Αναίρεση που άσκησε στις 7 Αυγούστου 2019 η BP κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (πέμπτο τμήμα) στις 11 Ιουλίου 2019 στην υπόθεση T-888/16, BP κατά FRA
(Υπόθεση C-601/19 P)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: BP (εκπρόσωπος: E. Lazar, avocat)
Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Οργανισμός Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση και, κατά συνέπεια,
να ακυρώσει την απόφαση της αρμόδιας για τη σύναψη συμβάσεων προσλήψεως αρχής (ΑΣΣΠΑ), της 21ης Απριλίου 2016, περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας της·
να της επιδικάσει αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που φέρεται να υπέστη, αφενός, από την παράνομη απόφαση περί μη ανανεώσεως της συμβάσεως εργασίας και, αφετέρου, από την παράνομη εκτέλεση της αποφάσεως στην υπόθεση T-658/13 P·
να της επιδικάσει αποζημίωση για την υλική ζημία και χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που φέρεται να υπέστη από την παράλειψη του αντιδίκου κατ’ αναίρεση να εκδώσει νόμιμους κανόνες αξιολογήσεως, νέας κατατάξεως του προσωπικού και ανανεώσεως συμβάσεων, καθώς και από την απουσία τέτοιων νομίμων κανόνων·
να διαπιστώσει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές του FRA που εφαρμόζονται επί της διαδικασίας αξιολογήσεως και νέας κατατάξεως του προσωπικού και η υπ’ αριθ. 2009/13 απόφαση του Διευθυντή του FRA περί ανανεώσεως συμβάσεων εργασίας είναι παράνομες διότι εκδόθηκαν κατά το πέρας παράνομης διαδικασίας από πρόσωπο στερούμενο της απαιτούμενης αρμοδιότητας·
να δικάσει κατά πλήρη δικαιοδοσία προκειμένου να εξασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα της αποφάσεώς του·
να υποχρεώσει τον αντίδικο κατ’ αναίρεση να καταβάλει τόκους υπερημερίας με το επιτόκιο αναφοράς της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, προσαυξημένο κατά δύο ποσοστιαίες μονάδες, επί του ποσού της αποζημιώσεως που θα επιδικασθεί τελικώς ή τόκους που το Δικαστήριο θα επιδικάσει κατά δίκαιη κρίση·
να καταδικάσει τον FRA στα δικαστικά έξοδα σε σχέση τόσο με την πρωτόδικη δίκη όσο με την παρούσα διαδικασία.
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Πρώτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως κατά την εξέταση, αφενός, του δευτέρου λόγου τον οποίο προέβαλε η αναιρεσείουσα σχετικά με τον παράνομο χαρακτήρα του κανονισμού του FRA και, αφετέρου, της ένστασης ελλείψεως νομιμότητας την οποία προέβαλε η αναιρεσείουσα με το τέταρτο αίτημά της δυνάμει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ. Το Γενικό Δικαστήριο προέβη, συναφώς, σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων, παραμόρφωσε το περιεχόμενο των αποδεικτικών στοιχείων, υπέπεσε σε πλάνη περί το δίκαιο, παρέβη την υποχρέωση αιτιολογήσεως και προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεως της αναιρεσείουσας.
Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο παρέλειψε να αποφανθεί επί του τρίτου αιτήματος της αναιρεσείουσας και παρέλειψε να δικάσει κατά πλήρη δικαιοδοσία, όπως η αναιρεσείουσα είχε ζητήσει με το πέμπτο αίτημά της. Το Γενικό Δικαστήριο δεν συμμορφώθηκε, συναφώς, προς την απαίτηση προστασίας της νομιμότητας, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 19, παράγραφος 1, ΣΕΕ, και παρέβη το άρθρο 268 ΣΛΕΕ.
Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 35, το άρθρο 36, το άρθρο 64 και το άρθρο 65 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου. Ειδικότερα, υποστηρίζεται ότι το Γενικό Δικαστήριο παραβίασε την αρχή της εκατέρωθεν ακροάσεως· παρέλειψε να κοινοποιήσει στον FRA την επιστολή της 25ης Σεπτεμβρίου 2017 και δεν ενημέρωσε την αναιρεσείουσα ως προς την παράλειψη αυτή· δεν έλαβε υπόψη τα αποδεικτικά μέσα τα οποία επισυνάφθηκαν στο υπόμνημα απαντήσεως και παρέβη τους κανόνες περί αποδείξεως· εσφαλμένως απέρριψε την έκθεση της OLAF στο πλαίσιο των συνεκδικασθεισών υποθέσεων OF/2014/0192 και OF/2015/0167· προσέβαλε το δικαίωμα ακροάσεως της αναιρεσείουσας· προσέβαλε το δικαίωμα σε δίκαιη δίκη της αναιρεσείουσας· και παρέβη το άρθρο 52 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο προσέβαλε το δικαίωμα άμυνας της αναιρεσείουσας και παραβίασε την αρχή της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας, όπως κατοχυρώνονται στο άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή του.
Πέμπτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο παρέβη το άρθρο 134 και το άρθρο 135 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με τα δικαστικά έξοδα. Το Γενικό Δικαστήριο, παρέβη, συναφώς, την υποχρέωση αιτιολογήσεως.
____________