Language of document : ECLI:EU:F:2011:12

WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ
(pierwsza izba)

z dnia 15 lutego 2011 r.


Sprawa F-76/09


AH

przeciwko

Komisji Europejskiej

Służba publiczna – Zabezpieczenie społeczne – Artykuły 72 i 76a regulaminu pracowniczego – Ogólne przepisy wykonawcze – Stan wymagający opieki długoterminowej – Żyjący małżonek emerytowanego urzędnika – Oddalenie wniosku w sprawie pełnego pokrycia kosztów opieki nad osobą chorą oraz przyznania pomocy finansowej – Wniesienie skargi po terminie – Niedopuszczalność

Przedmiot: Skarga wniesiona na podstawie art. 236 WE i art. 152 EWEA, w której AH żąda stwierdzenia nieważności odmownej decyzji Komisji, działającej w charakterze organu powołującego, z dnia 22 czerwca 2009 r. w sprawie wniosku o zwrot kosztów opieki nad chorym w domu.

Orzeczenie: Skarga zostaje odrzucona jako niedopuszczalna. AH pokrywa całość kosztów.

Streszczenie

1.      Postępowanie – Skarga wszczynająca postępowanie – Wymogi formalne

(statut Trybunału Sprawiedliwości, art. 19 ust. 3, załącznik I, art. 7 ust. 1, 3; regulamin postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej, art. 35 § 1 lit. e))

2.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Termin – Bezwzględna przesłanka procesowa

(regulamin pracowniczy, art. 90, 91)

3.      Urzędnicy – Skarga – Uprzednie zażalenie w drodze administracyjnej – Pojęcie

(regulamin pracowniczy, art. 90 ust. 2)

1.      Na podstawie art. 35 § 1 lit. e) regulaminu postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej skarga powinna wskazywać powołane zarzuty i argumenty co do prawa i stanu faktycznego. Elementy te winny być na tyle jasne i precyzyjne, by umożliwiały stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie skargi, jeśli zajdzie taka potrzeba bez dodatkowych informacji. W celu zagwarantowania pewności prawa i prawidłowego administrowania wymiarem sprawiedliwości, aby skarga była dopuszczalna, konieczne jest, by istotne okoliczności faktyczne i prawne, będące podstawą jej złożenia, wynikały w sposób spójny i zrozumiały z samej treści skargi.

Jest tak tym bardziej, że zgodnie z art. 7 ust. 3 załącznika I do statutu Trybunału Sprawiedliwości część pisemna postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych, chyba że Sąd ten postanowi inaczej.

Na podstawie art. 19 akapit trzeci statutu Trybunału Sprawiedliwości, znajdującego zastosowanie do postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej zgodnie z art. 7 ust. 1 załącznika I do tego statutu, strony inne niż państwa członkowskie, instytucje Unii, państwa będące stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym (EOG) oraz Urząd Nadzoru Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) muszą być reprezentowane przez adwokata lub radcę prawnego. Istotnym zadaniem tego adwokata lub radcy prawnego jako przedstawiciela prawnego jest konkretnie oparcie żądań skargi na wystarczająco zrozumiałej i spójnej argumentacji prawnej, biorąc pod uwagę okoliczność, że część pisemna postępowania przed Sądem do spraw Służby Publicznej obejmuje zasadniczo tylko jedną wymianę pism procesowych.

Skoro skarga nie zawiera żadnego zarzutu ani argumentu na poparcie stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji i nie wymienia nawet przepisu regulaminu pracowniczego, na którym się opiera, to w sposób oczywisty nie odpowiada ona wymogom jasności i precyzji, umożliwiającym stronie pozwanej przygotowanie obrony, a Sądowi rozstrzygnięcie w przedmiocie żądań skargi.

(zob. pkt 29–33)

Odesłanie:

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑85/92 De Hoe przeciwko Komisji, 28 kwietnia 1993 r., pkt 20; sprawa T‑154/98 Asia Motor France i in. przeciwko Komisji, 21 maja 1999 r., pkt 42; sprawa T‑277/97 Ismeri Europa przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 15 czerwca 1999 r., pkt 29

Sąd do spraw Służby Publicznej: sprawa F‑1/08 Nijs przeciwko Trybunałowi Obrachunkowemu, 26 czerwca 2008 r., pkt 25

2.       Trzymiesięczny termin do wniesienia zażalenia na akt niekorzystny, podobnie jak trzymiesięczny termin do wniesienia skargi na wyraźną bądź dorozumianą decyzję o oddaleniu zażalenia, określone w art. 90 i 91 regulaminu pracowniczego, są bezwzględnymi przesłankami procesowymi i ani strony, ani sąd nie mogą nimi rozporządzać, jako że zostały one wprowadzone dla zapewnienia przejrzystości i pewności sytuacji prawnych. W tym celu należy uznać, że terminy te stosuje się za każdym razem, gdy zostaje zakwestionowany akt poddany kontroli sądu wspólnotowego, niezależnie od jego charakteru.

(zob. pkt 35)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa 276/85 Cladakis przeciwko Komisji, 4 lutego 1987 r., pkt 11

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑129/89 Offermann przeciwko Parlamentowi, 17 października 1991 r., pkt 31, 34; sprawa T‑289/04 Lantzoni przeciwko Trybunałowi Sprawiedliwości, 8 marca 2006 r., pkt 40, 41