Προσφυγή της 14ης Οκτωβρίου 2011 - Stichting Greenpeace Nederland και PAN Europe κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-545/11)

Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική

Διάδικοι

Προσφεύγουσες: Stichting Greenpeace Nederland (Άμστερνταμ, Κάτω Χώρες) και Pesticide Action Network Europe (PAN Europe) (Βρυξέλλες, Βέλγιο) (εκπρόσωπος: B. Kloostra, δικηγόρος)

Καθής: Ευρωπαϊκή Επιτροπή

Αιτήματα των προσφευγουσών

Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Γενικό Δικαστήριο:

Να αναγνωρίσει ότι η απόφαση της Επιτροπής της 10ης Αυγούστου 2011 αντιβαίνει στη Σύμβαση του Aarhus για την πρόσβαση σε πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη σε θέματα περιβάλλοντος, στον κανονισμό (ΕΚ) 1049/2001 ² και στον κανονισμό (ΕΚ) 1367/2006 ·

να ακυρώσει την απόφαση της Επιτροπής της 10ης Αυγούστου 2011 και

να καταδικάσει την Επιτροπή στα δικαστικά έξοδα.

Λόγοι ακυρώσεως και κύρια επιχειρήματα

Προς στήριξη της προσφυγής, οι προσφεύγουσες προβάλλουν τρεις λόγους ακυρώσεως.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως υποστηρίζεται ότι το άρθρο 4, παράγραφος 5, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2011 δεν παρέχει στα κράτη μέλη δικαίωμα αρνησικυρίας και, επομένως, η καθής δύναται να μη στηριχθεί στην άποψη κράτους μέλους περί του αν η εξαίρεση την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, του εν λόγω κανονισμού τυγχάνει ή όχι εφαρμογής στην περίπτωση της αιτήσεως για την παροχή πληροφοριών που υπέβαλαν οι προσφεύγουσες.

Με τον δεύτερο λόγο υποστηρίζεται ότι δεν πρέπει να τύχει εφαρμογής η εξαίρεση όσον αφορά τη γνωστοποίηση πληροφοριών, την οποία προβλέπει το άρθρο 4, παράγραφος 2, πρώτη περίπτωση, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001, λόγω της υπάρξεως υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος για τη αιτηθείσα γνωστοποίηση πληροφοριών, δεδομένου ότι πληρούνται εν προκειμένω οι προϋποθέσεις του άρθρου 6, παράγραφος 1, του κανονισμού (ΕΚ) 1367/2006.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως, οι προσφεύγουσες διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στο άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 και στο άρθρο 4 της Συμβάσεως του Aarhus, καθόσον:

Η καθής δεν προέβη σε εκτίμηση του συγκεκριμένου κινδύνου προκλήσεως ζημίας στα προβληθέντα εμπορικά συμφέροντα, λόγω της γνωστοποιήσεως των πληροφοριών που ζητήθηκαν, και

δεν προέβη σε στάθμιση των οικείων εμπορικών συμφερόντων και του γενικού συμφέροντος για τη γνωστοποίηση στοιχείων που αφορούν το περιβάλλον, όπως προβλέπεται στο άρθρο 4, παράγραφος 4, δεύτερο εδάφιο, της Συμβάσεως του Aarhus.

Οι προσφεύγουσες διατείνονται περαιτέρω ότι, σε περίπτωση κατά την οποία κριθεί ότι η Σύμβαση του Aarhus δεν είναι άμεσα εφαρμοστέα, το άρθρο 4, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1049/2001 πρέπει να εφαρμοστεί κατά τον πλέον σύμφωνο με τη Σύμβαση τρόπο.

____________

¹ - Κανονισμός (ΕΚ) 1049/2001 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 30ής Μαΐου 2001, για την πρόσβαση του κοινού στα έγγραφα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής (ΕΕ 2001 L 145, σ. 43).

² - Κανονισμός (ΕΚ) 1367/2006 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, για την εφαρμογή στα όργανα και τους οργανισμούς της Κοινότητας των διατάξεων της σύμβασης του Århus σχετικά με την πρόσβαση στις πληροφορίες, τη συμμετοχή του κοινού στη λήψη αποφάσεων και την πρόσβαση στη δικαιοσύνη για περιβαλλοντικά θέματα (ΕΕ 2006 L 264, σ. 13).