POSTANOWIENIE SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(trzecia izba)

z dnia 6 grudnia 2011 r.

Sprawa F‑85/11

Lis Wendelboe

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Urzędnicy – Kwestie incydentalne – Zarzut niedopuszczalności – Odmowa awansu – Przeniesienie do innej instytucji w trakcie postępowania w sprawie awansu, w którym urzędnik otrzymałby awans w pierwszej z instytucji – Zażalenie – Przekroczenie terminu – Niedopuszczalność

Przedmiot:      Skarga wniesiona na podstawie art. 270 TFUE, znajdującego zastosowanie do traktatu EWEA na mocy jego art. 106a, w której L. Wendelboe żąda stwierdzenia nieważności decyzji Komisji w sprawie nieprzyznania jej awansu do grupy zaszeregowania AST 5 z dniem 1 marca 2009 r. w ramach postępowania w sprawie awansu (2009).

Orzeczenie:      Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. Skarżąca pokrywa całość kosztów.

Streszczenie

1.      Urzędnicy – Skarga – Akt niekorzystny – Pojęcie – Decyzja w sprawie usunięcia nazwiska zainteresowanego z listy urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans – Włączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Prekluzja – Otwarcie na nowo – Przesłanka – Nowa okoliczność faktyczna – Wyrok sądu Unii – Wyłączenie

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

1.      Decyzja w sprawie usunięcia nazwiska zainteresowanego z listy urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans ze względu na jego przeniesienie do innej instytucji stanowi akt niekorzystny, gdyż wywołuje wiążące skutki prawne, które mogą w sposób bezpośredni i natychmiastowy naruszać interesy skarżącego, zmieniając w istotny sposób jego sytuację prawną. Poprzez usunięcie nazwiska urzędnika z listy urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans instytucja wydała bowiem decyzję, która uniemożliwia wydanie jakiejkolwiek późniejszej decyzji w sprawie awansu w ramach danego postępowania, ponieważ urzędnik nie może otrzymać awansu, jeżeli nie został wcześniej umieszczony na liście urzędników uprawnionych do ubiegania się o awans.

(zob. pkt 21)

Odesłanie:

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑26/10 AZ przeciwko Komisji, 28 września 2011 r., pkt 83, 84

2.      Terminy określone w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, które zostały wprowadzone dla zapewnienia przejrzystości i pewności sytuacji prawnych, stanowią bezwzględną przesłankę procesową i ani strony, ani sąd nie mogą nimi rozporządzać.

Stwierdzający nieważność wyrok jednego z sądów Unii może stanowić nową okoliczność umożliwiającą ponowne rozpoczęcie biegu terminów do złożenia zażalenia lub wniesienia skargi wyłącznie, po pierwsze, dla stron postępowania, a po drugie, dla innych osób, których akt, którego nieważność stwierdzono, dotyczył bezpośrednio.

Stwierdzenie w wyroku sądu Unii, że decyzja administracyjna o charakterze generalnym narusza regulamin pracowniczy, nie może stanowić względem urzędników, którzy nie skorzystali w stosownym czasie z zapewnionych w regulaminie pracowniczym możliwości zaskarżenia, nowej okoliczności uzasadniającej złożenie wniosku o ponowne zbadanie decyzji indywidualnych wydanych przez organ powołujący w ich sprawie.

(zob. pkt 26–28)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 232/85 Becker przeciwko Komisji, 13 listopada 1986 r., pkt 8

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑165/97 Gómez de la Cruz Talegón przeciwko Komisji, 9 lutego 2000 r., pkt 51; sprawa T‑95/04 Lavagnoli przeciwko Komisji, 17 maja 2006 r., pkt 41

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑130/05 Soares przeciwko Komisji, 13 grudnia 2007 r., pkt 52; sprawa F‑81/08 Ketselidou przeciwko Komisji, 11 czerwca 2009 r., pkt 46, 47 i przytoczone tam orzecznictwo; sprawa F‑128/10 Mora Carrasco i in. przeciwko Parlamentowi, 28 czerwca 2011 r.