα των ασφαλιστών υγείας να παράγουν, χρησιμοποιούν και διανέμουν τμήμα των κερδών τους, τον ανταγωνισμό μεταξύ των ασφαλιστών για πελάτες καθώς και την ποιότητα των υπηρεσιών. Ακολούθως, έκρινε ότι απλώς και μόνον η ύπαρξη ασφαλιστών που επιδιώκουν το κέρδος στη Σλοβακία μετατρέπει την SZP, και κατ’ επέκταση την VZP, σε επιχειρήσεις κατά την έννοια του άρθρου 107, παράγραφος 1, ΣΛΕΕ. Καταλήγοντας σε αυτό το συμπέρασμα, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη του τη νομολογία κατά την οποία καθεστώτα ασφαλίσεως ασθενείας τα οποία στηρίζονται κατ’ εξοχήν στην αρχή της αλληλεγγύης, και των οποίων τα οικονομικά χαρακτηριστικά έχουν θεσπιστεί προκειμένου να διασφαλισθεί η συνέχεια του καθεστώτος και η επίτευξη των κοινωνικών σκοπών και των σκοπών αλληλεγγύης που το διέπουν, δεν έχουν οικονομικό χαρακτήρα, με συνέπεια οι πάροχοι ασφαλίσεως υγείας που λειτουργούν στο πλαίσιο αυτών των καθεστώτων να μην θεωρούνται επιχειρήσεις.

Τρίτον, η Επιτροπή υποστηρίζει ότι το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν πρωτοδίκως, στον βαθμό που έκρινε ότι μεταξύ των παρόχων ασφαλίσεως υγείας στη Σλοβακία υπήρχε «έντονος και πολύπλοκος ανταγωνισμός», ενώ από τη δικογραφία προκύπτει ότι το επίπεδο του ανταγωνισμού ως προς την παροχή δωρεάν προαιρετικών παροχών ήταν πολύ περιορισμένο.

____________