Skarga wniesiona w dniu 12 marca 2018 r. – Komisja Europejska /Republika Słowenii
(Sprawa C-188/18)
Język postępowania: słoweński
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: P. Ondrůšek, G. von Rintelen, M. Žebre)
Strona pozwana: Republika Słowenii
Żądania strony skarżącej
Komisja wnosi do Trybunału o:
stwierdzenie, że poprzez nieprzyjęcie do dnia 18 kwietnia 2016 r. przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych koniecznych do zachowania zgodności z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji (Dz.U. 2014, L 94, s. 1), a w każdym razie poprzez nieprzekazanie Komisji wspomnianych przepisów, Republika Słowenii uchybiła zobowiązaniom ciążącym na niej na mocy art. 51 tej dyrektywy;
zobowiązanie Republiki Słowenii na mocy art. 260 ust. 3 TFUE do zapłaty okresowej kary pieniężnej w wysokości 8 992,32 EUR dziennie od dnia ogłoszenia wyroku w niniejszej sprawie;
obciążenie Republiki Słowenii kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zgodnie z art. 51 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/23/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie udzielania koncesji Republika Słowenii powinna była przyjąć i przekazać Komisji przepisy ustawowe, wykonawcze i administracyjne niezbędne do wykonania tej dyrektywy do dnia 18 kwietnia 2016 r. Ponieważ do końca tego terminu Republika Słowenii nie poinformowała Komisji o transponowaniu wszystkich przepisów wspomnianej dyrektywy, Komisja postanowiła wnieść sprawę do Trybunału.
W swojej skardze Komisja wnosi do Trybunału o zobowiązanie Republiki Słowenii do zapłaty okresowej kary pieniężnej w wysokości 8 992,32 EUR dziennie. Przy obliczaniu tej kwoty Komisja wzięła pod uwagę wagę i czas trwania naruszenia prawa Unii, a także skutek odstraszający w stosunku do zdolności płatniczej tego państwa członkowskiego, to znaczy Republiki Słowenii.
Termin na transponowanie dyrektywy upłynął w dniu 18 kwietnia 2016 r.
____________