ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

(τρίτο τμήμα)

της 18ης Σεπτεμβρίου 2014

Υπόθεση F‑149/12

Luigi Marcuccio

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση — Αναπηρία — Επίδομα αναπηρίας — Κρατήσεις επί του επιδόματος αναπηρίας»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚΑΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο L. Marcuccio ζητεί, μεταξύ άλλων, να ακυρωθούν οι αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που εμπεριέχονται στα εκκαθαριστικά του σημειώματα συντάξεως των μηνών Απριλίου, Μαΐου και Ιουνίου 2012, με τις οποίες διενεργήθηκαν κρατήσεις 500 ευρώ κάθε φορά επί του επιδόματός του αναπηρίας, να ακυρωθούν οι αποφάσεις περί απορρίψεως των διοικητικών ενστάσεων της 15ης Μαΐου και 10ης Ιουλίου 2012, καθώς και να ακυρωθεί η απόφαση της 14ης Αυγούστου 2012 και να υποχρεωθεί η Επιτροπή να του αποδώσει τα ποσά των κρατήσεων, προσαυξημένα με τόκους υπερημερίας.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται εν μέρει ως προδήλως απαράδεκτη και εν μέρει ως προδήλως αβάσιμη. Ο L. Marcuccio φέρει τα δικαστικά έξοδά του και καταδικάζεται στα δικαστικά έξοδα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Περίληψη

Υπαλληλικές προσφυγές — Ακυρωτική απόφαση — Αποτελέσματα — Αναίρεση αποφάσεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση περί συνταξιοδοτήσεως μονίμου υπαλλήλου και υποχρεώθηκε το θεσμικό όργανο να αποκαταστήσει την προκληθείσα ζημία — Επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού

Η αναίρεση, έστω και εν μέρει, αποφάσεως ή διατάξεως του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης από το Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεπάγεται και την αναίρεση του μέρους του διατακτικού της αποφάσεως ή της διατάξεως με το οποίο το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης αποφάνθηκε.

Επομένως, η απόφαση του Γενικού Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναιρεί την απόφαση του Δικαστηρίου Δημόσιας Διοίκησης, με την οποία αυτό ακύρωσε την απόφαση περί συνταξιοδοτήσεως μονίμου υπαλλήλου και υποχρέωσε το θεσμικό όργανο να του καταβάλει ορισμένο ποσό προς αποκατάσταση της προκληθείσας λόγω αυτής της αποφάσεως ζημίας, εξαφάνισε τη νομική βάση στην οποία στηριζόταν η απαίτηση που είχε ο υπάλληλος έναντι του θεσμικού οργάνου.

Υπό τις συνθήκες αυτές, ο υπάλληλος πρέπει να δεχθεί το αίτημα του θεσμικού οργάνου περί επιστροφής σε αυτό του αχρεωστήτως καταβληθέντος ποσού

(βλ. σκέψεις 27 έως 30)

Παραπομπή:

ΓΔΕΕ: απόφαση Επιτροπή κατά Marcuccio, T‑20/09 P, EU:T:2011:257, σκέψη 2

ΔΔΔΕΕ: απόφαση De Nicola κατά ΕΤΕπ, F‑63/12, EU:F:2013:169, σκέψη 24