Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Sąd Najwyższy (Πολωνία) στις 9 Αυγούστου 2018 – DŚ κατά Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

(Υπόθεση C-522/18)

Γλώσσα διαδικασίας: η πολωνική

Αιτούν δικαστήριο

Sąd Najwyższy

Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης

Προσφεύγων: DŚ

Καθού: Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Jaśle

Προδικαστικά ερωτήματα

    Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις, του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος, ΣΕΕ και του άρθρου 2 ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την έννοια ότι παραβιάζεται η αρχή της ισοβιότητος των δικαστών, η οποία περιλαμβάνεται στις αρχές της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας και του κράτους δικαίου, σε περίπτωση κατά την οποία ο εθνικός νομοθέτης μειώνει το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους (από 70 σε 65 έτη, παραδείγματος χάριν), το δε νέο μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως ισχύει για τους εν ενεργεία δικαστές, χωρίς να παρέχεται στον οικείο δικαστή η δυνατότητα να αποφασίσει κατά την απόλυτη διακριτική ευχέρειά του για το εάν θα επωφεληθεί από το μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως;

    Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, ΣΕΕ, σε συνδυασμό με τις διατάξεις του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος, ΣΕΕ και του άρθρου 2, ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι η αρχή του κράτους δικαίου και ο βαθμός ανεξαρτησίας που απαιτείται για τη διασφάλιση αποτελεσματικής ένδικης προστασίας στις υποθέσεις στις οποίες εφαρμόζεται το δίκαιο της Ένωσης δεν λαμβάνονται υπόψη, σε περίπτωση κατά την οποία, κατά παραβίαση της αρχής της ισοβιότητος των δικαστών, ο εθνικός νομοθέτης μειώνει από τα 70 σε 65 έτη τη συνήθη ηλικία μέχρι την οποία δικαστής του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους μπορεί να υπηρετεί σε θέση δικαστή, για τη δε παραμονή του σε τέτοια θέση απαιτείται η συγκατάθεση οργάνου της εκτελεστικής εξουσίας που παρέχεται κατά τη διακριτική του ευχέρεια;

    Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 2 και του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/ΕΚ του Συμβουλίου, της 27ης Νοεμβρίου 2000, για τη διαμόρφωση γενικού πλαισίου για την ίση μεταχείριση στην απασχόληση και την εργασία (ΕΕ L 303, σ. 16), την έννοια ότι, η μείωση του ορίου ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους καθώς και το ότι, για την παραμονή εν ενεργεία δικαστή αυτού του δικαστηρίου που έχει συμπληρώσει το νέο μειωμένο όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως στη θέση του, απαιτείται η συγκατάθεση οργάνου της εκτελεστικής εξουσίας, συνιστούν διάκριση λόγω ηλικίας;

    Έχουν οι διατάξεις των άρθρων 2, 9 και 11, της οδηγίας 2000/78, σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 21 και 47 του Χάρτη, την έννοια ότι σε περίπτωση κατά την οποία υφίσταται διάκριση λόγω ηλικίας εις βάρος δικαστών του δικαστηρίου του τελευταίου βαθμού δικαιοδοσίας κράτους μέλους, λόγω της μειώσεως του ορίου ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως), από το προηγούμενο όριο των 70 ετών στο όριο των 65 ετών, το δικαστήριο αυτό, οσάκις αποφαίνεται επί οποιασδήποτε υποθέσεως, με σύνθεση του δικαστικού σχηματισμού στην οποία μετέχει δικαστής τον οποίον αφορούν αυτοί οι εθνικοί κανόνες που συνεπάγονται διακριτική μεταχείριση και ο οποίος δεν επιθυμεί να επωφεληθεί από τη νέα ηλικία συνταξιοδοτήσεως, υποχρεούται, προκειμένου να αποφανθεί επί του προκριματικού ζητήματος ως προς τη σύνθεση του δικαστικού σχηματισμού, να κρίνει ότι δεν έχουν εφαρμογή εθνικές διατάξεις αντίθετες προς την οδηγία 2000/78 και το άρθρο 21 του Χάρτη, και να συνεχίσει τη συνεδρίαση με τη συμμετοχή του εν λόγω δικαστή, εφόσον η ενέργεια αυτή αποτελεί τον μόνο αποτελεσματικό τρόπο για τη διασφάλιση αποτελεσματικής ένδικης προστασίας των δικαιωμάτων που αντλεί ο δικαστής από την έννομη τάξη της Ένωσης;

    Έχουν οι διατάξεις του άρθρου 19, παράγραφος 1, δεύτερη περίοδος, σε συνδυασμό με τις διατάξεις, του άρθρου 4, παράγραφος 3, τρίτη περίοδος και του άρθρου 2, ΣΕΕ, καθώς και του άρθρου 267, ΣΛΕΕ, και του άρθρου 47 του Χάρτη, την έννοια ότι το κράτος δικαίου πρέπει να θεωρείται τόσο σημαντική θεμελιώδης αξία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε σε περίπτωση αμφιβολιών ως προς τη συμμόρφωση με την αξία αυτή και τη συναφή αρχή της αποτελεσματικής ένδικης προστασίας -όσον αφορά την ανεξαρτησία των δικαστηρίων και των εν ενεργεία δικαστών τους- εθνικών διατάξεων που μειώνουν το όριο ηλικίας συνταξιοδοτήσεως (ηλικία συνταξιοδοτήσεως) των δικαστών με τον τρόπο που περιγράφεται στα δύο πρώτα ερωτήματα, το εθνικό δικαστήριο πρέπει να διαθέτει την εξουσία να αναστέλλει αυτεπαγγέλτως την εφαρμογή εθνικών διατάξεων που θέτουν υπό αμφισβήτηση την αρχή της ισοβιότητος των δικαστών, έναντι όλων των δικαστών που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των διατάξεων αυτών;

____________