ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΓΕΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (όγδοο τμήμα)
της 8ης Φεβρουαρίου 2018 (*)(i)
«Σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Διαδικασία – Καθορισμός των δικαστικών εξόδων – Αναρμοδιότητα του Γενικού Δικαστηρίου – Παραπομπή στο Δικαστήριο»
Στην υπόθεση T-450/09 DEP,
Simba Toys GmbH & Co. KG, με έδρα το Fürth (Γερμανία), εκπροσωπούμενη από τον O. Ruhl, δικηγόρο,
προσφεύγουσα
κατά
Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO), εκπροσωπούμενου από τον A. Folliard-Monguiral,
καθού,
αντίδικος κατά τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών του EUIPO και παρεμβαίνουσα ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου,
Seven Towns Ltd, με έδρα το Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο), εκπροσωπούμενη από τους K. Szamosi και M. Borbás, δικηγόρους,
με αντικείμενο αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων σε συνέχεια της αποφάσεως της 10ης Νοεμβρίου 2016, Simba Toys κατά EUIPO (C-30/15 P, EU:C:2016:849),
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (όγδοο τμήμα),
συγκείμενο από τους A. M. Collins (εισηγητή), πρόεδρο, M. Kancheva και J. Passer, δικαστές,
γραμματέας: E. Coulon
εκδίδει την ακόλουθη
Διάταξη
Πραγματικά περιστατικά, διαδικασία και αιτήματα των διαδίκων
1 Την 1η Απριλίου 1996, η παρεμβαίνουσα, Seven Towns Ltd, κατέθεσε ενώπιον του Γραφείου Διανοητικής Ιδιοκτησίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (EUIPO) αίτηση καταχωρίσεως σήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δυνάμει του κανονισμού (ΕΚ) 40/94 του Συμβουλίου, της 20ής Δεκεμβρίου 1993, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 1994, L 11, σ. 1), όπως έχει τροποποιηθεί [αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΚ) 207/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Φεβρουαρίου 2009, για το κοινοτικό σήμα (ΕΕ 2009, L 78, σ. 1), όπως ο τελευταίος έχει τροποποιηθεί και αντικατασταθεί από τον κανονισμό (ΕΕ) 2017/1001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 14ης Ιουνίου 2017, για το σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ 2017, L 154, σ. 1)].
2 Το σήμα του οποίου ζητήθηκε η καταχώριση συνίσταται στο ακόλουθο τρισδιάστατο σημείο:
3 Στις 6 Απριλίου 1999, το επίμαχο σήμα καταχωρίσθηκε ως σήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αριθμό 162784. Η ισχύς του σήματος ανανεώθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2006.
4 Στις 15 Νοεμβρίου 2006, η προσφεύγουσα, Simba Toys GmbH & Co. KG, υπέβαλε αίτηση κηρύξεως της ακυρότητας του επίμαχου σήματος βάσει του άρθρου 51, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 40/94 [μετέπειτα άρθρο 52, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 207/2009, νυν άρθρο 59, παράγραφος 1, στοιχείο αʹ, του κανονισμού 2017/1001], σε συνδυασμό με το άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ έως γʹ και εʹ του κανονισμού 40/94 [μετέπειτα άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ έως γʹ και εʹ, του κανονισμού 207/2009, νυν άρθρο 7, παράγραφος 1, στοιχεία αʹ έως γʹ και εʹ, του κανονισμού 2017/2001].
5 Με απόφαση της 14ης Οκτωβρίου 2008, το τμήμα ακυρώσεων απέρριψε την αίτηση κηρύξεως ακυρότητας στο σύνολό της.
6 Στις 23 Οκτωβρίου 2008, η προσφεύγουσα άσκησε ενώπιον του EUIPO προσφυγή κατά της αποφάσεως αυτής, βάσει των άρθρων 57 έως 62 του κανονισμού 40/94 (μετέπειτα άρθρα 58 έως 64 του κανονισμού 207/2009, νυν άρθρα 66 έως 71 του κανονισμού 2017/1001).
7 Με απόφαση της 1ης Σεπτεμβρίου 2009 (στο εξής: προσβαλλόμενη απόφαση), το δεύτερο τμήμα προσφυγών του EUIPO επικύρωσε την απόφαση του τμήματος ακυρώσεων και απέρριψε την προσφυγή.
8 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 6 Νοεμβρίου 2009, η προσφεύγουσα άσκησε προσφυγή με αίτημα την ακύρωση της προσβαλλομένης αποφάσεως καθώς και την καταδίκη του EUIPO και της παρεμβαίνουσας στα δικαστικά έξοδα που αφορούν τη διαδικασία ενώπιον του τμήματος προσφυγών και ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου. Η εν λόγω υπόθεση καταχωρίσθηκε με αριθμό Τ-450/09 και ανατέθηκε στο τέταρτο τμήμα.
9 Η παρεμβαίνουσα άσκησε παρέμβαση στη δίκη υπέρ του EUIPO. Ζήτησε, όπως και το τελευταίο, την απόρριψη της προσφυγής και την καταδίκη της προσφεύγουσας στα δικαστικά έξοδα.
10 Στις 10 Οκτωβρίου 2013, λόγω τροποποιήσεως της συνθέσεως των τμημάτων του Γενικού Δικαστηρίου, αποφασίστηκε η εκ νέου ανάθεση της υποθέσεως Τ‑450/09 στο έκτο τμήμα.
11 Με την απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2014, Simba Toys κατά ΓΕΕΑ – Seven Towns (Σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος) (T-450/09, EU:T:2014:983), το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και καταδίκασε την προσφεύγουσα στα δικαστικά έξοδα.
12 Με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 26 Ιανουαρίου 2015, η προσφεύγουσα άσκησε αίτηση αναιρέσεως κατά της ανωτέρω αποφάσεως.
13 Με την απόφαση της 10ης Νοεμβρίου 2016, Simba Toys κατά EUIPO (C‑30/15 P, EU:C:2016:849), το Δικαστήριο αναίρεσε την απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2014, Σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος (T‑450/09, EU:T:2014:983), έκρινε αμετάκλητα την υπόθεση ακυρώνοντας την προσβληθείσα απόφαση και καταδίκασε την παρεμβαίνουσα καθώς και το EUIPO «εκτός των εξόδων τους, στα δικαστικά έξοδα της προσφεύγουσας όσον αφορά τόσο την πρωτόδικη διαδικασία στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-450/09 όσο και την αναιρετική διαδικασία».
14 Με επιστολή της 27ης Φεβρουαρίου 2017, η προσφεύγουσα ζήτησε από το EUIPO να της καταβάλει το ποσό των 53 386,70 ευρώ για τα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε στο πλαίσιο της υποθέσεως Τ-450/09.
15 Καθόσον δεν κατέστη δυνατό να επιτευχθεί συμφωνία μεταξύ των διαδίκων για το ποσό των αποδοτέων δικαστικών εξόδων, η προσφεύγουσα, με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Γενικού Δικαστηρίου στις 24 Αυγούστου 2017, υπέβαλε την παρούσα αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων, δυνάμει του άρθρου 170, παράγραφος 1, του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, η οποία καταχωρίσθηκε με αριθμό T-450/09 DEP και με την οποία επιδιώκει, κατ’ ουσίαν, την επιστροφή εις ολόκληρον από το EUIPO και από την παρεμβαίνουσα ποσού 54 286,70 ευρώ για δικαστικά έξοδα που αφορούν την υπόθεση T-450/09 και την εν λόγω αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων.
16 Παράλληλα, με δικόγραφο που κατέθεσε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου στις 24 Αυγούστου 2017, η προσφεύγουσα υπέβαλε αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων, δυνάμει του άρθρου 145 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, η οποία καταχωρίσθηκε με αριθμό C-30/15 P-DEP και με την οποία επιδιώκει την επιστροφή των δικαστικών εξόδων που αφορούν την αναιρετική διαδικασία στην υπόθεση C-30/15 P.
17 Κατόπιν μεταβολής της συνθέσεως των τμημάτων του Γενικού Δικαστηρίου, ο εισηγητής δικαστής τοποθετήθηκε, ως πρόεδρος, στο όγδοο τμήμα, στο οποίο ανατέθηκε, κατά συνέπεια, η παρούσα υπόθεση.
Επί της αρμοδιότητας του Γενικού Δικαστηρίου
18 Σύμφωνα με το άρθρο 54, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εάν το Γενικό Δικαστήριο κρίνει ότι δεν είναι αρμόδιο να εκδικάσει προσφυγή που υπάγεται στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου, την παραπέμπει στο Δικαστήριο.
19 Δυνάμει του άρθρου 127 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, οι αποφάσεις περί παραπομπής που προβλέπονται στο άρθρο 54, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης λαμβάνονται από το Γενικό Δικαστήριο, κατόπιν προτάσεως του εισηγητή δικαστή, με αιτιολογημένη διάταξη.
20 Πρέπει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με το άρθρο 133 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου και το άρθρο 137 του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου που εφαρμόζεται στην αναιρετική διαδικασία σύμφωνα με το άρθρο 184, παράγραφος 1, του εν λόγω Κανονισμού, «το Δικαστήριο αποφασίζει για τα έξοδα με την απόφαση ή τη διάταξη που περατώνει τη δίκη». Κατά συνέπεια, δυνάμει του άρθρου 184, παράγραφος 2, του Κανονισμού Διαδικασίας του Δικαστηρίου, όταν η αναίρεση είναι βάσιμη και το Δικαστήριο κρίνει το ίδιο οριστικά τη διαφορά, αποφαίνεται επί των δικαστικών εξόδων.
21 Εν προκειμένω, καθόσον η αναιρεσιβληθείσα απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2014, Σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος (Τ-450/09, EU:T:2014:983), αναιρέθηκε και το Δικαστήριο έκρινε οριστικά τη διαφορά, διαπιστώνεται ότι η απόφαση που περατώνει τη δίκη είναι εκείνη της 10ης Νοεμβρίου 2016, Simba Toys κατά EUIPO (C-30/15 P, EU:C:2016:849). Επιπλέον, καθόσον η απόφαση της 25ης Νοεμβρίου 2014, Σχήμα κύβου του οποίου οι έδρες έχουν δομή πλέγματος (Τ-450/09, EU:T:2014:983), αναιρέθηκε στο σύνολό της, δεν υφίσταται πλέον καμία απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με τα δικαστικά έξοδα που αφορούν τη διαδικασία αυτή.
22 Σε μια παρεμφερή περίπτωση, το Δικαστήριο έκρινε ότι είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων όσον αφορά τη διαδικασία ενώπιον του Γενικού Δικαστηρίου (βλ., συναφώς, διάταξη της 1ης Οκτωβρίου 2013, Elf Aquitaine κατά Επιτροπής, C-521/09 P-DEP, EU:C:2013:644, σκέψεις 9 έως 12).
23 Υπό τις συνθήκες αυτές, η παρούσα αίτηση καθορισμού των δικαστικών εξόδων, μολονότι αφορά τα δικαστικά έξοδα της πρωτοβάθμιας διαδικασίας, εμπίπτει στην αρμοδιότητα του Δικαστηρίου.
24 Κατά συνέπεια, διαπιστώνεται ότι το Γενικό Δικαστήριο δεν είναι αρμόδιο να αποφανθεί επί της παρούσας αιτήσεως καθορισμού των δικαστικών εξόδων και, σύμφωνα με το άρθρο 54, δεύτερο εδάφιο, του Οργανισμού του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το άρθρο 127 του Κανονισμού Διαδικασίας του Γενικού Δικαστηρίου, πρέπει να παραπέμψει την υπόθεση στο Δικαστήριο.
Για τους λόγους αυτούς,
ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ (όγδοο τμήμα)
διατάσσει:
Παραπέμπει την υπόθεση T-450/09 DEP στο Δικαστήριο.
Λουξεμβούργο, 8 Φεβρουαρίου 2018.
i Στη σκέψη 13 του παρόντος κειμένου έγινε τροποποίηση γλωσσικής φύσεως μετά την αρχική ανάρτησή του στην ψηφιακή Συλλογή νομολογίας.