Language of document :

Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 25 października 2017 r. w sprawie T-26/16, Republika Grecka/Komisja Europejska, wniesione w dniu 3 stycznia 2018 r. przez Republikę Grecką

(Sprawa C-6/18 P)

Język postępowania: grecki

Strony

Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: G. Kanellopoulos, I. Pachi i A. Vasilopoulou)

Druga strona postępowania: Komisja Europejska

Żądania wnoszącej odwołanie

Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o uwzględnienie jej odwołania, uchylenie zaskarżonego wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 25 października 2017 r. w sprawie T-26/16 w części, w której została oddalona jej skarga, uwzględnienie skargi wniesionej przez Republikę Grecką w dniu 22 stycznia 2016 r., stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej 2015/2098 z dnia 13 listopada 2015 r.1 . w zakresie, w jakim w decyzji tej w wyniku kontroli IR/2009/004/GR i IR/2009/0017/GR wobec Republiki Greckiej zastosowano korekty finansowe: jednorazową i zryczałtowaną – za opóźnienia w procedurze odzyskiwania, za niedostarczenie danych i ogólnie za niedociągnięcia w procedurach zarządzania należnościami – w łącznej wysokości 11 534 827,97 EUR oraz o obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty.

Zarzut pierwszy dotyczący części decyzji Komisji, w której nałożyła ona na Republikę Grecką zryczałtowaną korektę finansową, jest oparty na twierdzeniu, że w zaskarżonym wyroku Sąd błędnie zinterpretował i błędnie zastosował art. 31, 32 i 33 rozporządzenia 1290/20052 , dopuścił się naruszenia prawa w odniesieniu do zastosowania wytycznych zawartych w dokumencie Komisji 5330/1997 w sprawie stosowania zryczałtowanych korekt finansowych w okolicznościach przewidzianych w art. 32 ust. 4 rozporządzenia 1290/2005, naruszył zasadę pewności prawa oraz niewystarczająco uzasadnił swój wyrok.

Zarzut drugi dotyczący części decyzji Komisji, w której nałożyła ona na Republikę Grecką jednorazową korektę finansową, opiera się na twierdzeniu, że w zaskarżonym wyroku Sąd błędnie zinterpretował i błędnie zastosował art. 32 ust. 4 i art. 49 rozporządzenia 1290/2005, naruszył zasady niedziałania prawa wstecz i pewności prawa oraz uzasadnił w sposób wewnętrznie sprzeczny i niewystarczający swój wyrok.

____________

1     Decyzja wykonawcza Komisji (UE) 2015/2098 z dnia 13 listopada 2015 r. wyłączająca z finansowania Unii Europejskiej niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) [notyfikowana jako dokument C(2015)7716] (Dz.U. 2015, L 303, s. 35).

2     Rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. 2005, L 209, s. 1).