Αναίρεση που άσκησε στις 28 Σεπτεμβρίου 2011 η Schindler Holding Ltd, Schindler Management AG, Schindler SA, Schindler Sàrl, Schindler Liften BV, Schindler Deutschland Holding GmbH κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (όγδοο τμήμα) στις 13 Ιουλίου 2011 στην υπόθεση T-138/07, Schindler Holding Ltd κ.λπ. κατά Επιτροπής, υποστηριζόμενης από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
(Υπόθεση C-501/11 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσες: Schindler Holding Ltd, Schindler Management AG, Schindler SA, Schindler Sàrl, Schindler Liften BV, Schindler Deutschland Holding GmbH (εκπρόσωποι: R. Bechtold και W. Bosch, δικηγόροι, καθώς και J. Schwarze, καθηγητής Πανεπιστημίου)
Αντίδικοι κατ' αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή, Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα των αναιρεσειουσών
Οι αναιρεσείουσες ζητούν από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου (όγδοο τμήμα) της 13ης Ιουλίου 2011, στην υπόθεση Τ-138/07·
να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 21ης Φεβρουαρίου 2007 (COMP/E-1/38.823 - Ανελκυστήρες και κυλιόμενες κλίμακες)·
επικουρικώς σε σχέση με τα ως άνω αιτήματα, να αναπέμψει την υπόθεση στο Γενικό Δικαστήριο ώστε αυτό να αποφανθεί σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου από νομικής πλευράς·
σε κάθε περίπτωση να καταδικάσει την Επιτροπή στα έξοδα τόσο της ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου όσο και της ενώπιον του Δικαστηρίου διαδικασίας.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Οι αναιρεσείουσες προβάλλουν συνολικώς δεκατρείς λόγους αναιρέσεως.
─ Πρώτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της διακρίσεως των εξουσιών και δεν τήρησε την απαίτηση περί διεξαγωγής διαδικασίας σύμφωνης προς τις αρχές του κράτους δικαίου, καθόσον εκτίμησε ότι η Επιτροπή είχε αρμοδιότητα για την επιβολή προστίμου χωρίς όμως το ίδιο το Γενικό Δικαστήριο να ελέγξει πλήρως την απόφαση της Επιτροπής.
─ Δεύτερος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της αμεσότητας της αποδεικτικής διαδικασίας, καθόσον έκρινε νόμιμη τη συλλογή αποδεικτικών στοιχείων μέσω της καταθέσεως συνεργαζόμενων μαρτύρων, σύμφωνα με την κατά τον χρόνο εκείνο ακολουθούμενη από την Επιτροπή πρακτική.
─ Τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή "ουδεμία ποινή άνευ νόμου" (άρθρο 7 της Ευρωπαϊκής Συμβάσεως για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών, στο εξής: ΕΣΔΑ), καθόσον έκρινε ότι το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003
1 συνιστά επαρκή νομοθετική βάση για την επιβολή προστίμων.
─ Τέταρτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε υπόψη το γεγονός ότι οι εκδοθείσες το έτος 1998 κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με την επιβολή προστίμων είναι ανίσχυρες λόγω αναρμοδιότητας.
─ Πέμπτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι οι εκδοθείσες το έτος 1998 κατευθυντήριες γραμμές της Επιτροπής σχετικά με την επιβολή προστίμων δεν είναι αντίθετες με την αρχή της μη αναδρομικότητας και την αρχή της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.
─ Έκτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της υπαιτιότητας και το τεκμήριο της αθωότητας (άρθρο 27, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003; άρθρο 48, παράγραφος 1, του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στο εξής: Χάρτης, άρθρο 6, παράγραφος 2, ΕΣΔΑ), καθόσον δεν έκρινε αναγκαίο να καταλογίσει στην εμπλεκόμενη επιχείρηση την παράβαση που διέπραξαν συνεργάτες της ούτε και προέβη σε τέτοιο καταλογισμό.
─ Έβδομος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο κακώς έκρινε ότι η Schindler Holding ευθύνεται εις ολόκληρον. Οι αρχές που εφαρμόστηκαν σε σχέση με την εις ολόκληρον ευθύνη της μητρικής εταιρίας θίγουν τις αρμοδιότητες των κρατών μελών. Επιπλέον, το Γενικό Δικαστήριο υπερέβη το πλαίσιο που έχει διαμορφώσει η νομολογία του Δικαστηρίου και παραβίασε το τεκμήριο της αθωότητας (άρθρο 48, παράγραφος 1, του Χάρτη και άρθρο 6, παράγραφος 2, ΕΣΔΑ).
─ Όγδοος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε ότι δεν υπήρξε υπέρβαση των ανώτατων ορίων που ορίζει το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003.
─ Ένατος λόγος: Λόγω των ανωτέρω εθίγη επίσης το δικαίωμα ιδιοκτησίας της Schindler Holding, καθόσον ο καθορισμός του προστίμου είχε συνέπειες ανάλογες με εκείνες που έχει μέτρο απαλλοτριώσεως (άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη, άρθρο 1 του πρώτου πρόσθετου πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ).
─ Δέκατος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, καθόσον έκρινε δικαιολογημένα τα ιδιαιτέρως υψηλά βασικά ποσά τα οποία όρισε η Επιτροπή.
─ Ενδέκατος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο κακώς δέχθηκε ότι η Επιτροπή δεν αναγνώρισε ορισμένες περιστάσεις ως ελαφρυντικές. Ειδικότερα, το Γενικό Δικαστήριο δεν έλαβε ιδίως υπόψη τον οικειοθελή τερματισμό της συμπράξεως στη Γερμανία και την λήψη μέτρων προς συμμόρφωση εκ μέρους των αναιρεσειουσών.
─ Δωδέκατος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο χαρακτήρισε ως δικαιολογημένες τόσο τις ιδιαιτέρως περιορισμένες μειώσεις στις οποίες προέβη η Επιτροπή στο πλαίσιο της συνεργασίας της με ορισμένους μάρτυρες όσο και την κατά παράβαση των κείμενων διατάξεων άρνηση της Επιτροπής να προβεί σε τέτοιες μειώσεις. Ως εκ τούτου, δεν συνυπολόγισε τα ποσά που κατέβαλαν οι αναιρεσείουσες. Επίσης δεν έλαβε υπόψη ότι η Επιτροπή προέβη εσφαλμένως σε πολύ περιορισμένες μειώσεις χωρίς να ενεργήσει στο πλαίσιο της ανακοινώσεως περί επιείκειας.
─ Δέκατος τρίτος λόγος: Το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας, καθόσον εξακολούθησε να κρίνει νόμιμο το ύψος των προστίμων.
____________1 - Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).