Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Rayonen sad Svilengrad (Βουλγαρία) στις 19 Δεκεμβρίου 2017 – Ποινική δίκη κατά Daniela Pinzaru και Robert-Andrei Cirstinoiu
(Υπόθεση C-707/17)
Γλώσσα διαδικασίας: η βουλγαρική
Αιτούν δικαστήριο
Rayonen sad Svilengrad
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Κατηγορούσα αρχή: Rayonna prokuratura Svilengrad
Κατηγορούμενοι: Daniela Pinzaru, Robert-Andrei Cirstinoiu
Προδικαστικά ερωτήματα
Πρέπει το άρθρο 65, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ και το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα 1 , να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική νομοθεσία η οποία προβλέπει, σε περίπτωση παραβιάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως του άρθρου 3 του κανονισμού, ορισμένες κυρώσεις αντίστοιχες, κατά το είδος και τη βαρύτητά τους, προς αυτές που προβλέπει το άρθρο 251 του Nakazatelen kodeks (Ποινικού Κώδικα) (NK) της Βουλγαρικής Δημοκρατίας – το οποίο προβλέπει, στην παράγραφο 1, εναλλακτικά, είτε στερητική της ελευθερίας ποινή έως έξι έτη, της οποίας η εκτέλεση δεν αναστέλλεται κατ’ ανάγκην ακόμη και εάν το αδίκημα διαπράττεται για πρώτη φορά, είτε χρηματική ποινή ίση προς το διπλάσιο της αξίας του αντικειμένου του εγκλήματος και, στην παράγραφο 2, σωρευτικά με τη μία ή την άλλη ποινή την κατάσχεση του συνόλου των μη δηλωθέντων ρευστών διαθεσίμων υπέρ του κράτους, χωρίς να χρειάζεται να εξετασθεί η προέλευση και ο σκοπός χρήσεως –, εκ του λόγου ότι πρόκειται συναφώς για συνδυασμό κυρώσεων οι οποίες, κατά παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας αξιόποινων πράξεων και ποινών που κατοχυρώνεται στο άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, βαίνουν πέραν του αναγκαίου μέτρου για την επίτευξη των σκοπών του κανονισμού και αποτελούν συγκεκαλυμμένο περιορισμό της ελεύθερης κινήσεως των κεφαλαίων;
Πρέπει οι προδιαληφθείσες διατάξεις του δικαίου της Ένωσης, ήτοι το άρθρο 65, παράγραφος 3, ΣΛΕΕ, το άρθρο 3 και το άρθρο 9, παράγραφος 1, του κανονισμού 1889/2005 καθώς και το άρθρο 49, παράγραφος 3, του Χάρτη, να ερμηνευθούν υπό την έννοια ότι αντίκεινται σε εθνική νομοθεσία, και συγκεκριμένα στο άρθρο 251, παράγραφος 2, του NK, το οποίο επιτάσσει σε περίπτωση παραβιάσεως της υποχρεώσεως δηλώσεως του άρθρου 3 του κανονισμού 1889/2005, πέραν των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων, την κατάσχεση ολόκληρου του μη δηλωθέντος ποσού υπέρ του κράτους ανεξαρτήτως της προελεύσεως και του σκοπού χρήσεως;
Πρέπει το άρθρο 17, παράγραφος 1, του Χάρτη να ερμηνευθεί υπό την έννοια ότι η εθνική διάταξη του άρθρου 251, παράγραφος 2, του NK, ως μέτρο δημεύσεως που αποτελεί κύρωση απλώς και μόνον για τη μη τήρηση της υποχρεώσεως δηλώσεως, δεν προβαίνει σε δίκαιη στάθμιση μεταξύ του δημοσίου συμφέροντος και της απαιτήσεως του άρθρου 17 του Χάρτη περί προστασίας της ιδιοκτησίας;
____________
1 Κανονισμός (ΕΚ) 1889/2005 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Οκτωβρίου 2005, σχετικά με τους ελέγχους ρευστών διαθεσίμων που εισέρχονται ή εξέρχονται από την Κοινότητα, ΕΕ 2005, L 309, σ. 9.