ΑΠΟΦΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

(πρώτο τμήμα)

της 17ης Φεβρουαρίου 2009

Υπόθεση F-51/08

Willem Stols

κατά

Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ενώσεως

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Προαγωγή – Περίοδος προαγωγών 2007 – Συγκριτική εξέταση των προσόντων – Πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως»

Αντικείμενο: Προσφυγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 EA, με την οποία ο W. Stols ζητεί την ακύρωση της αποφάσεως του Συμβουλίου, της 16ης Ιουλίου 2007, να μην τον περιλάβει στον πίνακα των προαχθέντων υπαλλήλων στον βαθμό AST 11 για την περίοδο προαγωγών 2007, από κοινού με την απόφαση του αναπληρωτή γενικού διευθυντή του Συμβουλίου, της 5ης Φεβρουαρίου 2008, με την οποία απορρίφθηκε η διοικητική ένσταση που άσκησε βάσει του άρθρου 90, παράγραφος 2, του ΚΥΚ, όπως ισχύει μετά την 1η Μαΐου 2004.

Απόφαση:      Οι αποφάσεις της 16ης Ιουλίου 2007 και της 5ης Φεβρουαρίου 2008, με τις οποίες το Συμβούλιο δεν περιέλαβε τον W. Stols στον πίνακα προαχθέντων στον βαθμό AST 11 για την περίοδο προαγωγών 2007 ακυρώνονται. Το Συμβούλιο καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα.

Περίληψη

1.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

2.      Υπάλληλοι – Προαγωγή – Συγκριτική εξέταση των προσόντων

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρο 45)

1.      Η ευρεία εξουσία εκτιμήσεως που αναγνωρίζεται στη διοίκηση για την εκτίμηση των προσόντων που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στο πλαίσιο αποφάσεως περί προαγωγής δυνάμει του άρθρου 45 του Κανονισμού Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (στο εξής: ΚΥΚ) περιορίζεται από την ανάγκη να διενεργείται η συγκριτική εξέταση των υποψηφιοτήτων με επιμέλεια και αμεροληψία, προς το συμφέρον της υπηρεσίας και σύμφωνα με την αρχή της ίσης μεταχειρίσεως. Στην πράξη, η εξέταση αυτή πρέπει να διενεργείται επί ίσοις όροις και βάσει συγκρίσιμων πηγών πληροφοριών, με τη διευκρίνιση ότι η έκθεση βαθμολογίας αποτελεί απαραίτητο στοιχείο εκτιμήσεως κάθε φορά που η σταδιοδρομία υπαλλήλου λαμβάνεται υπόψη για την έκδοση αποφάσεως σχετικά με την προαγωγή του. Προς τούτο, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή έχει την εξουσία βάσει του ΚΥΚ να διενεργεί την εξέταση αυτή σύμφωνα με τη διαδικασία ή τη μέθοδο την οποία κρίνει ως πλέον ενδεδειγμένη. Συγκεκριμένα, για να προβεί στην εξέταση των προσόντων που προβλέπει το άρθρο 45 του ΚΥΚ, η αρμόδια για τους διορισμούς αρχή δεν υποχρεούται να στηρίζεται αποκλειστικώς στις εκθέσεις βαθμολογίας των υποψηφίων, αλλά μπορεί επίσης να βασίζει την εκτίμησή της σε άλλες πτυχές των προσόντων τους, όπως άλλα στοιχεία, σχετικά με τη διοικητική και προσωπική τους κατάσταση, ικανά να σχετικοποιήσουν την εκτίμηση που έχει γίνει αποκλειστικώς βάσει των εκθέσεων βαθμολογίας.

Εξάλλου, είναι επίσης θεμιτή η μέθοδος εκτιμήσεως που συνίσταται στη σύγκριση του μέσου όρου της αναλυτικής βαθμολογίας των προακτέων υπαλλήλων με τον μέσο όρο των αναλυτικών βαθμολογιών των αντίστοιχων γενικών διευθύνσεων, στο μέτρο που αυτή σκοπεί στην απάλειψη του βαθμού υποκειμενικότητας που ενέχουν οι κρίσεις διαφορετικών βαθμολογητών.

Δεδομένου ότι τα προσόντα συνιστούν το καθοριστικό κριτήριο για κάθε προαγωγή, η ηλικία και η αρχαιότητα μπορούν να ληφθούν υπόψη μόνον επικουρικώς, εκτός της περιπτώσεως ίσων προσόντων, όπου μπορούν να αποτελέσουν καθοριστικό παράγοντα.

(βλ. σκέψεις 28 έως 32)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 1η Ιουλίου 1976, 62/75, de Wind κατά Επιτροπής, Συλλογή τόμος 1976, σ. 423, σκέψη 17· 17 Δεκεμβρίου 1992, C‑68/91 P, Moritz κατά Επιτροπής, Συλλογή 1992, σ. I‑6849, σκέψη 16

ΠΕΚ: 25 Νοεμβρίου 1993, T-89/91, T-21/92 και T-89/92, X κατά Επιτροπής, Συλλογή 1993, σ. II‑1235, σκέψεις 49 και 50· 30 Νοεμβρίου 1993, T-76/92, Τσιριμώκος κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1993, σ. II‑1281, σκέψη 21· 13 Ιουλίου 1995, T‑557/93, Rasmussen κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1995, σ. I‑A‑195 και II‑603, σκέψεις 20 και 30· 29 Φεβρουαρίου 1996, T-280/94, Lopes κατά Δικαστηρίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑77 και II‑239, σκέψη 138· 12 Δεκεμβρίου 1996, T-130/95, X κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1996, σ. I‑A‑603 και II‑1609, σκέψη 45· 21 Οκτωβρίου 1997, T-168/96, Πατρώνη κατά Συμβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1997, σ. I‑A‑299 και II‑833, σκέψη 35· 5 Μαρτίου 1998, T-221/96, Manzo-Tafaro κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 1998, σ. I‑A‑115 και II‑307, σκέψη 18· 21 Σεπτεμβρίου 1999, T-157/98, Oliveira κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή Υπ.Υπ. 1999, σ. I‑A‑163 και II‑851, σκέψη 35· 24 Φεβρουαρίου 2000, T-82/98, Jacobs κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I‑A‑39 και II‑169, σκέψεις 36 έως 39· 3 Οκτωβρίου 2000, T-187/98, Cubero Vermurie κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2000, σ. I‑A‑195 και II‑885, σκέψεις 59 και 85· 11 Ιουλίου 2002, T-163/01, Perez Escanilla κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2002, σ. I‑A‑131 και II‑717, σκέψη 36· 19 Μαρτίου 2003, T‑188/01 έως T‑190/01, Τσαρνάβας κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑95 και II‑495, σκέψη 97· 9 Απριλίου 2003, T-134/02, Tejada Fernández κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑125 και II‑609, σκέψη 42· 18 Σεπτεμβρίου 2003, T-241/02, Callebaut κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2003, σ. I‑A‑215 και II‑1061, σκέψεις 22 και 23· 15 Σεπτεμβρίου 2005, T-132/03, Casini κατά Επιτροπής, Συλλογή Υπ.Υπ. 2005, σ. I‑A‑253 και II‑1169, σκέψεις 53 έως 57

2.      Πάσχει πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως απόφαση περί μη προαγωγής υπαλλήλου η οποία στηρίζεται στην αιτιολογία ότι τα προσόντα του είναι κατώτερα εκείνων των προαχθέντων υπαλλήλων, ενώ τα στοιχεία των προσόντων του ενδιαφερομένου που ελήφθησαν υπόψη από τη διοίκηση σύμφωνα με τις νέες διατάξεις του άρθρου 45 του ΚΥΚ, δηλαδή, οι εκθέσεις βαθμολογίας, οι γλωσσικές ικανότητες, το επίπεδο των ασκούμενων καθηκόντων, προδήλως ανατρέπουν την αιτιολογία αυτή.

(βλ. σκέψεις 36 έως 41)