Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 29 kwietnia 2015 r. w sprawach połączonych T-558/12 i T-559/12 Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd / Rada Unii Europejskiej wniesione w dniu 9 lipca 2015 r. przez Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd
(Sprawy połączone C-376/15 P i C-377/15 P)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Changshu City Standard Parts Factory, Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd (przedstawiciele: R. Antonini i E. Monard, adwokaci)
Druga strona postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska, European Industrial Fasteners Institute AISBL (EIFI)
Żądania wnoszących odwołanie
Wnoszący odwołanie wnoszą do Trybunału o:
uchylenie wyroku Sądu w sprawach połączonych T-558/12 i T-559/12 Changshu City Standard Parts Factory i Ningbo Jinding Fastener Co. Ltd/Rada Unii Europejskiej;
uwzględnienie żądań wnoszących odwołanie podniesionych w skardze wniesionej do Sądu i stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 924/2012 z dnia 4 października 2012 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 91/2009 nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej1 , w zakresie w jakim dotyczy wnoszących odwołanie;
obciążenie Rady kosztami postępowania przed Sądem i Trybunałem oraz kosztami poniesionymi przez wnoszących odwołanie;
obciążenie interwenientów kosztami własnymi.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie twierdzą, że Sąd w szczególności w zakresie pojęcia „wszystkich [porównywalnych] transakcji wywozowych” i związku między odnośnymi przepisami naruszył prawo, błędnie interpretując art. 2 ust. 10 i art. 2 ust. 11 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz art. 2.4 i 2.4.2 porozumienia w sprawie stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r. oraz nałożył na wnoszących odwołanie bezzasadny ciężar dowodu.Wnoszący odwołanie twierdzą ponadto, że Sąd naruszył prawo błędnie interpretując art. 2 ust. 10 rozporządzenia Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej oraz art. 2.4 porozumienia w sprawie stosowania art. VI Układu ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu z 1994 r., nie odniósł się do niektórych argumentów wnoszących odwołanie, a także naruszył prawo przy dokonywaniu oceny wymogu uzasadnienia zgodnie z art. 296 TFEU.
____________1 Dz.U. L 275, s. 1. Dz.U. L 343, s. 51.