WYROK SĄDU DO SPRAW SŁUŻBY PUBLICZNEJ

(trzecia izba)

z dnia 10 października 2007 r.

Sprawa F‑107/06

Michael Berrisford

przeciwko

Komisji Wspólnot Europejskich

Służba publiczna – Urzędnicy – Awans – Postępowanie w sprawie awansu za 2005 r. – Przyznanie punktów pierwszeństwa – Ogólne przepisy wykonawcze do art. 45 regulaminu pracowniczego

Przedmiot: Skarga, wniesiona na podstawie art. 236 WE i 152 EWEA, w której M. Berrisford żąda w szczególności stwierdzenia nieważności decyzji o niewpisaniu jego nazwiska na listę opublikowaną w dniu 23 listopada 2005 r. w Informacjach administracyjnych nr 85‑2005 urzędników awansowanych do grupy A*13 w postępowaniu w sprawie awansu za 2005 r. i zasądzenia od Komisji na jego rzecz 25 000 EUR tytułem odszkodowania.

Orzeczenie: Stwierdza się nieważność decyzji o niewpisaniu nazwiska skarżącego na listę urzędników awansowanych do grupy A*13 w postępowaniu w sprawie awansu za 2005 r. W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona. Komisja zostaje obciążona kosztami postępowania.

Streszczenie

Urzędnicy – Awans – Porównanie osiągnięć

Przystępując do porównania osiągnięć kandydatów do awansu na podstawie art. 45 regulaminu pracowniczego, organ powołujący ma obowiązek starannego i bezstronnego zbadania wszystkich istotnych informacji dotyczących każdej z kandydatur.

Okolicznością, którą należy uwzględnić, jest informacja, że przy poprzednim postępowaniu w sprawie awansu urzędnik został przedstawiony do awansu, który jednak nie doszedł do skutku. Okoliczność ta stanowi bowiem istotną informację o osiągnięciach, pod warunkiem że jakość pracy zainteresowanego nie pogorszyła się w międzyczasie.

Obowiązek uwzględnienia potwierdzają przyjęte przez Komisję ogólne przepisy wykonawcze do art. 45 regulaminu pracowniczego, które przewidują, że awans należy przyznawać po porównaniu indywidualnych osiągnięć, ocenianych na przestrzeni czasu.

Ponadto nieuwzględnienie wcześniejszych propozycji awansu mogłoby prowadzić do traktowania różnych sytuacji w ten sam sposób.

Jeśli miałoby się okazać, że przeszkodą dla uwzględnienia tego szczególnego aspektu osiągnięć byłyby kryteria przyznawania punktów pierwszeństwa przez komitet ds. awansu, wówczas organ powołujący, który musi stosować normy prawne wyższego rzędu, powinien odstąpić od stosowania tych kryteriów.

(zob. pkt 67, 68, 71–76, 103)

Odesłanie:

Trybunał: sprawa C‑269/90 Technische Universität München, 21 listopada 1991 r., Rec. str. I‑5469, pkt 14

Sąd Pierwszej Instancji: sprawa T‑169/89 Frederiksen przeciwko Parlamentowi, 11 grudnia 1991 r., Rec. str. II‑1403, pkt 69; sprawa T‑30/04 Sena przeciwko AESA, 4 maja 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑113, II‑519, pkt 80; sprawa T‑132/03 Casini przeciwko Komisji, 15 września 2005 r., Zb.Orz.SP str. I‑A‑253, II‑1169, pkt 69; sprawa T‑432/04 Parlante przeciwko Komisji, 6 czerwca 2007 r., Zb.Orz.SP str. I-A-2-0000, II-A-2-0000, pkt 97