Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale di Milano (Włochy) w dniu 14 listopada 2019 r. – Banco di Desio e della Brianza SpA i in. / YX, ZW
(Sprawa C-831/19)
Język postępowania: włoski
Sąd odsyłający
Tribunale di Milano
Strony w postępowaniu głównym
Strona powodowa: Banco di Desio e della Brianza SpA, Banca di Credito Cooperativo di Carugate e Inzago sc, Intesa Sanpaolo SpA, Banca Popolare di Sondrio s.c.p.a, Cerved Credit Management SpA
Strona pozwana: YX, ZW
Pytania prejudycjalne
Czy, i na jakich warunkach, art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG1 w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stoją na przeszkodzie uregulowaniu krajowemu, takiemu jak opisane, uniemożliwiającemu sądowi egzekucyjnemu przeprowadzenie kontroli co do istoty tytułu egzekucyjnego, który stał się prawomocny, w przypadku, gdy konsument, mając świadomość swojego statusu (przy czym taka świadomość była wcześniej wykluczona przez orzecznictwo i naukę prawa), wnosi o dokonanie takiej kontroli?
Czy, i na jakich warunkach, art. 6 i 7 dyrektywy 93/13/EWG w związku z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej stoją na przeszkodzie uregulowaniu takiemu jak krajowe, które w świetle dorozumianej powagi rzeczy osądzonej dotyczącej braku nieuczciwego charakteru warunku umownego uniemożliwia sądowi egzekucyjnemu, do którego zwrócono się o rozstrzygnięcie w przedmiocie sprzeciwu wobec egzekucji wniesionego przez konsumenta, stwierdzenie wspomnianego nieuczciwego charakteru, i czy można uznać, że taki brak możliwości istnieje również w przypadku, gdy zgodnie z orzecznictwem i nauką prawa obowiązującymi w chwili powstania powagi rzeczy osądzonej ocena nieuczciwego charakteru warunku była wykluczona z uwagi na brak możliwości uznania poręczyciela za konsumenta?
____________
1 Dyrektywa Rady 93/13/EWG z dnia 5 kwietnia 1993 r. w sprawie nieuczciwych warunków w umowach konsumenckich (Dz.U. 1993, L 95, s. 29),