Language of document : ECLI:EU:F:2007:233

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ (πρώτο τμήμα)

της 14ης Δεκεμβρίου 2007

Υπόθεση F-82/06

Tineke Duyster

κατά

Επιτροπής των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

«Υπαλληλική υπόθεση – Υπάλληλοι – Γονική άδεια – Ημερομηνία έναρξης της γονικής άδειας – Εκκρεμοδικία – Προδήλως απαράδεκτο»

Αντικείμενο: Προσφυγή-αγωγή ασκηθείσα δυνάμει των άρθρων 236 ΕΚ και 152 ΕΑ, με την οποία η T. Duyster ζητεί την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 11ης Μαΐου 2006, με την οποία απορρίφθηκε η ένστασή της κατά της απόφασης της Επιτροπής, της 17ης Νοεμβρίου 2005, να καθορίσει την 8η Νοεμβρίου 2004 ως ημερομηνία έναρξης της γονικής της άδειας. Επιπλέον, η προσφεύγουσα-ενάγουσα υποβάλει εκ νέου τα ίδια αιτήματα που υπέβαλε στην υπόθεση F‑18/06, Duyster κατά Επιτροπής, δηλαδή ζητεί αφενός την ακύρωση της απόφασης της Επιτροπής, της 17ης Νοεμβρίου 2005, με την οποία καθορίστηκε ως ημερομηνία έναρξης της γονικής της άδειας η 8η Νοεμβρίου 2004, και αφετέρου την επιδίκαση αποζημίωσης και χρηματικής ικανοποίησης για την υλική ζημία και την ηθική βλάβη που της έχει προξενήσει η εν λόγω απόφαση.

Απόφαση: Η προσφυγή απορρίπτεται ως προδήλως απαράδεκτη. Κάθε διάδικος φέρει τα δικαστικά του έξοδα.

Περίληψη

1.      Διαδικασία – Παραδεκτό των διαδικαστικών εγγράφων – Εκτίμηση κατά τον χρόνο καταθέσεως του εγγράφου

(Κανονισμός Διαδικασίας του Πρωτοδικείου, άρθρο 114)

2.      Διαδικασία – Ένσταση εκκρεμοδικίας

1.      Όπως το παραδεκτό της προσφυγής εκτιμάται κατά τον χρόνο της άσκησής της, το παραδεκτό των λοιπών διαδικαστικών εγγράφων, όπως είναι το δικόγραφο με το οποίο προβάλλεται ένσταση απαραδέκτου, εκτιμάται κατά τον χρόνο της κατάθεσής τους. Η ερμηνεία αυτή διασφαλίζει την τήρηση των αρχών της ασφάλειας δικαίου και της προστασίας της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης.

(βλ. σκέψη 40)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 27 Νοεμβρίου 1984, Bensider κ.λπ. κατά Επιτροπής, 50/84, Συλλογή 1984, σ. 3991, σκέψη 8

ΠΕΚ: 8 Οκτωβρίου 2001, T‑236/00 R II, Stauner κ.λπ. κατά Κοινοβουλίου και Επιτροπής, Συλλογή 2001, σ. II‑2943, σκέψη 49· 9 Ιουλίου 2003, T‑219/01, Commerzbank κατά Επιτροπής, Συλλογή 2001, σ. II‑2843, σκέψη 61

2.      Η προσφυγή η οποία αφορά τους ίδιους διαδίκους, έχει το ίδιο αντικείμενο και στηρίζεται στους ίδιους λόγους όπως και μια προγενέστερη προσφυγή πρέπει να απορρίπτεται ως απαράδεκτη.

(βλ. σκέψη 47)

Παραπομπή:

ΔΕΚ: 19 Σεπτεμβρίου 1985, 172/83 και 226/83, Hoogovens Groep κατά Επιτροπής, Συλλογή 1985, σ. 2831, σκέψη 9· 22 Σεπτεμβρίου 1988, 358/85 και 51/86, Γαλλία κατά Κοινοβουλίου, Συλλογή 1988, σ. 4821, σκέψη 12

ΠΕΚ: 14 Ιουνίου 2007, T‑68/07, Landtag Schleswig-Holstein κατά Επιτροπής, δεν έχει δημοσιευθεί στη Συλλογή, σκέψη 16