Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas (Λιθουανία) στις 13 Φεβρουαρίου 2020 – AB „Lifosa“ κατά Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
(Υπόθεση C-75/20)
Γλώσσα διαδικασίας: η λιθουανική
Αιτούν δικαστήριο
Lietuvos vyriausiasis administracinis teismas
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Προσφεύγουσα και αναιρείσουσα: AB „Lifosa“
Καθού και αναιρεσίβλητο: Muitinės departamentas prie Lietuvos Respublikos finansų ministerijos
Προδικαστικό ερώτημα
Πρέπει τα άρθρα 29, παράγραφος 1, και 32, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, σημείο i, του κανονισμού (ΕΟΚ) 2913/92 1 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 1992, περί θεσπίσεως κοινοτικού τελωνειακού κώδικα, και τα άρθρα 70, παράγραφος 1, και 71, παράγραφος 1, στοιχείο ε΄, σημείο i, του κανονισμού (ΕΕ) 952/2013 2 , της 9ης Οκτωβρίου 2013, για τη θέσπιση του ενωσιακού τελωνειακού κώδικα, να ερμηνεύονται υπό την έννοια ότι η (τελωνειακή) συναλλακτική αξία πρέπει να προσαρμόζεται ώστε να περιλαμβάνει το σύνολο των πραγματικών εξόδων στα οποία υποβάλλεται ο πωλητής (παραγωγός) κατά τη μεταφορά των εμπορευμάτων στον τόπο εισόδου τους στο τελωνειακό έδαφος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όταν, όπως εν προκειμένω, 1) βάσει των όρων παράδοσης των εμπορευμάτων («Incoterms 2000» - DAF), η υποχρέωση κάλυψης των εξόδων αυτών βαρύνει τον πωλητή (παραγωγό) και 2) τα συγκεκριμένα έξοδα μεταφοράς υπερβαίνουν την τιμή που συμφωνήθηκε και στην πραγματικότητα πληρώθηκε (ήταν πληρωτέα) από τον αγοραστή (εισαγωγέα), αλλά 3) η πράγματι πληρωθείσα (πληρωτέα) τιμή από τον αγοραστή αντανακλούσε την πραγματική αξία των εμπορευμάτων, έστω και αν η τιμή αυτή δεν επαρκούσε για να καλύψει το σύνολο των εξόδων μεταφοράς που βάρυναν τον πωλητή (παραγωγό);
____________
1 ΕΕ 1992, L 302, σ. 1.
2 ΕΕ 2013, L 269, σ. 1.