Language of document :

Αναίρεση που άσκησε στις 22 Φεβρουαρίου 2019 ο Comune di Milano κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (τρίτο πενταμελές τμήμα) στις 13 Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-167/13, Comune di Milano κατά Ευρωπαϊκής Επιτροπής

(Υπόθεση C-160/19 P)

Γλώσσα διαδικασίας: η ιταλική

Διάδικοι

Αναιρεσείων: Comune di Milano (εκπρόσωποι: A. Mandarano, E. Barbagiovanni, S. Grassani, avvocati)

Αντίδικος κατ’ αναίρεση: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα

Ο αναιρεσείων ζητεί από το Δικαστήριο:

–    να αναιρέσει την απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της 13ης Δεκεμβρίου 2018 στην υπόθεση T-167/13, Comune di Milano κατά Επιτροπής·

–    να ακυρώσει την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (ΕΕ) 2015/1225, της 19ης Δεκεμβρίου 2012, σχετικά με αυξήσεις κεφαλαίων τις οποίες πραγματοποίησε η εταιρεία SEA SpA υπέρ της SEA Handling SpA [SA.21420 (C 14/10) (πρώην NN 25/10) (πρώην CP 175/06)]·

–    να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα, περιλαμβανομένων των εξόδων στη διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων στην υπόθεση T-167/13 R.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση, το Γενικό Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή ακυρώσεως του Δήμου Μιλάνου (Comune di Milano) κατά της προαναφερθείσας αποφάσεως της Επιτροπής.

Προς στήριξη της αιτήσεώς του αναιρέσεως, ο Δήμος Μιλάνου προβάλλει τέσσερις λόγους αναιρέσεως οι οποίοι στηρίζονται σε παράβαση από το Γενικό Δικαστήριο του άρθρου 107 ΣΛΕΕ και στο γεγονός ότι, εν προκειμένω, δεν υφίστανται μέτρα δυνάμενα να χαρακτηρισθούν ως κρατικές ενισχύσεις.

Με τον πρώτο λόγο αναιρέσεως, ο Δήμος Μιλάνου, αφενός, αμφισβητεί ότι τα φερόμενα μέτρα ενισχύσεως κάνουν χρήση «κρατικών πόρων», και, αφετέρου, υποστηρίζει ότι το «κριτήριο» της δυνατότητας καταλογισμού που έχει θεσπίσει το Γενικό Δικαστήριο δεν συμβιβάζεται με τις αρχές που απορρέουν από την κοινοτική νομολογία.

Με τον δεύτερο λόγο αναιρέσεως, ο Δήμος Μιλάνου προβάλλει παράβαση από το Γενικό Δικαστήριο των αρχών που διέπουν την απόδειξη της δυνατότητας καταλογισμού, από την άποψη τόσο της άνισης μεταχειρίσεως των αποδεικτικών στοιχείων όσο και της ελλείψεως αποδεικτικών στοιχείων υπό «διαχρονική» έννοια.

Με τον τρίτο λόγο αναιρέσεως, ο Δήμος Μιλάνου προβάλλει παραμόρφωση από το Γενικό Δικαστήριο των πραγματικών περιστατικών και των αποδεικτικών στοιχείων κατά την εν εκ μέρους του εκτίμηση των ενδείξεων που επικαλέσθηκε η Επιτροπή προς στήριξη του προβαλλόμενου καταλογισμού των επίμαχων μέτρων στον Δήμο Μιλάνου.

Με τον τέταρτο λόγο αναιρέσεως, ο Δήμος Μιλάνου αμφισβητεί, από περισσότερες απόψεις, το σύνολο των εκτιμήσεων του Γενικού Δικαστηρίου σχετικά με την εφαρμογή από την Επιτροπή του κριτηρίου του ιδιώτη επενδυτή ο οποίος δραστηριοποιείται υπό συνθήκες οικονομίας της αγοράς («ΙΕΟΑ») και τα συμπεράσματα στα οποία το Γενικό Δικαστήριο καταλήγει συναφώς με την απόφαση.

____________