ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ (πρώτο τμήμα)

της 30ής Ιουνίου 2011

Υπόθεση F‑88/10

Marc Van Asbroeck

κατά

Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Απόφαση κατατάξεως σε ενδιάμεσο βαθμό – Αίτηση επανεξετάσεως – Νέο ουσιώδες πραγματικό περιστατικό –Δεν υφίσταται – Προσφυγή προδήλως απαράδεκτη»

Αντικείμενο:      Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει του άρθρου 270 ΣΛΕΕ, το οποίο έχει εφαρμογή στη Συνθήκη ΕΚAΕ βάσει του άρθρου 106α της Συνθήκης αυτής, με την οποία ο M. Van Asbroeck ζητεί κυρίως, αφενός, την ακύρωση της αποφάσεως με την οποία η Επιτροπή αρνήθηκε να τον ανακατατάξει, αναδρομικώς από της 1ης Μαΐου 2004, στον ενδιάμεσο βαθμό D*4, κλιμάκιο 8, και να αποκαταστήσει τη σταδιοδρομία του, και, αφετέρου, να υποχρεώσει την Επιτροπή να επανορθώσει την οικονομική ζημία που υπέστη ο προσφεύγων-ενάγων.

Απόφαση:      Η προσφυγή-αγωγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη.
Ο προσφεύγων-ενάγων φέρει το σύνολο των δικαστικών εξόδων.

Περίληψη

Υπάλληλοι – Προσφυγή-αγωγή – Προηγούμενη διοικητική ένσταση – Προθεσμίες – Εκπρόθεσμη άσκηση – Έναρξη νέας προθεσμίας – Προϋπόθεση – Νέο ουσιώδες περιστατικό

(Κανονισμός Υπηρεσιακής Καταστάσεως των υπαλλήλων, άρθρα 90 και 91)

Απόφαση η οποία δεν προσβλήθηκε από τον αποδέκτη της εντός της προβλεπομένης προθεσμίας καθίσταται απρόσβλητη έναντι αυτού. Εντούτοις, η επέλευση νέων και ουσιωδών περιστατικών μπορεί να δικαιολογήσει την υποβολή αιτήσεως για επανεξέταση προγενέστερης αποφάσεως που έχει καταστεί απρόσβλητη. Προσφυγή ασκηθείσα κατ’ αποφάσεως απορρίπτουσας την επανεξέταση αποφάσεως που έχει καταστεί απρόσβλητη κρίνεται παραδεκτή αν η αίτηση στηρίζεται πράγματι σε νέα ουσιώδη περιστατικά. Αντιθέτως, αν η αίτηση δεν στηρίζεται σε τέτοια περιστατικά, η προσφυγή κατά της αποφάσεως που απορρίπτει την αιτούμενη επανεξέταση πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

Ένας υπάλληλος που δεν προσέβαλε, εντός της προβλεπομένης προθεσμίας, την απόφαση κατατάξεώς του σε ενδιάμεσο βαθμό δεν μπορεί εγκύρως να υποβάλει αίτηση επανεξετάσεως απλώς και μόνον επειδή η κοινοποίηση του εκκαθαριστικού μισθοδοσίας του του έδωσε τη δυνατότητα για πρώτη φορά να διαπιστώσει τα αποτελέσματα της ελλείψεως νομιμότητας της αποφάσεως της Επιτροπής σχετικά με την πρόβλεψη αποζημιώσεως υπέρ των υπαλλήλων που άλλαξαν κατηγορία προ της 1ης Μαΐου 2004 επί των αποδοχών του. Εντούτοις, ακόμη και αν υποτεθεί ότι η εν λόγω απόφαση είναι παράνομη, το γεγονός αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί νέο και ουσιώδες περιστατικό ικανό να δικαιολογήσει επανεξέταση της αποφάσεως κατατάξεώς του σε ενδιάμεσο βαθμό, εφόσον η επίδικη απόφαση περιορίστηκε στον καθορισμό των κανόνων υπολογισμού αποζημιώσεως λόγω αλλαγής κατηγορίας. Δεν μπορεί επίσης να αποτελεί νέο και ουσιώδες περιστατικό η έκδοση, από ένα θεσμικό όργανο διαφορετικό από εκείνο που απασχολεί τον υπάλληλο, αποφάσεως περί ανακατατάξεως ορισμένων υπαλλήλων, καθόσον η απόφαση αυτή δεν αφορά άμεσα τον εν λόγω υπάλληλο.

(βλ. σκέψεις 43 έως 47)

Παραπομπή:

ΔΕΕ: 26 Σεπτεμβρίου 1985, 231/84, Valentini κατά Επιτροπής, σκέψη 14

ΓΔΕΕ: 7 Φεβρουαρίου 2001, T‑186/98, Inpesca κατά Επιτροπής, σκέψεις 47 και 49 και εκεί παρατιθέμενη νομολογία· 16 Σεπτεμβρίου 2009, T‑271/08 P, Boudova κ.λπ. κατά Επιτροπής, σκέψη 48