Sprawa C‑128/11

UsedSoft GmbH

przeciwko

Oracle International Corp.

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym
złożony przez Bundesgerichtshof)

Ochrona prawna programów komputerowych – Wprowadzanie do obrotu używanych licencji na oprogramowanie komputerowe pobrane z Internetu – Dyrektywa 2009/24/WE – Artykuł 4 ust. 2 i art. 5 ust. 1 – Wyczerpanie prawa do rozpowszechniania – Pojęcie „uprawnionego nabywcy”

Streszczenie wyroku

1.        Zbliżanie ustawodawstw – Prawo autorskie i prawa pokrewne – Dyrektywa 2009/24 – Ochrona prawna programów komputerowych – Czynności zastrzeżone – Wyczerpanie prawa do rozpowszechniania kopii programu komputerowego – Warunki – Zezwolenie przez podmiot praw autorskich kopii, pobrania oraz korzystania z owej kopii

(dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24, art. 4 ust. 2)

2.        Zbliżanie ustawodawstw – Prawo autorskie i prawa pokrewne – Dyrektywa 2009/24 – Ochrona prawna programów komputerowych – Wyjątki od czynności zastrzeżonych – Wykorzystanie programu komputerowego przez uprawnionego nabywcę zgodnie z zamierzonym celem – Uprawniony nabywca – Pojęcie – Następny nabywca kopii programu komputerowego pierwotnie pobranej przez pierwszego nabywcę ze strony internetowej podmiotu praw autorskich – Zaliczenie

(dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24, art. 4 ust. 2, art. 5 ust. 1)

1.        Wykładni art. 4 ust. 2 dyrektywy 2009/24 w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych należy dokonywać w taki sposób, iż prawo do rozpowszechniania kopii programu komputerowego zostaje wyczerpane, jeśli podmiot praw autorskich, który zezwolił, choćby i nieodpłatnie, na pobranie tej kopii z Internetu na nośnik danych, również przyznał, w zamian za zapłatę ceny mającej umożliwić mu uzyskanie wynagrodzenia odpowiadającego wartości gospodarczej kopii dzieła, którego jest on właścicielem, prawo do nieograniczonego w czasie korzystania z tej kopii.

Pobranie kopii programu komputerowego i zawarcie związanej z nią umowy licencji na korzystanie są ze sobą nierozerwalnie powiązane. To pobranie kopii programu komputerowego jest bezprzedmiotowe, jeśli posiadacz tej kopii nie może z niej korzystać. Chcąc dokonać kwalifikacji prawnych tych dwóch transakcji, należy zatem je badać łącznie.

Owe działania wiążą się z przeniesieniem prawa własności kopii danego programu komputerowego bowiem udostępnienie przez podmiot praw autorskich kopii jego programu komputerowego oraz zawarcie powiązanej z nią umowy licencji na korzystanie mają na celu umożliwienie trwałego korzystania z tej kopii przez jego klientów w zamian za zapłatę ceny mającej umożliwić podmiotowi praw autorskich uzyskanie wynagrodzenia odpowiadającego wartości gospodarczej kopii dzieła, którego jest on właścicielem. W tym względzie bez znaczenia jest to, czy ta kopia programu komputerowego została udostępniona klientowi przez podmiot praw autorskich w drodze pobrania jej z jego strony internetowej czy też za pomocą materialnego nośnika takiego jak CD-ROM czy DVD.

(por. pkt 44–47, 72; pkt 1 sentencji)

2.        Wykładni art. 4 ust. 2 oraz art. 5 ust. 1 dyrektywy 2009/24 w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych należy dokonywać w ten sposób, iż w przypadku odsprzedaży licencji na korzystanie obejmującej odsprzedaż kopii programu komputerowego pobranej ze strony internetowej podmiotu praw autorskich, która to licencja została początkowo przyznana pierwszemu nabywcy przez ten podmiot praw autorskich na czas nieograniczony i w zamian za zapłatę ceny mającej mu umożliwić uzyskanie wynagrodzenia odpowiadającego wartości gospodarczej kopii jego dzieła, drugi nabywca tej licencji, podobnie jak każdy następny, mogą się powołać na przewidziane w art. 4 ust. 2 tej dyrektywy wyczerpanie prawa do rozpowszechniania, i, co za tym idzie, mogą zostać uznani za uprawnionych nabywców kopii programu komputerowego w rozumieniu art. 5 ust. 1 tej dyrektywy i korzystać z przewidzianego w tym przepisie prawa do zwielokrotniania.

(por. pkt 88; pkt 2 sentencji)